Układ wnętrza Sukhoi Superjet 100 90. Samoloty Jamał

Podczas XII Międzynarodowego Salonu Lotniczo-Kosmicznego MAKS-2015 United Aircraft Corporation - ZAK zaprosili do odwiedzenia blogerów, którzy mogli zapoznać się z niektórymi samolotami wchodzącymi w skład korporacji. Chciałbym porozmawiać o samolocie Superodrzutowiec 100... To była moja pierwsza znajomość z tym samochodem. Pierwszy raz wsiadłem na pokład tego samolotu zaledwie dzień wcześniej. A dzisiaj odbyłem pełną wycieczkę po tym samolocie.
1.

Odwiedziliśmy samolot SSJ 100-95LR(RA-89034), przeznaczony dla linii lotniczych Jamał. Jest to krótkodystansowy samolot pasażerski o normalnej aerodynamicznej konstrukcji z nisko skośnym skrzydłem i ogonem z pojedynczą płetwą. Przeznaczony jest do lotnictwa regionalnego. Pierwszym regionalnym samolotem odrzutowym był krajowy Jak-40, który był również eksportowany. Wcześniej transport regionalny odbywał się albo samolotami Boeing 737, które są drogie do takiego transportu, albo samolotami turbośmigłowymi. Pod koniec lat 80. Bombardier przekształcił swój duży biznesowy odrzutowiec Challenger w regionalny odrzutowiec CRJ. Po raz pierwszy wystartował 10 maja 1991 roku, stając się pierwszym najnowocześniejszym samolotem regionalnym wśród 50-miejscowych samolotów. Potem były samoloty Embraer. Pod względem wielkości przedziału pasażerskiego są większe niż CRJ. Jednak firma Sukhoi Civil Aircraft Company (CJSC GSS) stworzyła samolot regionalny o cechach przedziału pasażerskiego, jak na liniowcach przeznaczonych do lotów z huba do huba, czyli między głównymi miastami. Warunek ten pozwala liniom lotniczym na przyciągnięcie dodatkowych pasażerów na swoje loty.
2.

3.

Wycieczkę poprowadził zastępca głównego projektanta ds. aerodynamiki JSC „GSS” Aleksandr Wiktorowicz Dolotowski.
4.

Samolot jest skonfigurowany do przewozu 103 pasażerów w pełnej kabinie klasy ekonomicznej. Siedzenia są instalowane zgodnie ze schematem 2 + 3. Szerokość siedzisk wynosi 465 mm.
5.

Pierwsze trzy rzędy siedzeń mają szerokość 33 cali. Są one oddzielone od reszty kabiny opcjonalną zasłoną, która pełni funkcję przegrody klasy. Ten środek pozwala liniom lotniczym sprzedawać pierwsze trzy rzędy jako klasę biznesową. Takie podejście jest często stosowane w różnych liniach lotniczych, gdzie pasażerom nie zapewnia się dużo większego komfortu w samolocie, ale zapewnia się usługi biznesowe, na które składa się nie tyle miejsca, ile prędkość przejazdu przez terminale lotniskowe, odbiór bagażu itp. na. Na przykład korzysta z tego linia lotnicza „Lufthansa”. Ponadto wielkość kadłuba samolotu Superjet pozwala, w razie potrzeby, na zainstalowanie pełnoprawnego fotela klasy biznesowej na dziobie fotela, który nie jest gorszy niż w samolotach A320 lub Boeing 737. Jest to układ, jaki mają samoloty Superjet Aerofłotu.
6.

Następnie przychodzą krzesła w 30-calowych odstępach. Przestrzeń dla pasażerów zapewnia tu nie tylko stopień, ale także wielkość samych siedzeń. Pomimo tego, że nie są to fotele Slim, których już nie ma i są o połowę cieńsze, są one cieńsze niż te, które latają w samolotach produkowanych w latach 90-tych. Dlatego nawet przy rozstawie 30 cali pasażerowie czują się tak samo, jak w standardowych układach o rozstawie 31 lub 32 cali.
7.

Bagażniki w przedziale pasażerskim zostały dobrane tak, aby pasażerowie, którzy wcześniej podróżowali samolotem szerokokadłubowym, nie mieli problemów z bagażem podręcznym. Schowek nad długim rzędem (po prawej) jest nieco większy niż A320 w swojej standardowej konfiguracji. Półki naprzeciwko (po lewej) są płytsze w głębi, ale standardowa walizka nadal się do nich mieści. A biorąc pod uwagę, że ta półka znajduje się nad dwuosobową jednostką, miejsca wystarczy dla wszystkich. Oznacza to, że objętość bagażnika na pasażera nie zależy od tego, z której strony leci. Co więcej, jeśli porównamy wielkość półki z bezpośrednim konkurentem Superjeta – Embraerem 190, to wysokość półki naszego samolotu jest prawie dwukrotnie wyższa niż Embraera.
8.

Szeroki korytarz został wybrany ze względów bezpieczeństwa lotniczego: Szerokość wózka (wózki z żywnością) + 1 pasażer. Wynika to z braku wyjść awaryjnych na skrzydle. Ta decyzja została podjęta początkowo. Obecność wyjść awaryjnych do skrzydła ogranicza projektantów w tworzeniu układu kabiny. W obszarze wyjść ze skrzydeł zawsze powinno być zwiększone nachylenie siedzeń. Ponadto w strefie wyjścia może pojawić się kilka nieodchylanych krzeseł. Jednocześnie przepisy lotnicze dotyczące rozmieszczenia samolotu z maksymalnie 110 miejscami mogą nie wykonywać wyjść awaryjnych do skrzydła, jeśli podczas specjalnych testów ewakuacji awaryjnej pasażerowie spełniają limity specjalnych standardów. To około 90 sekund. Dzięki szerokiemu pasażowi testy przeszły bez kontuzji, a wszystkie normy zostały spełnione. Szerokość korytarza Superjet wynosi 510 mm, a wysokość kabiny 2,13 m.
9.

Tylna toaleta jest specjalnie duża. Wyposażony jest w przewijak. Jest to wygodne dla pasażerów podróżujących z małymi dziećmi. Dodatkowo wielkość toalety jest wygodna dla osób niepełnosprawnych. W przedniej toalecie znajduje się również przewijak. Zaskoczyła mnie obecność popielniczki w drzwiach. Okazało się, że jest to mały kosz na śmieci, domyślnie oznaczony jako popielniczka. Dlatego jeśli chcesz wypluć gumę, nie musisz jej przyklejać do krzesła. Linie lotnicze wydają dużo pieniędzy na ich czyszczenie. Idź do toalety i włóż ją do pojemnika.

W części obsługi rufowej zamontowana jest kuchnia w standardzie ATLAS. Składa się z modułów i na tej płaszczyźnie jest wyposażony w jeden piekarnik, bojler i ekspres do kawy. Wyposażony jest również w trzy pełnowymiarowe wózki na żywność. Opcjonalnie może być duża kuchnia z czterema piecami, na której będzie już sześć wózków. Jest to konieczne dla linii lotniczych, które planują przewozić pasażerów na duże odległości i karmić ich ciepłymi posiłkami. Kuchnię dziobową wyposażono w półwymiarowe wózki na żywność zamiast pełnowymiarowych. Opcjonalnie na jej miejscu może stanąć pełnowymiarowa kuchnia z dwoma piekarnikami. Na zdjęciu wózki z jedzeniem do kuchni rufowej.
10.

Całe oświetlenie wnętrza jest LED. Nie ma tu ani jednej żarówki. Żarówki LED są znacznie trwalsze. Dzięki temu zmniejszają się koszty utrzymania samolotów.

Odnośnie poszczególnych dysz dmuchawy. Są instalowane w starszych samolotach, ponieważ system klimatyzacji nie radzi sobie dobrze z wyrównaniem temperatury w kabinie. Superjet jest wyposażony w nowoczesny system klimatyzacji ze sterowaniem cyfrowym. Dlatego nie są tu potrzebne pojedyncze dysze dmuchawy. Są opcjonalnie instalowane na życzenie linii lotniczych. Ale samolot jest bardzo wygodny z działającą klimatyzacją.
11.

Iluminatory zainstalowane na samolotach są największymi nie tylko w klasie samolotów regionalnych, ale również wąskokadłubowych. Linia iluminatorów jest ustawiona tak, aby zapewnić pasażerom komfortowy widok na ziemię. Projektanci wyszli z tego, że w locie ciekawiej jest patrzeć na to, co dzieje się pod tobą.
12.

Dlaczego taki wygodny salon? Ten samolot jest przeznaczony do obsługi w systemie „Hub and Spoke”. Są to loty między głównymi miastami (tzw. „hubami”), a następnie samolotami regionalnymi do poszczególnych regionów. „Węzły” to akumulatory, a regionalne porty lotnicze są dystrybutorami ruchu pasażerskiego. Dziś regionalny odrzutowiec to zazwyczaj dość poważny kompromis pod względem komfortu pasażerów. Na przykład, jeśli samolot CRJ leci z dużego lotniska do regionu, będziesz musiał umieścić swój bagaż podręczny w bagażu, ponieważ nie zmieści się on na półkach. W Europie takie samoloty zaczynają być wypierane z rynku przez szybkie koleje. Ludzie naprawdę nie chcą się zawstydzać. Dlatego przy tworzeniu specyfikacji technicznych dla samolotu Superjet wykonano wiele pracy z marketerami. Zadaniem było zapewnienie pasażerom takiego samego poziomu komfortu jak na samolotach wąskokadłubowych i szerokokadłubowych w klasie ekonomicznej. Aby pasażerowie nie odczuwali utraty komfortu. Aby nie musieli odprawiać bagażu podręcznego, zwiększając w ten sposób wskaźnik rotacji samolotów na lotnisku. Dlatego dziś Superjet 100 to nowy standard komfortu w transporcie regionalnym.
13.

Duży przekrój kadłuba jednoznacznie dyktował bardzo rygorystyczne wymagania dotyczące poziomu doskonałości aerodynamicznej układu. Ponieważ im większy kadłub, tym gorsza jakość aerodynamiczna samolotu. Komfort jest zły dla wydajności aerodynamicznej. Dlatego, aby nie marnować więcej paliwa niż konkurenci, projektanci postawili na niespotykanie wysoki wydłużenie skrzydła. Współczynnik kształtu skrzydła to stosunek kwadratu jego rozpiętości do jego powierzchni. Dziś jest to jeden z nielicznych samolotów pasażerskich z metalowym skrzydłem o wydłużeniu 10. Na skrzydle nie ma wingletów. Umieszcza się je, gdy niemożliwe jest wykonanie skrzydła o dużym wydłużeniu. Chociaż ten pomysł jest rozważany i być może winglety nadal będą pojawiać się w Superjets.
14.

Skrzydło uformowane jest z profili nadkrytycznych. Kiedy samolot leci z prędkościami transonicznymi (to więcej niż 0,75) Macha, zbliża się do bariery dźwięku. W tym przypadku na górnej powierzchni skrzydła prędkość przepływu powietrza staje się ponaddźwiękowa. Pojawienie się stref naddźwiękowych prowadzi do pojawienia się oporu falowego, który może zwiększyć opór samolotu o 30%. Jeśli przyjmiemy standardowy profil, to przy prędkościach 0,72 Macha będzie się mocno opierał i samolotu po prostu nie da się dalej rozpędzić. Od dawna zmagają się z tym problemem. Są różne sposoby. Najprostszym jest zmniejszenie grubości profilu skrzydła. Dlatego we wszystkich myśliwcach skrzydła są bardzo cienkie i płaskie. We wszystkich starych samolotach transsonicznych skrzydła są również bardzo cienkie. Ale takie skrzydło jest bardzo ciężkie i trudno dolać do niego paliwa. W latach 60. wynaleziono tak zwany profil nadkrytyczny. Ale nie każdy wie, jak to zrobić dobrze. Twórcy Superjeta od samego początku ściśle współpracowali z instytucjami branżowymi. A kiedy pojawiło się pytanie o profilowanie skrzydeł, zwrócili się do TsAGI. W rezultacie skrzydło okazało się szybkie. Samolot został zoptymalizowany do lotu z wahaniem 0,78. W rzeczywistości leci z huśtawką 0,79. Dzięki temu, że projektanci wykonali tak dobre skrzydło, pod względem zużycia paliwa Superjet 100 z dużym kadłubem jest o około 7% oszczędniejszy niż Embraer 190 z małym kadłubem.
15.

Doszliśmy do kokpitu. Podczas jego projektowania wprowadzono wiele zmian w wyniku komunikacji z liniami lotniczymi na temat tego, jak powinien wyglądać samolot pasażerski. Jedną ważną zmianą jest przejście do kokpitu Airbusa, a nie kokpitu Boeinga, który pierwotnie planowano. Linie lotnicze jasno określiły swoje założenia, że ​​przyszłość leży w konceptach Airbusa. Dzięki temu samolot ma kokpit z bocznym uchwytem i wysoce zautomatyzowany system sterowania zarówno w trybie ręcznym, jak i automatycznym.
16.

17.

Boczny drążek - boczny drążek dowódcy załogi.
18.

Drugi pilot boczny.
19.

W podstawowej konfiguracji w kokpicie zainstalowane są dwa FMS (Flight Management System). Jest to skomputeryzowany system sterowania lotem, który obejmuje czujnik pokładowy, odbiornik i komputer z bazami danych danych nawigacyjnych i danych o osiągach samolotu. Samolot jest zdolny do automatycznego lotu zaraz po starcie, ponieważ FMS zapewnia nie tylko nawigację poziomą, ale również pionową. Samolot jest certyfikowany i wykonuje podejście automatyczne w I, II i III kategorii, w tym automatyczne lądowanie.
20.

Samolot jest dopuszczony do lotów do obszaru precyzyjnej nawigacji obszarowej - P-RNAV (Precision Area Navigation). Nawigacja obszarowa RNAV to technika nawigacji, która pozwala samolotowi latać po dowolnej trajektorii. To pierwszy rosyjski samolot, który posiada taki certyfikat. Jednocześnie certyfikat został wydany na podstawie wyników testów przeprowadzonych w Finlandii pod ścisłym nadzorem Eurocontrol.
21.

Dron może wykonywać podejścia w trybie nawigacji pionowej, gdy trajektoria 3D przestrzeni jest generowana przez system zarządzania lotem za pomocą pomocy nawigacyjnych znajdujących się na pokładzie. Są to dwa źródła nawigacji satelitarnej: GPS i GLONASS. Trzy systemy inercyjne o wysokiej rozdzielczości - IRS (Inertial Reference System). Wszystkie środki nawigacji radiowej: VOR (Very high frequency Omni directional radio Range), DME (Distance Measurement Equipment). Dodatkowo na pokładzie można opcjonalnie zainstalować automatyczny kompas radiowy - ADF (Automatic Directional Finder). Jest to automatyczny wskaźnik kursu, który umożliwia podejście w regionach północnych. W szczególności samoloty z dwoma opcjonalnymi ADF są dostarczane dla linii lotniczej Jakucji.
22.

23.

Samolot jest certyfikowany do pracy w zakresie temperatur od -55° do + 45°. Tradycyjnie w Jakucji przeprowadza się testy na niskie temperatury przy całkowitym zamrożeniu samolotu. Podczas testów testerzy wykazali możliwość pracy samolotu bez hangaru w warunkach średnich temperatur poniżej -45 °.

Ta maszyna jest wyposażona w opcjonalny radar pogodowy z systemem wykrywania uskoku wiatru. Dodatkowo ten radar ma możliwość mapowania i wykrywania turbulencji.
24.

Trochę o systemie sterowania. Opierając się na koncepcji kokpitu Airbusa, projektanci w ogóle nie angażowali się w proste kopiowanie. Wraz z TsAGI opracowano całkowicie unikalne przepisy kontrolne, które zostały całkowicie napisane tutaj w Rosji przy aktywnym udziale 15. departamentu TsAGI - departamentu stabilności i kontroli. Przepisy te obejmują nie tylko te funkcje, które zostały już zaimplementowane w Airbusie, ale także szereg tych, które właśnie pojawiły się w A350. W samolocie powstała pewna mieszanka między ideologią Airbusa a tradycyjnym samolotem. Główne różnice polegają na tym, że poziom automatyzacji jest tutaj taki sam jak w Airbusie, ale jednocześnie w Superjet zainstalowano automatyczną przepustnicę z siłownikami do funkcji automatycznego sterowania ciągiem. Oznacza to, że gdy automatyczna przepustnica działa, drążki przepustnicy poruszają się, co nie ma miejsca w przypadku Airbusa, gdzie drążki przepustnicy znajdują się w pozycji „wspinania się” przez cały lot. Jeśli piloci podczas lądowania zapomną zdjąć przepustnicę, zaczyna się dla nich nagły wzrost ciągu. Z tego powodu 18 lipca 2007 r. w Sao Paulo doszło do co najmniej jednej katastrofy A320. Ponadto Superjet pod względem osiągów lotu zachowuje się jak konwencjonalny samolot z mechanicznym systemem sterowania. Airbus ma znaczące różnice w zachowaniu zarówno w kanale podłużnym, jak i bocznym od samolotu z mechanicznym systemem sterowania. To decyzja dewelopera. Ale projektanci Superjet uznali, że ten pomysł nie jest dobry. Ponieważ pilot rozpoczyna szkolenie na samolocie z mechanicznym systemem sterowania. Rozwija pewne umiejętności. Aby uchronić pilota przed znalezieniem się w sytuacji stresowej, takiej jak fakt, że zachowanie samolotu nie odpowiada jego oczekiwaniom, konstruktorzy wykonali dynamikę samolotu w taki sposób, aby piloci nie odczuli różnic przy zmianie z samolot z mechanicznym systemem sterowania do Superjet. Ten wstęp ma bardzo dobre recenzje, zarówno od pilotów rosyjskich, jak i zagranicznych, poczynając od pilotów Airbusa. Philippe Kasten, który obecnie testuje A350, pracował przez 6 lat z zespołem Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) nad certyfikacją Superjet. Naprawdę lubi ten samochód.

Szyba w kokpicie zapewnia maksymalny kąt widzenia dla pilota samolotu cywilnego. Jest to ważne dla lotnictwa regionalnego. Ponieważ musisz latać na złe lotniska w warunkach słabej widoczności. Szkło jest podgrzewane, a jednocześnie jest całkowicie przezroczyste. Technologia została opracowana specjalnie dla Superjet. Obecnie firma Sully-Gobaine (Francja) jest jedynym producentem na świecie, który może wyprodukować szkło ogrzewane o takiej powierzchni i takim poziomie przezroczystości.
25.

Po zapoznaniu się z kokpitem i przedziałem pasażerskim zeszliśmy po drabinie i obeszliśmy samolot.
26.

27.

28.

Cały projekt samolotu od samego początku wykonywany był cyfrowo przy użyciu systemu modelowania 3D CATIA V5. Umożliwiło to analizę różnych przedziałów w 3D. Ponadto uwzględniono doświadczenie zespołu, który wcześniej pracował z różnymi samolotami w różnym czasie. Dzięki temu dopracowano najdrobniejsze szczegóły. Na przykład klapka wlewu paliwa, która jest stale dostępna. Samolot wykonany jest na bardzo krótki czas realizacji. Czas na ziemi nie powinien przekraczać 30 minut. Przy takim tempie zdarza się, że włazy są zapomniane zamknąć. Aby zapobiec zdmuchiwaniu go w locie, pętle są wykonane w taki sposób, że jest zamykany przez nadlatujący strumień powietrza.
29.

W samolocie nie ma systemu analogowego. Wszystkie systemy są sterowane cyfrowo. System paliwowy jest również cyfrowy. Posiada własne mierniki gęstości paliwa, które znajdują się w zbiornikach i zapewniają pomiar gęstości paliwa. Dlatego paliwo jest zabierane na pokład nie w litrach, ale w kilogramach. Pomiar wykonywany jest z dużą precyzją. Dzięki temu załoga zawsze zna dokładną ilość paliwa w kilogramach, niezależnie od tego, czy dostarczono paliwo zimne czy gorące. To jest zarówno oszczędność, jak i bezpieczeństwo. W układzie paliwowym są wolne czujniki wody. Przeznaczone są do wykrywania wody w paliwie. Tradycyjnie procedura ta odbywa się w następujący sposób: próbki są wylewane z drenażu zbiorników paliwowych, do których wlewa się mangan. W ten sposób sprawdzana jest obecność wody w zbiornikach samolotu. Jeśli samochód lata z częstotliwością, z jaką leci samolot regionalny, a Superjet wykonuje 3-4 loty powrotne dziennie (czyli 6-8 startów i lądowań), możesz nawet nie być w stanie tego przeoczyć. Dlatego w układzie paliwowym znajdują się czujniki wykrywające wodę, które po wykryciu zaświecą lampkę podczas procesu tankowania.
30.

Główne podwozie samolotu wykonane jest zgodnie ze schematem dwuusztywniającym. Zwykle dzieje się tak w przypadku dużych samolotów szerokokadłubowych. Znacznie przewyższa pojedynczą klamrę zarówno pod względem siły uderzenia bocznego (podczas lądowania z bocznym wiatrem), jak i wagi. Chociaż sam stojak jest cięższy, jego ciężar wraz z całą otaczającą konstrukcją jest lżejszy.
31.

Nisza głównego podwozia.
32.

Samolot jest wyposażony w silnik turbowentylatorowy SaM146 Spółka PowerJet, który został zaprojektowany specjalnie dla Superjet.
33.

34.

35.

36.

37.

To nowa generacja lokomotyw regionalnych. W jego konstrukcji zastosowano najnowocześniejsze technologie. Przede wszystkim jest to optymalizacja 3D wszystkich powierzchni aerodynamicznych. Ponieważ jest przeznaczony do samolotu regionalnego, dużą uwagę zwrócono na wnikanie do niego ciał obcych. Wszystkie łopatki wentylatora można wymienić bez wyjmowania silnika ze skrzydła. Silnik zbudowany jest na architekturze modułowej. Pozwala to na wykonanie większości prac naprawczych bez demontażu silnika. Jeśli mimo wszystko zajdzie potrzeba wymiany silnika, wymienia się go w 1,5 godziny przez zespół 2 osób.
38.

W samolocie Superjet wygodny jest nie tylko przedział pasażerski, ale także przedział bagażowy. Porównaj to z bagażnikiem Embraera 190, który ma mniej niż metr wysokości. Ponieważ bagaż w obu samolotach ładowany jest luzem, w celu załadunku/rozładunku lotu konieczne jest postawienie tam osoby. W samolocie Superjet wysokość bagażnika wynosiła ponad 1 metr. Dzięki temu ładowacze mogą pracować w bardziej komfortowych warunkach. Dodatkowo pomimo tego, że Superhit jest większy niż Embraer 190, wysokość dolnej krawędzi bagażnika jest niższa. W przypadku Embraera 190 wysokość ta wynosi ponad 2 metry. Oznacza to, że stojąc na ziemi bardzo trudno jest dosięgnąć klamki otwierania włazu bez wtoczenia się po drabinie. Aby załadować bagaż ostatniego pasażera, który właśnie wszedł na pokład, należy podjechać drabiną do Embraera 190. W samolocie Superjet właz można otworzyć z ziemi bez użycia dodatkowych narzędzi.
39.

40.

Dziś na świecie istnieje poważne zapotrzebowanie na 100-miejscowy samolot wąskokadłubowy, który pozwoli liniom lotniczym zarządzać swoimi kosztami w czasach kryzysu. A Superjet 100 bardzo dobrze pasuje do tej roli. Dlatego SCAC działa we wszystkich regionach świata.
41.

Aby uzyskać więcej informacji na temat liczby samolotów i terminu ich dostawy, możesz dowiedzieć się i.
Procentowy udział części rosyjskich i importowanych w projekcie Superjet jest bardzo dobrze napisany w tym artykule.
Jeśli chodzi o produkcję w warunkach sankcji, to trudno uzyskać jednoznaczną odpowiedź na to pytanie. Nikt nie wie, co stanie się jutro. I można się tylko domyślać.

Wielkie podziękowania dla Aleksandra Wiktorowicza Dolotowskiego za wycieczkę. A także United Aircraft Corporation za zaproszenie.

Sukhoi Superjet 100 to nowa linia samolotów produkowanych przez Sukhoi Civil Aircraft z udziałem organizacji zagranicznych. To pierwszy rosyjski samolot, który otrzymał międzynarodowy certyfikat EASA. Wykładzina przeszła pomyślnie test hałasu i może być teraz używana przez wiodące europejskie i światowe linie lotnicze.

Flota Aeroflotu obejmuje 18 modeli Sukhoi Superjet 100. Żadna inna firma nie posiada takiej liczby samolotów tego modelu. Samoloty są fabrycznie nowe. Najstarszy samolot (RA-89014) wykonał swój pierwszy lot komercyjny w maju 2013 roku. Najmłodszy jest w czerwcu 2015. Możliwe, że w przyszłości Aeroflot będzie nadal kupował samoloty Superjet, ponieważ samolot jest niezawodny, wysokiej jakości i praktyczny. Idealny do lotów krótkodystansowych na terenie kraju.

Obecnie firma korzysta z jedynego układu kabiny Superjet (przynajmniej tak, jak wskazano na stronie Aeroflot). Obejmuje 12 miejsc w klasie biznes i 75 miejsc w klasie ekonomicznej. Tym samym samolot może przewozić do 87 pasażerów.

Przyjrzyjmy się bliżej schematowi i zidentyfikujmy najlepsze (i najgorsze) miejsca w samolocie. Klasa biznesowa
1-3 rząd. Szczerze mówiąc, klasa biznesowa w Superjet jest dość prosta. Jest oddzielony od gospodyni zwykłym cienkim ekranem, więc wszystko, co dzieje się za nim, będzie słyszalne.

Niemniej są to najwygodniejsze miejsca w kabinie samolotu. Rozstaw rzędów jest 1,5 raza większy niż w klasie ekonomicznej. Jest gdzie rozprostować nogi i odpocząć. Krzesła są szersze i bardziej miękkie. W sumie jest 12 takich miejsc.

Jeśli zamierzasz latać w tej konkretnej klasie, radzimy zarezerwować miejsce w pierwszym rzędzie. Po pierwsze, nikt tutaj nie położy na tobie oparcia krzesła. Po drugie, jest dodatkowa przestrzeń na nogi. Wreszcie po trzecie, hałaśliwa klasa ekonomiczna jest wystarczająco daleko, więc tutaj jest ciszej.
Klasa ekonomiczna

Rząd 6. Pierwszy rząd klasy ekonomicznej Superjet. To najlepsze miejsca w kabinie ekonomicznej. Jest dużo miejsca na nogi i nikt nie rozkłada oparć siedzeń (nie ma rzędu z przodu). Toalety i kuchnia znajdują się w drugim skrzydle samolotu, więc tutaj jest ciszej. Jednak „spokój” jest koncepcją bardzo warunkową, ponieważ pasażerowie z dziećmi lubią siedzieć w pierwszych rzędach.

Na poniższym zrzucie ekranu widać odległość między rzędami siedzeń. Jak widać, jest bardzo mały, więc wysocy ludzie będą ciasni.

Przejście jest dość wąskie, więc w skrajnych miejscach bliżej toalety lepiej nie siadać - popychają je łokciami. Jeśli przyjrzysz się uważnie trójwymiarowej panoramie salonu na stronie Aeroflot (link), zauważysz, że nie wszystkie miejsca mają dobry widok przez okna. W niektórych rzędach będziesz musiał się dobrze zgiąć, aby zobaczyć niebo i przebieg lotu.

Sukhoi Superjet 100 (Sukhoi Superjet 100) to krótkodystansowy samolot pasażerski produkcji rosyjskiej. Zaprojektowany i wyprodukowany przez Sukhoi Civil Aircraft, jest używany w lotach komercyjnych od 2011 roku.

Obecnie samoloty Sukhoi Superjet latają nie tylko w Rosji. Zagraniczne firmy operacyjne to CityJet (Irlandia), Interjet (Meksyk), ArmAvia (Armenia), Sky Aviation (Indonezja), Lao Central Airlines (Laos).

Typowa konfiguracja kabiny Sukhoi Superjet 100

Układ kabiny może się różnić w zależności od wyboru linii lotniczych, ale różnica nie jest tak uderzająca jak w przypadku dużych samolotów dalekodystansowych, których wyposażenie daje więcej możliwości rozmieszczenia stref o podwyższonym komforcie i zwykłych siedzeń.

Aeroflot

Flota Aeroflotu Sukhoi Superjet 100-95B jest ogromna: do lotów wykorzystywane są 42 samoloty tego modelu.

Schemat Sukhoi Superjet Aerofłotu jest taki sam dla wszystkich samolotów:

• Klasa biznes (Aeroflot ma najlepsze miejsca Sukhoi Superjet): rzędy 1-3, łącznie 12 miejsc, rozmieszczonych według schematu 2-2;
• Przestrzeń + fotele (podwyższony komfort w klasie ekonomicznej): 6 rząd, 5 miejsc wg schematu 2-3;
• Standardowe miejsca w klasie ekonomicznej to 70 miejsc w rzędach od 7 do 20, układ 2-3.

Toalety na pokładzie 3:1 z przodu samolotu po lewej stronie, 2 z tyłu.

Za najgorsze uważa się miejsca na końcu kabiny (rząd 20) i każde środkowe miejsce w bloku trzyosobowym (na schemacie z Aeroflotu są to wszystkie miejsca E).

Lotnictwo Gazpromu

Linia lotnicza Gazprom eksploatuje modyfikację Sukhoi Superjet 100LR.

Na oficjalnej stronie przewoźnik nie podaje układu przedziału pasażerskiego. Wiadomo jednak, że w głównej części zastosowano typowy układ siedzeń dla kabiny Sukhoi Superjet - według schematu 2-3.

IrAero

Flota samolotów IrAero obejmuje RRJ-95B (typ podstawowy) i RRJ-95LR-100 (modyfikacja o zwiększonym zasięgu), łącznie w regularne loty lata 8 samolotów Sukhoi Superjet 100.

W zależności od układu i modyfikacji pokładu samolot może pomieścić 93 lub 103 pasażerów.

Schemat podstawowy:

• Klasa biznes – rzędy 1-3, 12 miejsc w parach;
• Klasa ekonomiczna - rzędy 6-20, układ siedzeń - według schematu 2-3.

W klasie ekonomicznej Sukhoi Superjet 100 najlepsze miejsca znajdują się na początku kabiny – w rzędzie nr 6. Najmniej udane miejsca w kabinie to standard – każde środkowe miejsce w bloku 3 miejsc i wszystkie miejsca na koniec kabiny - blisko toalet i daleko od wyjść.

Azymut

Samoloty Sukhoi Superjet 100 są podstawą floty lotniczej Azimut z siedzibą w Rostowie nad Donem.

Flota samolotów młodego przewoźnika obejmuje 8 samolotów Sukhoi Superjet 100, z których 7 zostało dostarczonych jako nowe bezpośrednio z Zakładów Lotniczych Jurija Gagarina. Samolot RA-89036 był wcześniej eksploatowany przez linie lotnicze Jamał.

Azimut z siedzibą w Rostowie wykorzystuje dwa układy do rozplanowania samolotów, każdy z nich to salon z jednym salonem, ale miejsca w rzędach 1-3 są dostępne w taryfie Comfort.

Schemat nr 1

• Łączna liczba miejsc to 100;
• Liczba rzędów to 20;
• Schemat układu dla wszystkich rzędów - 2-3.

W tym artykule opowiemy szczegółowo o układzie kabiny i najlepszych miejscach w samolocie Sukhoi SuperJet-100-95B (SSJ-100) Aeroflot.

SSJ-100 to krajowa produkcja samolotów krótkodystansowych. Flota linii lotniczych na dzień dzisiejszy (sierpień 2018 r.) liczy 45 sztuk tego typu.

Numery boczne SSJ-100:
RA-89014, RA-89015, RA-89017, RA-89022, RA-89023, RA-89024, RA-89025, RA-89026, RA-89027, RA-89028, RA-89032, RA-89041, RA- 89042, RA-89043, RA-89044, RA-89045, RA-89046, RA-89047, RA-89051, RA-89052, RA-89056, RA-89057, RA-89058, RA-89059, RA-89060, RA-89061, RA-89062, RA-89063, RA-89064, RA-89065, RA-89097, RA-89098, RA-89099, RA-89100, RA-89101, RA-89102, RA-89103, RA- 89104, RA-89105, RA-89106, RA-89107, RA-89108, RA-89111, RA-89112, RA-89113.

Nazwy liniowej:
W. Sysowski, SKYTEAM, P. Chmielnicki, I. Orłowiec, P. Michajłow, D. Jezerski, D. Bariłow, H. Tskhovrebov, G. Benkunsky, V. Borisov, B. Bugaev, M. Vodopyanov, E. Barabash, B. Welling, A. Vitkovsky, I. Voedilo, D. Glinka, A. Gruzdin, M. Efimov, B. Lakhtin, P. Nesterov, N. Novikov, N. Rubtsov, Yu. Ovsyannikov, A. Semenkov, B. Osipov, I. Ryshkov, K. Sapelkin, N. Safronnikov, M. Stupishin, P. Derunov, M. Karim, M. Lomonosov, Y. Izrael, K. Kuliev, V. Bykov, V. Astafiev, V. Zhukovsky, V. Kaverin, V. Aksenov, L. Kassil, S. Dezhnev, I. Kozhedub, V. Kokkinaki, A. Maresyev.

Wykorzystywane samoloty mają dwuklasowy układ kabiny:

• Salon klasy biznes mieści 12 miejsc w układzie 2x2.
• Kabina klasy ekonomicznej ma 75 miejsc w układzie 2x3.

Plan miejsc Sukhoi SuperJet-100-95B

Salon klasy biznes

Klasa biznes zajmuje pierwsze trzy rzędy kabiny Superjet.
Ilość miejsc: 12 szt.
Stopień krzesła: 90 cm.
Szerokość: 46 cm.
Krzesła znajdują się po dwa w rzędzie.

Zalety latania w tej klasie są oczywiste, mimo całej jego prostoty, w porównaniu np. z Boeingiem 777-300.
To spora odległość między krzesłami, smaczniejsze jedzenie w dużym asortymencie i własna garderoba.
Klasa biznes jest oddzielona od klasy ekonomicznej miękką przegrodą, popularnie nazywaną kurtyną.

Pomimo niewielkiej liczby korytarzy w klasie biznes są lepsze miejsca i nie tak dobre.
Pierwszy rząd klasy biznes jest lepszy od innych - przed tobą nie będzie krzesła skierowanego do przodu i nikt nie będzie odchylał się do tyłu, naruszając przestrzeń osobistą.

Trzeci rząd jest nieco gorszy ze względu na miękką przegrodę wewnętrzną. Kurtyna nie tłumi hałasu z przedziału ekonomicznego przedziału pasażerskiego.
Zapięcia do kołysek na wszystkich siedzeniach w pierwszym rzędzie.

Klasa ekonomiczna

W układzie kabiny SSJ-100 klasa ekonomiczna znajduje się od 6 do 20 rzędów.
Układ: 2x3.
Ilość miejsc: 75
Rozstaw krzeseł: 75 - 80 cm.
Szerokość: 46 cm.

Kabina klasy ekonomicznej, zgodnie z układem siedzeń pasażera, znajduje się w rzędach od 6 do 20.

6 rzędów... Siedzenia w nim uważane są za fotele Space+ o podwyższonym komforcie, ze zwiększoną przestrzenią na nogi. Mogą obowiązywać opłaty rejestracyjne.

Ale są też wady. Tuż za tobą będzie krawędź natarcia skrzydła silnika. Możliwy jest nadmierny hałas podczas startu i lądowania.

Uważa się, że najlepsze miejsca w Superjet-100 znajdują się z przodu kabiny, z przodu. Dwie toalety w Suchoj znajdują się na ogonie samolotu. A im bliżej się do tego zbliżasz, tym bardziej prawdopodobne jest, że ci, którzy chcą odwiedzić toalety, będą krzątać się wokół krzeseł.

Nawa jest wąska. Wybierając miejsca przy przejściu, ryzykujesz wielokrotne uderzenie przez pasażerów przechodzących przez kabinę.
Rzędy od 7 do 13 znajdują się nad skrzydłem. Krzesła mają standardowy rozstaw.

Oprócz wad w przypadku braku krajobrazu za oknem, są też zalety - skrzydło odpowiednio zamyka silnik, w tych rzędach jest mniej hałasu.

Sukhoi Superjet 100 to efekt wieloletnich postępów w rosyjskim przemyśle lotniczym, osiągnięcie przemysłu lotniczego, z którego każdy może być dumny. Miłośnicy podróży mają teraz możliwość pokonywania odległości na krajowym liniowcu krótkodystansowym. Jeździ tylko po stosunkowo bliskich trasach, ale twórcy przewidują przelot ponad 4000 kilometrów. Dowiedz się więcej w tym artykule o tym, jak narodził się pomysł stworzenia samolotu pasażerskiego przez Suchoja, ile etapów produkcji musiał przejść, jak komfortowe były warunki lotu i wiele innych aspektów eksploatacji.

Do czego zdolny jest samolot pasażerski

Nowoczesny produkt lotniczy wyznaczył nową erę produkcji w Rosji. Dzięki nowemu produktowi nastąpił ogromny impuls w rozwoju tego obszaru. Sukhoi Superjet 100 przejął segment samolotów regionalnych na rynku globalnym. Można go opisać jako ekonomiczny, przyjazny dla środowiska, przyjazny dla pasażerów i załogi 100-miejscowy samolot.

Maksymalna prędkość samolotu może osiągnąć 860 km/h. Pokonuje określoną odległość na wysokości około 12 000 metrów. Zasięg lotu, który może obsłużyć ten liniowiec, wynosi od 3000 do 4500 km. Ma również wbudowane dwa potężne silniki turbowentylatorowe SaM 146. Ten model jest przeznaczony do przewozu niewielkiej liczby pasażerów, jego standardowy układ to 98 miejsc. Perspektywy dalszej dystrybucji naszych samolotów na całym świecie są dość optymistyczne, ponieważ są konkurencyjne i poszukiwane.

Historia rozwoju projektu

Warunki wstępne stworzenia własnego liniowca krótkodystansowego w Rosji powstały pod koniec ubiegłego wieku. Największe firmy budujące samoloty, Boeing i Airbus, zajęły segment rynku tworzenia statków o pojemności ponad 150 pasażerów. Konieczne było stworzenie projektu, który byłby nowoczesny, wysokiej jakości i zapewniłby transport na krótkie loty. Był to proces tworzenia samolotu Sukhoi Superjet Su 100-95B.

Na początku 2000 roku w tej niszy pojawiły się brazylijskie i kanadyjskie wkładki, ale Sukhoi nadal miał zalety, które jakościowo odróżniały go od produktów konkurencji. Analitycy doszli do wniosku, że firmy te nie będą w stanie samodzielnie dostarczyć zapytań linii lotniczych. Popyt znacznie przewyższył podaż.

Rosyjski przemysł lotniczy znalazł się w sytuacji kryzysowej, zainicjował jedynie dawne sukcesy Związku Radzieckiego. Samoloty marek Tupolew i Jak-42 były kiedyś arcydziełami inżynierii, ale na początku XXI wieku przestały spełniać europejskie standardy. Poziom hałasu tych modeli zmusił rosyjskie linie lotnicze do pilnego odnowienia floty w celu kontynuowania aktywnych operacji i zapewnienia transportu lotniczego. Ograniczenie to zostało wprowadzone w 2002 roku przez Unię Europejską. Między innymi wysokie zużycie paliwa w starszych samolotach powodowało wyższe koszty, przez co samoloty Boeing i Airbus były jedyną opcją. Rozpoczęły się intensywne zakupy używanych samolotów z importu.

Jak produkowane są samoloty w Federacji Rosyjskiej

2000 - oficjalna data założenia zamkniętej spółki akcyjnej "Sukhoi Civil Aircraft". Pomimo tego, że początkowo firma ta zajmowała się tworzeniem wyłącznie samolotów wojskowych, w warunkach gospodarki rynkowej celowe stało się rozszerzenie produkcji. Oryginalna nazwa rozwoju samolotu pasażerskiego to Russian Regional Jet. Krokiem w kierunku ewolucji konstrukcji samolotów w Rosji był fakt, że SCAC zdecydował się zaangażować zagraniczne pomysły, rozwój i istotne szczegóły w proces tworzenia swojego flagowca. Boeing przejął doradztwo projektowe.

W 2003 roku podpisano umowę z francuskimi firmami Snecma i PowerJet na wspólne tworzenie silników do przyszłych samolotów z NPO Saturn. Rozwój trwał dłużej niż przewidywano, a testy zaplanowane na 2005 rok zostały odroczone na czas nieokreślony. Ale już w tym samym 2005 roku Financial Leasing Company złożyła wstępne zamówienie na Sukhoi Superjet 100 w ilości 10 samolotów, a Aeroflot na aż 30.

Państwo również aktywnie włączyło się w finansowanie projektu. Został on włączony do federalnego programu celowego „Rozwój technologii lotnictwa cywilnego w Rosji na lata 2002-2010 i na okres do 2015 roku”. Inwestycje te wyniosły około 8 miliardów rubli. Dzięki tym środkom w mieście Komsomolsk nad Amurem w Zakładzie Lotniczym im. Jurij Gagarin (KnAAPO).

Lotnicze cechy techniczne samolotu

Podstawowa konfiguracja Sukhoi Superjet 100-95 może pomieścić 98 osób. Pojemność pasażerów waha się od 98 do 108 miejsc. Samolot ma 30 metrów długości i rozpiętość skrzydeł 27,8 metra. Maksymalna możliwa odległość, na jaką jest zaprojektowana, wynosi od 3000 do 4500 kilometrów (w zależności od modelu). Kategoria prędkości samolotu jest następująca: prędkość przelotowa statku wynosi 830 km / h, a maksymalna dopuszczalna prędkość to 860 km / h, co jest wysokim wskaźnikiem. Samolot ten nie jest w stanie odebrać żadnego lotniska w Federacji Rosyjskiej, tylko około 60% spełnia wszystkie wymagania dotyczące pasa startowego i możliwości funkcjonalnych.

Pierwszy lot

Lot próbny Sukhoi Superjet 100-95 odbył się 19 maja 2008 roku. Stało się to w mieście, w którym odbywał się jego główny montaż - na niebie nad Komsomolskiem nad Amurem. Test zakończył się pomyślnie, co pozwoliło na międzynarodową certyfikację i udoskonalenie statku.

Współpraca z Aeroflotem

Aeroflot jest największym klientem samolotu SSJ 100. Perspektywa długoterminowej współpracy została nakreślona w 2005 roku, kiedy podpisano umowę najmu. Pierwsze użycie Sukhoi Superjet 100-95LR przez Aeroflot miało miejsce 16 czerwca 2011 roku. Lot odbył się z moskiewskiego lotniska do Petersburga.

Jeśli chodzi o cechy konstrukcyjne Aeroflotu, Sukhoi Superjet 100 - zdjęcie odzwierciedla logo firmy.

Firma otrzymuje samochody po znacznie niższych kosztach niż inni partnerzy. W związku z tym Aeroflot ponosi również znaczne ryzyko podczas uruchamiania samolotów krajowych. Tak więc na początkowych etapach ich współpraca okazała się nieopłacalna dla Sukhoi Civil Aircraft. Pierwsza dziesiątka została zakupiona po cenie poniżej wartości katalogowej – 19 mln dolarów każdy wobec 24 dolarów. Ich dalsza działalność przeszła już na etap zwrotu produkcji.

Sukhoi Superjet 100: salon

Liczba siedzeń i warianty ich lokalizacji w samolocie różnią się w zależności od modelu. Tak więc Sukhoi Superjet SU 100-95 ma dwie główne modyfikacje kabiny - AA i AF. Ale oba modele są podzielone na klasy komfortu - „biznesowy” i „ekonomiczny”.

Pierwsze rzędy siedzeń od 1 do 3 to miejsca w klasie biznes. Miejsca oznaczone A, C, D, F uważane są za najmniej wygodne ze względu na odgraniczenie części pasażerskiej toaletą. Dzięki tej przegrodzie jest przed nimi mniej miejsca. Ogólnie klasa biznes jest wyposażona w najlepsze miejsca, warunki pobytu i wyżywienie.

Wszystkie inne rzędy mają bardziej ekonomiczne warunki. W szóstym rzędzie na szczególną uwagę zasługują miejsca A, C, D, E, F, ponieważ znajdują się one bliżej nosa samolotu, gdzie znajduje się toaleta, i mają dużo miejsca z przodu.

Zasadniczo wyposażenie modeli różni się w ostatnim, 20. rzędzie. W wersji AA tylne siedzenia nie są rozkładane, co spowoduje dodatkowy dyskomfort dla pasażera. Także bliskość łazienki powoduje częste przechodzenie innych pasażerów obok tych miejsc, a być może nawet tworzenie się małej kolejki. A w modelu AF twórcy zadbali o poprawę warunków. Zwiększono odległość do toalet, fotel można rozłożyć, ale i tak nie są to najlepsze miejsca w samolocie.

Wybór najlepszego miejsca

Na stronie internetowej producenta samolotu pasażerskiego Sukhoi Superjet 100 najlepsze miejsca są wyraźnie pokazane w planie kabiny. Jak wybrać najlepsze miejsce do lotu? Znajduje się w klasie biznes, ale ten bilet jest droższy. Dlatego, aby podróż z oszczędnościami była jak najbardziej komfortowa, postępuj zgodnie z następującymi zasadami:

1. Sprawdź schemat przedziału pasażerskiego.
2. Jeśli nie masz pewności, jaką konfiguracją samolotu polecisz, wybierz 20. rząd tylko wtedy, gdy w ogóle nie ma innych miejsc.
3. Unikaj miejsc w ogonie samochodu, ponieważ to tam turbulencje są najsilniej odczuwalne.
4. Lepiej jest wybrać miejsce z dala od toalet i pomieszczeń technicznych, ponieważ mogą nas prześladować nieprzyjemne dźwięki lub zapachy.
5. Ważne jest, aby oparcia foteli były w pełni rozłożone, aby nie zakłócały zdrowego snu podczas podróży.
6. W przypadku trudności z samodzielnym wyborem wykwalifikowani pracownicy linii lotniczej będą w stanie pomóc w rezerwacji miejsca.

Osiągnięcia firmy

Samolot Sukhoi Superjet 100 został zaprezentowany w 2007 roku. Jednak nastąpiło opóźnienie w dostawach spowodowane trudnościami w procesie produkcyjnym. Stworzenie statków trwało dłużej niż planowano. Mimo to planowano zwiększyć tempo produkcji do 6 wkładek miesięcznie. W 2010 roku liczba wyrobów gotowych wyniosła 50 sztuk. W 2011 wyprodukowano mniej niż oczekiwano - 2-3 samoloty miesięcznie. Opóźnienia w dostawach spowodowały odpływ klientów, ale główni klienci nadal ściśle współpracowali z firmą.

Pierwszy ważny dla firmy dokument uzyskano w 2010 roku – certyfikat IAC, a w 2012 roku nawet certyfikat EASA. To pozwoliło nam pewnie wejść na rynek samolotów krótkodystansowych zgodnie z europejskimi standardami jakości. Tak więc produkcja wykładziny charakteryzuje się wysoką zdolnością produkcyjną i wprowadzaniem najnowszych osiągnięć. Liczba obcych komponentów spadła z 80% do 50% i jest to ogromny sukces.

Krytyka projektu

Jak uważało wielu krytyków, na początkowym etapie projekt Sukhoi Superjet 100 nie bez powodu wygrał przetarg państwowy. Konkurował z nim Tu-334, który ich zdaniem był lepiej przystosowany do złych warunków na rosyjskich lotniskach. W Tupolewie silniki znajdują się w ogonie statku, natomiast w SSJ są bardzo nisko – pod skrzydłami liniowca. Pilotowanie samolotu Tupolewa jest też bardziej znane rosyjskim załogom. Projekt SCAC otrzymał jednak dofinansowanie, co przyczyniło się do jego pomyślnej realizacji.

Niektórzy twierdzą również, że SSJ ma zewnętrzne podobieństwo do niemieckiego samolotu Fairchild. To spekulacje, sami projektanci całkowicie zaprzeczyli temu powiązaniu.

Sukhoi Superjet 100: recenzje pilotów i pasażerów

Piloci i pasażerowie chwalą liniowiec. Statek jest prosty i posłuszny w obsłudze, ma wysoką prędkość wznoszenia, jak zauważają sami piloci. A podróżni na Sukhoi Superjet 100 lubią wygodne siedzenia, szerokie przejścia i odległości między siedzeniami, przestronne bagażniki. Dla linii lotniczych samolot jest korzystny pod względem zużycia paliwa.