Reportaż o Mongolii (wiadomość). O Mongolii Krótki opis Mongolii

Mongolia wydaje się być odległym krajem, opuszczonym i niezamieszkanym. W rzeczywistości jest to południowo-wschodni sąsiad Rosji, w którym żyją przyjaźni ludzie. Wielu Rosjan osiedliło się w stolicy Ułan Bator i innych miastach mongolskich.

Mongolia we współczesnym świecie: cechy kraju

Mongolia istnieje w swoich obecnych granicach od 1921 roku. Do 1991 roku znajdowała się pod wpływem i patronatem ZSRR. Podobnie jak Bułgarię, Mongolię półżartem nazywano republiką radziecką, co w pewnym sensie odzwierciedlało sytuację polityczną. Wraz z upadkiem ZSRR nastała pełna niepodległość, co przyniosło wiele problemów wewnętrznych i zewnętrznych. Nowa rzeczywistość historyczna dała impuls do rozwoju społeczeństwa mongolskiego. Współczesną Mongolię można uznać za młode państwo, które zmierzyło pierwsze ćwierćwiecze swojej historii.

Niegdyś potęga chanów mongolskich rozciągała się od Polski po Pacyfik i oceany Indyjskie. Zaawansowane oddziały Czyngis-chana stanęły na przedmieściach Wiednia. Ani wcześniej, ani później nikomu nie udało się stworzyć tak ogromnego imperium.

Jak zwykli ludzie żyją dziś w Mongolii

Okres socjalistyczny odcisnął głębokie piętno na strukturze państwa Mongołów. Tak jak poprzednio, wśród priorytetów przywództwa znajduje się troska o dobro wszystkich grup ludności. Rząd Mongolii składa się z 13 ministerstw, a jednym z nich jest ministerstwo zabezpieczenia społecznego i pracy.

Czyngis-chan jest bohaterem narodowym Mongołów

Mongolia nie należy do krajów bogatych, ale nie można jej też nazwać biedną.

Poruszyliśmy temat wynagrodzeń dla nas i dla nich. Okazało się, że mniej lub bardziej wykwalifikowany pracownik za niecałe 500 dolarów. e. nie będzie działać. Wysoko wykwalifikowani pracownicy dostają 700-1000. Powiedział, że mamy mniej więcej to samo. Odpowiedź brzmiała: „Więc dogoniliśmy Rosję”. Nawiasem mówiąc, w zakładzie jest wielu rosyjskich specjalistów. Zdobądź aż 5000 dolarów.

Ponury73http://www.yaplakal.com/forum43/topic1241098.html?hl=

Tabela: stosunek średnich wynagrodzeń do cen w Ułan Bator, tugriks

Tugrik mongolski (MNT): 1000 MNT = 23,90 rubli. 1 rubel to 41,79 MNT.

Tabela: wskaźnik zamożności według Instytutu Legatum

Mongołowie to naród nomadów

Choć większość ludności prowadzi siedzący tryb życia i mieszka w miastach, w przeciętnym Mongole nadal panuje duch nomadyzmu. Część z nich jest w ciągłej migracji, niosąc za sobą jurty.

Mentalność Mongołów została po mistrzowsku oddana we wspaniałym filmie Nikity Michałkowa Urga: Terytorium miłości.

Jurty na tle nowych budynków - typowy krajobraz miejski w Mongolii

Mongolia położona jest w głębi lądu i nie ma dostępu do morza, co zdeterminowało jej ostro kontynentalny klimat z gorącymi, suchymi latami (+25 - +35°C w lipcu) i mroźnymi zimami (do -35°C w styczniu). Ułan Bator to zimą jedna z najzimniejszych stolic świata.

Sposób życia, który osiadł w Mongolii, jest niezwykle bliski naturze i realizuje główny cel życia człowieka. Powiedzmy, że w Mongolii nie ma problemów z mieszkaniem: kup lub zrób sobie jurtę i nie musisz być niewolnikiem banku. W Mongolii nie ma ludzi, którzy marzą, gdy umierają ich dziadkowie, aby posprzątać swoje domy. Ceny życia w Mongolii są niezwykle przystępne: za kilka dolarów można kupić ogromną paczkę mięsa! A koń kosztuje w rublach od 7-12 tysięcy rubli. 1 baran (na żywo) kosztuje około 500 rubli!

Hunnuhttp://www.fresher.ru/2016/04/11/grust-pechal-mongolii/#

Z wyjątkiem obszarów przemysłowych i terenów górniczych, które zajmują niewielką część terytorium, pozostała część Mongolii to ekologicznie czyste, nienaruszone środowisko naturalne.

Południe Mongolii zajmuje słabo zaludniona pustynia Gobi.

Interesujący jest system adresowy Mongolii. Osady nomadów nie mają ogólnie przyjętych nazw ulic i numeracji budynków. Dlatego od 2008 roku za podstawę przyjęto międzynarodowy system naturalnych kodów regionów (Naturalny numer kierunkowy) stosowany w kartografii. Zamiast adresu stosowany jest kod alfabetyczny, wskazujący lokalizację z dokładnością do 1 metra.

A jednak Mongolia to nie tylko niekończące się połacie stepów, pustyń i płaskowyżów górskich. Znajdują się w nim duże miasta z wysoką zabudową, pod wieloma względami przypominające rosyjskie centra Buriacji i Kałmucji.

Ułan Bator – nowoczesne miasto milionowe

W kulturze Mongolii wyraźnie wyrażają się dwa elementy. Urbanistyka – wyczuwalne są tu wpływy kultury rosyjskiej i chińskiej, a w ostatnich dziesięcioleciach – amerykańskiej i europejskiej. I wiejska – patriarchalna, ma silne tradycje buddyzmu tybetańskiego i tysiącletnią drogę plemion koczowniczych.

Społeczeństwo mongolskie już dawno pokonało analfabetyzm. Dla młodych ludzi wykształcenie średnie jest obowiązkowe. Najstarszy uniwersytet w kraju znajduje się w Ułan Bator, na którym studiuje jednocześnie ponad 12 000 studentów.

Pismo mongolskie z alfabetem opartym na cyrylicy zostało stworzone w XX wieku przez rosyjskich lingwistów i filologów. Wraz z pisarstwem rozpoczął się rozwój literatury narodowej i teatru. Spośród spektakularnych form artystycznych największą popularnością cieszą się koncerty zespołów instrumentów ludowych.

Śpiewacy operowi i śpiewacy z Mongolii są znani poza granicami kraju, wielu mongolskich artystów występuje na kontraktach w zespołach europejskich i rosyjskich oper.

Statystyka: liczba ludności i średnia długość życia

Pod względem powierzchni Mongolia jest jednym z największych krajów świata, z powierzchnią 1 564 116 km², co plasuje ją na 18. miejscu pomiędzy Iranem a Peru. Ale przy populacji wynoszącej 3 miliony Mongołowie spadają na 138. miejsce. Tym samym pozycja kraju pod względem gęstości zaludnienia jest jeszcze niższa: 1,8 os./km² – 195. miejsce na świecie.

W 2016 r. amerykańska CIA umieściła Mongolię na skromnym 160. miejscu w światowym rankingu średniej długości życia. Wskaźniki są następujące:

• mężczyźni - 65,4 lat,
• kobiety - 74,1 lat,
• średnia krajowa wynosi 69,6 lat.

Podział ludności według grup wiekowych ma charakter piramidalny.

Największą część populacji stanowią Mongołowie w wieku od 20 do 35 lat

W zarysie schemat przypomina jurtę, jest w tym pewna symbolika.

Mongolia jest krajem monoetnicznym, główną grupą etniczną są Mongołowie Khalkha – 82,5% populacji. Wśród mniejszości narodowych najwięcej jest Kazachów – 102 tys. osób (3,9%).

Rosjanie byli reprezentowani w Mongolii od XVII wieku, ale ich liczebność rzadko przekraczała kilka tysięcy osób, z wyjątkiem personelu wojskowego. Obecnie Rosjan jest około 2,5 tysiąca i mieszkają w miastach Ułan Bator, Erdenet, Darkhan.

To ciekawe: poza Mongolią żyje około 9 milionów Mongołów. 3 razy więcej niż w samej Mongolii.

Geograficznie Mongolia jest „wciśnięta” pomiędzy Rosję i Chiny. Dlatego te dwa kraje są głównymi partnerami handlowymi, przejmując lwią część mongolskiego importu i eksportu.

Mongolia dostarcza miedź, metale nieżelazne, rudę uranu, drzewce, węgiel, ropę i produkty zwierzęce. Import - samochody, produkty naftowe, towary konsumpcyjne, materiały budowlane, wyroby tytoniowe, sprzęt AGD, maszyny i urządzenia technologiczne.

Import przeważa nad eksportem: 6,8 wobec 4,4 miliarda. dolarów. Deficyt handlowy wynosi 2,4 miliarda. dolarów.

Mięso w Mongolii, podobnie jak chleb w Rosji, jest podstawowym pożywieniem. Mięso je się gotowane, surowe, smażone, duszone, a nawet suszone, jak frytki.

Jewgienija Baltatarowahttp://gazeta-n1.ru/news/18849/

Mongolia nie ma żeglownych rzek ani portów morskich. Istnieje jednak rejestr morski, w którym można rejestrować statki pływające pod banderą mongolską. Ta flota handlowa liczy ponad 2,5 tys. jednostek transportowych i stale się powiększa. Zapewnienie bandery do rejestracji statków jest jedną z pozycji dochodów mongolskiego budżetu.

Jak wyjechać i zamieszkać w Mongolii

Rosjanie mogą przebywać w Mongolii do 30 dni w ramach wymiany bezwizowej. Termin ten wystarczy, aby poczuć ducha kraju, jego mieszkańców i rozwiązać problemy związane z przeprowadzką do stałego miejsca zamieszkania.

Będziesz musiał wrócić do Rosji i ubiegać się o wizę długoterminową, co będzie wymagało zaproszenia od mongolskiej osoby fizycznej lub prawnej. Osoba zapraszająca stanie się oficjalnym gwarantem. Po przybyciu zaproszonej osoby zarejestruje ją w urzędzie imigracyjnym w ciągu tygodnia, a następnie usunie z rejestracji po wyjeździe.

Imigracja na pobyt stały

Jeżeli cudzoziemiec planuje przebywać w Mongolii dłużej niż 90 dni, musi wystąpić do władz imigracyjnych i wydać zezwolenie na pobyt. Mongołowie nie rozróżniają pozwolenia na pobyt od stałego pobytu. Natychmiast wydają zezwolenie na pobyt stały.

Najprostszą drogą do uzyskania stałego pobytu i obywatelstwa są wybitne osobistości nauki, kultury i sportu. Prawo pobytu przyznaje im dekret Prezydenta Mongolii.

Zamożni inwestorzy mogą uzyskać obywatelstwo po zainwestowaniu 2 milionów dolarów w mongolską gospodarkę. Dla nich przygotowano specjalny program „Obywatelstwo przez inwestycje”.

Pozostali wnioskodawcy ubiegają się o zezwolenie na pobyt w trybie ogólnym. Główne sposoby uzyskania stałego pobytu to nauka, praca, biznes i małżeństwo z obywatelem/obywatelem Mongolii.

Wnioskodawcy składają paszport, formularz wniosku, zdjęcie (3 x 4 cm), zaświadczenie o rezydencji oraz dokument potwierdzający cel pobytu:

• studenci - zezwolenie na studia wydane przez Ministra Edukacji, Kultury i Nauki;
• pracownicy - zezwolenie Służby Pracy, Zatrudnienia i Opieki Społecznej;
• przedsiębiorcy – zezwolenie Agencji Inwestycji Zagranicznych i Handlu Zagranicznego;
• w przypadku łączenia rodzin i zawarcia małżeństwa – dokumenty potwierdzające stosunki rodzinne i pokrewieństwa.

Pracownicy i przedsiębiorcy mogą być zobowiązani do uzyskania zezwolenia na dany rodzaj działalności, złożenia wniosku mongolskiej firmy itp. W przypadku pozytywnej decyzji należy uiścić opłatę w wysokości 30 000 tugrików, a następnie 15 000 tugrików rocznie za odnowienie.

Jak uzyskać obywatelstwo mongolskie

Cudzoziemcy, którzy mieszkają w Mongolii od 5 lat i których dochód przekracza 310 dolarów miesięcznie, czyli 10-krotność płacy minimalnej, mogą ubiegać się o obywatelstwo, ale są pewne niuanse.

Po 5 latach stałego pobytu możesz ubiegać się o obywatelstwo, a wraz z nim paszport mongolski

Mongolia nie uznaje podwójnego obywatelstwa, co stwarza trudności dla wnioskodawców. W sąsiednich Chinach żyje 8 milionów Mongołów, wśród nich jest wielu ludzi zamożnych i wysokiej klasy specjalistów. Zdając sobie sprawę, że stworzyli niepotrzebne bariery w przeprowadzce do kraju, rząd mongolski skłania się ku zniesieniu zakazu podwójnego obywatelstwa.

W wiadomościach Mongolii z 11 września 2016 r. ukazało się oświadczenie Ministra Spraw Zagranicznych Ts. Munkh-Orgil, że „podwójne obywatelstwo wśród tysięcy Mongołów jest faktem dokonanym”. Wygląda na to, że zmiany w prawie nie są daleko.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 „Ustawy o obywatelstwie Mongolii” okres na otrzymanie, rozpatrzenie i podjęcie decyzji w sprawach związanych z obywatelstwem mongolskim nie powinien przekraczać 6 miesięcy.

Ilu Rosjan jest teraz w Mongolii, jak żyją

Rosjan jest niewielu, ale są zauważalni. Są to głównie biznesmeni i wysoko wykwalifikowani pracownicy na emigracji, a także członkowie rodzin mongolskich.

Katedra Parafii Świętej Trójcy w Ułan Bator została konsekrowana w 2009 roku i jest własnością Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej

Społeczeństwo mongolskie jest zainteresowane rozwojem współpracy z Rosją. Obydwa kraje łączą dziesięciolecia owocnych stosunków, w tym braterstwo broni i wspólne loty kosmiczne.

W Rosji żyje duża diaspora mongolska i dwa blisko spokrewnione ludy - Buriaci i Kałmucy.

W granicach miasta Ułan Bator znajduje się cmentarz rosyjski, który w latach 90. popadł w ruinę. W ostatniej dekadzie dzięki ambasadzie rosyjskiej, społeczeństwu i Cerkwi prowadzono prace mające na celu uporządkowanie cmentarza i utrzymanie na nim porządku.

Tabela: plusy i minusy życia w Mongolii

Jak pachnie Mongolia? Nic. Chyba że przy bliskiej znajomości z przedstawicielami świata zwierząt, wtapiając się w życie Mongołów, które niewiele się zmieniło na przestrzeni ostatnich stuleci, można złapać dymny, bestialski, kwaśny i gorzki zapach, bez zbędnych nut. Tak, panele słoneczne, telewizory w jurtach, motocykle i jeepy w pobliżu jurt. Ale w jurtach znajdują się te same skrzynie dziadka i kadź airaka (napój mleczny zastępujący dla nomadów wszystko, co zawiera wodę), te same chwalebne, rozczochrane, z początku nieco nieśmiałe dzieci, które z wrodzonej ciekawości życia , stali się niemalże swoimi, ufnie siadając na kolanach gości i prowadząc w miarę zrozumiałą rozmowę. Oczywiście po mongolsku, bo innego języka nie znają. I dzieje się rzecz niesamowita – ty też ich rozumiesz. Nawet bardziej niż ich rodzice.

ojciec Eugeniuszhttp://travel.drom.ru/36621/

Współczesna Mongolia jest społeczeństwem otwartym, podążającym drogą rozwoju wraz ze światem cywilizowanym. Rosjanie decydujący się na osiedlenie się w Mongolii na stałe zostaną powitani gościnnością i możliwościami późniejszej naturalizacji. Perspektywy zmiany ustawodawstwa zezwalającego na podwójne obywatelstwo czynią Mongolię dość atrakcyjną dla imigracji.

👁 Zanim zaczniemy... gdzie zarezerwować hotel? Na świecie istnieje nie tylko Booking (🙈 dla dużego odsetka hoteli – my płacimy!). Używam Rumguru od dłuższego czasu
skaner nieba
👁 I na koniec najważniejsze. Jak wybrać się w podróż, idealną i bez zawracania sobie głowy? Odpowiedź znajdziesz w formularzu wyszukiwania poniżej! Kupić . To coś takiego, co obejmuje loty, zakwaterowanie, wyżywienie i masę innych gadżetów za dobre pieniądze 💰💰 Formularz znajduje się poniżej!.

Naprawdę najlepsze ceny hoteli

Mongolia to niesamowity kraj o długiej historii, miejsce narodzin wielkiego Czyngis-chana. Na terytorium kraju rozciągają się niekończące się stepy, gorąca pustynia Gobi i majestatyczne szczyty Ałtaju. Tylko u nas na jednego mieszkańca przypada kilkanaście koni, a różnica temperatur pomiędzy latem i zimą wynosi 80 stopni!

Położenie, skład i miasta

Stan Mongolia położony jest w północno-wschodniej Azji. Administracyjnie kraj składa się z 21 aimagów, które z kolei podzielone są na 329 soumów.

Stolicą Mongolii jest miasto Ułan Bator.

Granice i obszar

Granice lądowe Mongolii z takimi krajami jak Rosja i Chiny.

Mongolia zajmuje powierzchnię 1654 tysięcy kilometrów kwadratowych.

Mapa Mongolii

Strefa czasowa

Populacja

osób na koniec 2015 roku.

Język

Językiem urzędowym jest mongolski.

Religia

Buddyzm jest główną religią całej populacji Mongolii. Uprawia ją ponad dziewięćdziesiąt procent całej populacji. Na terytorium Mongolii szeroko rozpowszechniony jest także szamanizm, islam i inne religie.

Finanse

Oficjalną walutą jest tugrik.

Opieka medyczna i ubezpieczenie

Opieka medyczna jest stosunkowo dobra. Należy zaznaczyć, że niewiele jest placówek medycznych, w których turyści mogą otrzymać wykwalifikowaną pomoc. Pomoc w nagłych przypadkach jest udzielana bezpłatnie. W Mongolii nie ma systemu ubezpieczeń zdrowotnych.

Napięcie sieciowe

220 V, częstotliwość 50 Hz. Rodzaj gniazd - C i E.

Międzynarodowy numer kierunkowy

👁 Czy zawsze rezerwujemy hotel na Booking? Na świecie istnieje nie tylko Booking (🙈 dla dużego odsetka hoteli – my płacimy!). Ja korzystam z Rumguru od dłuższego czasu, naprawdę jest to bardziej opłacalne 💰💰 Rezerwacja.
👁 A w przypadku biletów - w sprzedaży lotniczej, opcjonalnie. Wiadomo o nim już od dawna. Ale jest lepsza wyszukiwarka - skyscanner - więcej lotów, niższe ceny! 🔥🔥.
👁 I na koniec najważniejsze. Jak wybrać się w podróż, idealną i bez zawracania sobie głowy? Kupić . To coś takiego, co obejmuje loty, noclegi, posiłki i całą masę innych gadżetów za dobre pieniądze 💰💰.

Mongolia to odległy, tajemniczy kraj, miejsce narodzin wielkiego zdobywcy Czyngis-chana. Często nazywana jest „Krainą Błękitnego Nieba”. To kraj skalistych gór, jezior, niekończących się stepów i pustyni Gobi. Mongolia charakteryzuje się piękną przyrodą, wieloma świątyniami buddyjskimi i oczywiście gościnnymi mieszkańcami o charakterystycznej i niepowtarzalnej kulturze.

Geografia Mongolii

Mongolia położona jest w Azji Wschodniej i Środkowej. Na wschodzie, zachodzie i południu Mongolia graniczy z Chinami, a na północy z Rosją. Ten kraj nie ma dostępu do morza. Całkowita powierzchnia Mongolii wynosi 1 564 116 mkw. km., a łączna długość granicy państwowej wynosi 8220 km.

Na południu Mongolii znajduje się pustynia Gobi, która kończy się na północy Chin. Mongolski system górski Ałtaj rozciąga się od zachodu do południowego zachodu Mongolii. Najwyższym szczytem w Mongolii jest szczyt Kuiten-Uul, którego wysokość sięga 4374 m.

Przez terytorium Mongolii przepływa kilka dużych rzek - Selenga, Kerulen, Tesiin-Gol, Onon, Khalkhin-Gol itp.

Kapitał

Stolicą Mongolii jest Ułan Bator, w którym obecnie mieszka około 1,3 miliona ludzi. Ułan Bator został zbudowany w 1639 roku, początkowo na jego miejscu znajdował się klasztor buddyjski.

Język urzędowy Mongolii

Językiem urzędowym ludności Mongolii jest mongolski, należący do rodziny języków uralsko-ałtajskich.

Religia

Około 50% populacji Mongolii wyznaje buddyzm (w szczególności buddyzm tybetański), 40% populacji to ateiści. Kolejne 6% Mongołów to zwolennicy szamanizmu i chrześcijaństwa, a 4% to muzułmanie.

Struktura państwowa Mongolii

Zgodnie z obowiązującą konstytucją z 1992 r. Mongolia jest republiką parlamentarną. Głową państwa jest Prezydent wybierany w głosowaniu powszechnym na 4 lata.

Parlament w Mongolii jest jednoizbowy, nazywany Wielkim Churalem Państwowym, składa się z 76 deputowanych, również wybieranych na 4-letnią kadencję.

Główne partie polityczne to Partia Demokratyczna, Partia Ludowo-Rewolucyjna, Partia Zielonych i Partia Religijno-Demokratyczna.

Klimat i pogoda

Klimat w Mongolii jest wyraźnie kontynentalny z ciepłymi latami i długimi, suchymi i bardzo mroźnymi zimami. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi -3,3°C. Najwyższa średnia temperatura powietrza występuje w lipcu (+22°C), a najniższa w styczniu (-32°C).

Najlepszy czas na wizytę w Mongolii to okres od maja do października.

Rzeki i jeziora

Przez terytorium Mongolii przepływa kilka dużych rzek - Selenga, Kerulen, Tesiin-Gol, Onon, Khalkhin-Gol. Na północy Mongolii, niedaleko granicy z Rosją, znajduje się jezioro Khubsugul, uważane za najgłębsze w Azji Środkowej.

Fabuła

Ludzie pojawili się na terytorium Mongolii wiele tysięcy lat temu. Mongolię od czasów prehistorycznych zamieszkiwali nomadzi, którzy od czasu do czasu tworzyli konfederacje państwowe. To za sprawą starożytnych Mongołów Chińczycy musieli zbudować Wielki Mur Chiński.

W 1206 roku mongolski przywódca Temujin przyjął tytuł Czyngis-chana i podbił wiele ludów i krajów. W ten sposób narodziło się imperium mongolskie. Po śmierci Czyngis-chana imperium mongolskie zostało podzielone na cztery chanaty. Pod rządami Czyngis-chana imperium mongolskie rozciągało się od Polski na wschodzie po Koreę na zachodzie i od Syberii na północy po Wietnam na południu.

Buddyzm zaczął się szerzyć wśród Mongołów w XVI wieku. W XV-XVI wieku wśród Mongołów toczyły się częste wewnętrzne wojny o władzę. W przyszłości Mongołowie musieli przeciwstawić się inwazji wojsk chińskich.

Chińska dynastia Qing kontrolowała Mongolię do 1911 roku. W 1924 roku powstała Mongolska Republika Ludowa, przyjazna ZSRR.

W 1962 roku MPR została przyjęta do ONZ. Od 1992 roku Mongolska Republika Ludowa nosi oficjalną nazwę Mongolia.

kultura

Kultura i tradycje Mongołów są bardzo bogate. Przez wiele stuleci koczownicy ci przemierzali stepy i pustynie Azji Środkowej i nie można powiedzieć, że klimat tam jest sprzyjający. Mongołowie od czasów starożytnych prowadzili koczowniczy tryb życia i nadal go nie porzucili. Nawet teraz w miastach, w tym w samym Ułan Bator, wielu Mongołów mieszka w jurtach.

Co roku w lipcu Mongołowie obchodzą święto Naddam, podczas którego odbywają się tradycyjne mongolskie zawody – wyścigi konne, łucznictwo i zapasy.

Co roku w marcu Mongołowie świętują koniec zimy i nadejście Nowego Roku (według kalendarza księżycowego). W tym czasie Mongołowie organizują także wyścigi konne, zawody w zapasach narodowych i łucznictwie.

Ponadto w Mongolii odbywają się inne festiwale. Najciekawsze z nich to Święto Orłów Myśliwskich, Święto Wielbłądów i Święto Jaków.

Kuchnia mongolska

Mięso (wołowina i jagnięcina) oraz nabiał stanowią podstawę diety każdego mieszkańca Mongolii. Na przestrzeni wieków Mongołowie wymyślili różne specyficzne metody przechowywania mięsa. Najpopularniejszym z nich jest suszenie, w wyniku którego suszone mięso staje się „wojownikiem”.

Zimą Mongołowie najczęściej jedzą koninę, a jesienią i wiosną – jagnięcinę. Pod koniec wiosny Mongołowie jedzą mięso kozie.

Mongolscy koczownicy wynaleźli różne produkty mleczne - jogurt (tarag, aarts), twaróg (byaslag), twaróg suszony (aarul) i koumiss z mleka klaczy (airag).

Mongołowie zwykle zaczynają jeść produkty mleczne późną wiosną. Latem głównym pożywieniem Mongołów są właśnie produkty mleczne.

Mongołowie to nomadzi żyjący na stepach. Nic więc dziwnego, że przyprawiają swoje potrawy różnymi ziołami stepowymi i zieleniną. W ostatnich latach mieszkańcy Mongolii uprawiają coraz więcej warzyw.

Jeśli jesteś już w Mongolii, to będziesz musiał tam napić się lokalnej herbaty. Mongołowie robią herbatę w bardzo specyficzny sposób, dodając do niej mleko. Głównymi składnikami herbaty mongolskiej są herbata z zielonej cegły, mleko, ryż, mąka, masło, sól. Czasami Mongołowie dodają nawet do herbaty małe kawałki mięsa. Mongołowie mogą pić herbatę ze smażonymi bułeczkami „boortsog”.

Wdzięki kobiece

W starożytnej Mongolii zachowało się wiele unikalnych zabytków historycznych, architektonicznych i archeologicznych. Na przykład neolityczne rysunki w pobliżu rzeki Chultyn-Gol znajdują się pod ochroną UNESCO. Naszym zdaniem na liście 10 najlepszych atrakcji Mongolii mogą znaleźć się:

1. Dzwon Pokoju w Ułan Bator
2. Mauzoleum Sukhbaatar w Ułan Bator
3. Klasztor Gandana
4. Pałac Khana z rzeźbami bogini Tary w Ułan Bator
5. Klasztor Manzuszir
6. Góra Bogd-Ul, na której urodził się Czyngis-chan
7. Ruiny Karakorum, dawnej stolicy imperium mongolskiego
8. Rysunki neolityczne w pobliżu rzeki Chultyn-Gol
9. Klasztor „Sto skarbów”
10. Świątynia Zhanrai Sing w Ułan Bator

Miasta i kurorty

Największe miasta Mongolii to Erdenet (mieszka tam około 100 tysięcy ludzi), Darkhan i oczywiście stolica - Ułan Bator, w której żyje obecnie około 1,3 miliona mieszkańców.

W Mongolii nie ma plaż ani ośrodków narciarskich, ale turyści lubią ten kraj z innych powodów.

Turystów do Mongolii przyciąga niesamowita przyroda, unikalne zabytki i oryginalna kultura Mongołów. I tak na przykład National Geographic organizuje odpowiednie wycieczki do Mongolii dla turystów kochających przygody. Ponadto przez terytorium Mongolii (wraz z Tuwą i Ałtajem w Rosji) przebiega szlak turystyczny Krainy Śnieżnego Pantery.

Pamiątki/Zakupy

Mongolia to kraj położony w Azji Wschodniej, graniczy z Rosją, Chinami i nie ma dostępu do morza. Rozległe obszary kraju, z których część nie nadaje się do życia, są nierównomiernie zaludnione. Jednocześnie Mongolia może pochwalić się szybkim tempem rozwoju gospodarczego i dość wysokim standardem życia ludności. Mongolia ma status obserwatora w większości organizacji międzynarodowych.

Krótka historia państwa

Pierwsze próby ustanowienia państwa mongolskiego podejmowały rozdzielone plemiona, które osiedliły się na terytorium współczesnej Mongolii 850 tysięcy lat temu, w IV wieku p.n.e. Następnie Hunowie zjednoczyli się, by walczyć z plemionami chińskimi i rządzili mongolskim stepem aż do 93 roku p.n.e. Później Imperium Hunów zostało zastąpione przez kilka chanatów kirgiskich, tureckich i mongolskich. Żadnemu z nich nie udało się na długo zdobyć przyczółka na ziemiach mongolskich: koczowniczy tryb życia, bojowość i niewystarczająco autorytatywna władza - wszystko to spowodowało brak jedności.

Bardziej stabilny związek plemion przeszedł do historii pod nazwą Khamag Mongol i stał się podstawą przyszłego imperium mongolskiego pod przywództwem Czyngis-chana. Ale już od końca XIII wieku różnice kulturowe, śmierć najsilniejszego władcy, niekończąca się redystrybucja władzy i niejednorodność populacji państwa spowodowały początek upadku Złotej Hordy.

Przez kilka następnych stuleci stepy mongolskie były okupowane przez różnych władców, imperia i narodowości: Imperium Yuan, Północną dynastię Yuan, Chińskie Imperium Qing, rządzone przez dynastię Manchu, aż do 1911 roku. Kiedy w Chinach wybuchła rewolucja Xinhai, która położyła kres imperium, a w samej Mongolii wybuchła rewolucja narodowa, na terytorium współczesnej Mongolii państwowość jako taka nie istniała.

Nowa Mongolia w 1915 roku została uznana za autonomiczną część Republiki Chińskiej, a dziewięć lat później ponownie proklamowano niepodległość państwa (po raz pierwszy w 1911 roku). Jednak do końca II wojny światowej niepodległość Mongolii uznawała jedynie ZSRR.

Mongolską Republikę Ludową charakteryzowały pewne cechy władzy sowieckiej: represje, kolektywizacja, niszczenie klasztorów, a później pierestrojka. Agresja Japonii znalazła odzwierciedlenie we wspólnych działaniach ZSRR i Mongolii. Nowoczesna historia Mongolii rozpoczęła się wraz z przyjęciem nowej konstytucji w 1992 roku i zmianą kursu politycznego.

Struktura państwa i polityka

Mongolia jest republiką parlamentarną o zróżnicowanej populacji. Głową państwa jest prezydent, władzę wykonawczą reprezentuje rząd, władzę ustawodawczą reprezentuje parlament, zwany Wielkim Churalem Państwowym. W miejscowościach władza pozostaje w rękach samorządów wybieranych na czteroletnią kadencję.

W 2008 roku w Mongolii doszło do wewnętrznego kryzysu politycznego, który wywołał zamieszki w stolicy państwa (Ułan Bator) i spowodował zmianę rządu oraz reelekcję prezydenta. Obecnie prezydentem państwa jest Tsakhiagiin Elbegdorj, partią rządzącą jest Mongolska Partia Ludowa (MNP).

Geografia Mongolii

Pod względem terytorialnym państwo zajmuje dziewiętnaste miejsce na świecie, będąc dość dużym. Powierzchnia Mongolii wynosi 1 564 116 km², co odpowiada np. połowie Jakucji. Większą część kraju (pod względem geograficznym) zajmuje równina z kilkoma wysokimi grzbietami i pasmami górskimi. Pustynia Gobi położona jest w południowej części Mongolii.

Wszystkie źródła słodkiej wody pochodzą z gór i są zasilane przez kilka dużych dopływów. W Mongolii jest duża liczba jezior, z których wiele ma charakter tymczasowy, to znaczy powstają w porze deszczowej i znikają podczas suszy.

Obszar Mongolii i położenie państwa sprawiają, że klimat jest ostro kontynentalny. Średnia temperatura w sezonie zimowym waha się od -25 do -35 stopni, latem mieści się w tych samych wartościach ze znakiem plus. Opady zmniejszają się z północnego zachodu na południe.

Podział administracyjny państwa

Mongolia, której ludność jest nierównomiernie rozłożona na terytorium państwa, podzielona jest na 21 aimaków, liczących łącznie 329 somonów, oraz stolicę Ułan Bator. Największym miastem jest prawdopodobnie stolica, licząca półtora miliona stałych mieszkańców. Za centrum administracyjnym pod względem liczby ludności plasują się Khuvsgel aimag (114 tys. osób), Dornogovi (109 tys. osób) i Uverkhangay (100 tys. osób).

Cechą charakterystyczną Mongolii jest obecność osad tymczasowych, w związku z czym stosowany jest odbiegający od standardu system adresowania. Tak więc w Mongolii nie ma zwykłych nazw miast, ulic, numerów domów i mieszkań, a adresy zastąpione są cyfrowymi kodami, które pozwalają zlokalizować obiekt na ziemi z dokładnością do jednego metra. Co więcej, im dłuższy kod, tym dokładniej można określić lokalizację obiektu. System nadaje się do stosowania w skali globalnej i jest aktywnie wykorzystywany w cyfrowych systemach kartograficznych i nawigacyjnych.

Gospodarka Mongolii

Gospodarka Mongolii rozwija się niezwykle dynamicznie, a samo państwo jest największym rynkiem zbytu w całym regionie Azji i Pacyfiku. Według najnowszych prognoz, w krótkim okresie gospodarka państwa będzie rosła co najmniej 15% rocznie.

Główne gałęzie przemysłu Mongolii reprezentowane są przez:

• górnictwo (20% PKB) i surowce mineralne;
• rolnictwo (16% PKB);
• transport (13%);
• handel (również 13%).

Biorąc pod uwagę zatrudnienie ludności, można zauważyć, że większość sprawnych obywateli jest zatrudniona w rolnictwie (41%), nieco mniej w sektorze usług.(29%) i handel (14%).

Mongolia wysyła na import produkty naftowe, sprzęt (zarówno przemysłowy, jak i przemysłowy) oraz towary konsumpcyjne (ludność ma zapewnione wszystko, co niezbędne). Głównymi partnerami w handlu międzynarodowym są Rosja, Chiny, Japonia i Korea Południowa.

Sektor finansowy

Bank Centralny pełni te same funkcje, co podobne instytucje w innych państwach. Walutą Mongolii jest tugrik mongolski, który został wprowadzony do obiegu w 1925 roku. Obecnie średni kurs wymiany wynosi: 2405 tugrików = 1 dolar amerykański. Pomimo istnienia waluty narodowej Mongolii, w obiegu znajduje się także dolar amerykański (używa się go niemal we wszystkich dziedzinach, z wyjątkiem płacenia za usługi publiczne) oraz rubel rosyjski lub euro, które są akceptowane w małych sklepach (głównie w stolicy) i rynki.

Swoją drogą ceny w Mongolii przyjemnie zaskakują turystów. W stolicy można kupić niezapomniane pamiątki, produkty z naturalnej wełny i skóry, dywany po niższych kosztach niż w Rosji. Ceny żywności są umiarkowane. Tak więc lunch będzie kosztować średnio 6-7 dolarów.

Populacja stanu: ogólna charakterystyka

Ludność Mongolii charakteryzuje się monoetnicznością, przeważającą liczbą ludności miejskiej (nawet pomimo dużego zatrudnienia w rolnictwie), dodatnim przyrostem naturalnym, dużą liczbą dialektów w języku ludności oraz zróżnicowanym składem religijnym.

Ludność stanu

Populacja Mongolii według danych za 2015 rok wynosi 3 miliony 57 tysięcy osób. Mieszkańcy stolicy stanowią jedną trzecią ogólnej liczby obywateli. Charakter przesiedleń obywateli na terytorium państwa zostanie omówiony bardziej szczegółowo poniżej.

Przyrost naturalny ludności wynosi 28 osób na 1000 mieszkańców rocznie. Fakt ten pozwolił na czterokrotne zwiększenie liczby ludności Mongolii w latach 1950–2007. W 1918 r. populacja Mongolii wynosiła zaledwie 647 tys. osób, a w 1969 r. było już dwukrotnie więcej. Do 1918 r. nie zachowały się żadne prawidłowe dane dotyczące liczby mieszkańców ze względu na trudną historię kształtowania się państwowości, kiedy terytoria Mongolii wchodziły w skład innych krajów, a rdzenna ludność była uciskana.

Gęstość i rozmieszczenie populacji

Średnia gęstość zaludnienia w Mongolii wynosi prawie 2 osoby na kilometr kwadratowy. Wskaźnik ten był powodem umieszczenia państwa na ostatnim miejscu (195. linia) na liście gęstości zaludnienia świata. Najgęściej zaludnione (5-6 osób na kilometr kwadratowy) w Mongolii to dolina rzeki Orkhon i górzyste regiony Khangai - najbardziej znośne obszary na zachód od stolicy.

Rozległe terytoria (40%) stanu nie nadają się do wygodnego życia ze względu na cechy naturalne. Gęstość zaludnienia jest rekordowa: jedna osoba na 10-15 kilometrów kwadratowych, część terytoriów pozostaje całkowicie niezamieszkana.

Skład etniczny i narodowy

Mongolia (ludność to głównie przedstawiciele grupy mongolskiej) jest państwem monoetnicznym. Dominująca grupa etniczna dzieli się na kilka klanów pochodzenia tureckiego, grupy subetniczne i bliskie grupy etnograficzne.

Oprócz rdzennej ludności, która stanowi łącznie nieco ponad 82%, w kraju mieszkają Turcy, Rosjanie i Chińczycy. W Mongolii jest zaledwie 1500 Rosjan, podczas gdy pod koniec lat 80. XX wieku żyło ich aż 20 000. Przeważnie staroobrzędowcy uciekli do sąsiedniego państwa, uciekając przed prześladowaniami religijnymi w swojej ojczyźnie. Obecnie w Mongolii mieszka kilkuset Chińczyków, natomiast w latach 60. liczba imigrantów z Chin w Mongolii sięgała 25 tysięcy osób.

Język i pismo w Mongolii

Różnorodność blisko spokrewnionych grup etnicznych determinuje drobne, ale wciąż wyraźne różnice językowe. Państwo (mongolskie) obejmuje kilka dialektów:

• Oirat;
• bezpośrednio mongolski;
• Buriat;
• hamnigan.

Powszechne są również dialekty tureckie:

• kazachski;
• Tuwan;
• Tsaatan-Soyot.

Nauczanie w stolicy państwa prowadzone jest także w języku kazachskim.

W 1945 roku język mongolski został przetłumaczony na cyrylicę poprzez dodanie dwóch kolejnych odrębnych liter. Stary mongolski nie jest dziś używany, chociaż wielokrotnie podejmowano próby przywrócenia tego języka. Do dziś język tybetański jest powszechnie używany w praktykach religijnych, w których w minionych wiekach pisano dzieła sztuki, traktaty religijne i naukowe.

Przynależność religijna ludności

Główną religią w Mongolii jest zmodyfikowany buddyzm (53%). Jednocześnie w stolicy najwięcej świątyń chrześcijańskich, a nie buddyjskich (197 wobec 63). Większość populacji to ateiści (38%). Różnorodność religijną reprezentuje także islam, szamanizm, chrześcijaństwo i niektóre inne religie.

Standardy życia

Mongolia, której poziom życia w większości źródeł pozostaje poza zakresem narracji, jest państwem dość rozwiniętym o stabilnej gospodarce. Do chwili obecnej w kraju pozostali ludzie prowadzący koczowniczy tryb życia, jednak ich egzystencję ułatwiają liczne dobrodziejstwa cywilizacyjne. Stolica jest podobna do większości współczesnych miast. Tak więc dzisiaj Mongolia z pewnością otwiera dla siebie „okno na wielki świat”.

Mongolia to kraj położony we wschodniej części Azji. Jego powierzchnia wynosi około 1,565 miliona kilometrów kwadratowych, więc Mongolia jest jednym z największych krajów śródlądowych na świecie.

Stolicą Mongolii jest miasto Ułan Bator. Państwo to graniczy na północy z Rosją, a na południu z Chinami.

Populacja kraju to ponad 3 miliony ludzi, z których większość (90%) to Mongołowie.

Mongolia jest republiką parlamentarną posiadającą własną konstytucję. Kraj ma prezydenta wybieranego w głosowaniu na 4-letnią kadencję.

Przyroda w Mongolii jest bardzo piękna i niepowtarzalna, można powiedzieć prawdziwa, jest głównym bogactwem tego państwa, gdyż jest praktycznie nietknięta przez człowieka.

Przede wszystkim na terytorium tego stanu dominują pustynie i stepy, których rozległe połacie po prostu urzekają. Dumą Mongolii są także liczne, piękne, błękitne jeziora.

Na terenie tego kraju można znaleźć lasy tajgi, ośnieżone góry i pustynne oazy. Warto zwrócić uwagę na słynną na całym świecie pustynię Gobi, która zajmuje prawie 0,5 kilometra kwadratowego – to trzecia część kraju. Pustynia ta składa się nie tylko z piaszczystych stepów i oaz, na jej terytorium znajdują się także trawiaste równiny i ogrody saxaul.

Główną rozrywką Mongołów jest polowanie ze złotymi orłami i łowienie ryb. Polowanie na zające i lisy przy pomocy ptaków orłów przednich jest w Mongolii bardzo lubiane, dlatego obecnie organizują nawet międzynarodowe festiwale z prawdziwymi polowaniami z pomocą takich ptaków.

Również w Mongolii dużą popularnością cieszą się zawody łucznicze.

Bardzo ciekawym miejscem dla wszystkich, a zwłaszcza dla turystów, jest tzw. „cmentarz dinozaurów”. Cmentarz ten położony jest w górach Nemegatu. Tutaj możesz zobaczyć szkielety dinozaurów w skałach gór.

Mongolia jest krajem rozwiniętym. Obsługuje wszystkie rodzaje transportu - autobusy, statki rzeczne, pociągi i samoloty.

Zakupy są w tym kraju rozwinięte. Mongolia słynie z najwspanialszego kaszmiru na świecie. Turyści lubią kupować złotą biżuterię, koce i dywany.

Głównymi produktami spożywczymi Mongołów są: jagnięcina, mięso kozie, mięso końskie, a także mięso wielbłądzie, sery, pieczywo, ziemniaki i ryż. Tradycyjna kuchnia Mongołów to dania mięsne z dużą ilością tłuszczu i mąki. Ulubionym napojem Mongołów jest herbata, którą lubią pić w ciszy, w przeciwieństwie do Rosjan i innych narodów.

Mongolia to oczywiście oryginalny piękny kraj, który warto odwiedzić dla każdego turysty.

• Sport – raport wiadomości

  Po szkole lub pracy zawsze jest czas wolny. Niektórzy przeznaczają go na dodatkową naukę, inni na rozrywkę, a jeszcze są tacy, którzy resztę dnia spędzają na aktywności fizycznej.

• Grigorij Skoworoda – raport wiadomości

  Grigorij Skoworoda to pierwszy nomadyczny filozof, poeta, nauczyciel i bajkopisarz pochodzenia rosyjsko-ukraińskiego, który wniósł ogromny wkład w kulturę wschodniosłowiańską.

• Siergiej Korolew – raport wiadomości

  Kosmos, rakieta, pierwszy lot. Kiedy o tym mówimy, nie mamy nawet na myśli, że genialny naukowiec Siergiej Pawłowicz Korolew wiele zrobił w tej dziedzinie.

• Gdzie są teraz Voyager 1 i 2?

  Voyager to robot eksploracyjny, którego celem jest badanie Układu Słonecznego. Początkowo program ten został stworzony w celu badania planet takich jak Jowisz i Saturn.

• Życie i twórczość Wiktora Rozowa

  Przez całe istnienie literatury i sztuki istniała ogromna liczba naprawdę utalentowanych ludzi, którzy realizując swój talent, byli w stanie pozostawić ślad w historii. Pamięć o nich będzie, choć nie wieczna.