Zdjęcia i opisy najpiękniejszych miejsc na terytorium Ałtaju. Piękne miejsca Ałtaju Jakie zabytki są tam na terytorium Ałtaju?

Republika Ałtaju to piękna i niesamowita kraina, gdzie majestatyczne góry współistnieją z pięknymi jeziorami. Tutaj można znaleźć ślady starożytnych cywilizacji w jaskiniach i zobaczyć tajemnicze rysunki na skałach. Ze względu na ogromną ilość atrakcji, a także niedostępność wielu miejsc, konieczne jest wcześniejsze zapoznanie się z Republiką Ałtaju i sporządzenie jasnego planu działania.

Ogólne informacje o Republice Ałtaju

Republika Ałtaju jest podmiotem Federacji Rosyjskiej. Nieoficjalna nazwa to Górny Ałtaj. Jest częścią Syberyjskiego Okręgu Federalnego. Zajmuje powierzchnię 92 tys. Km 2, populacja wynosi 218 tys. Stolicą jest miasto Górny Ałtajsk.

Historia

Współczesne wykopaliska archeologiczne wykazały, że pierwsze osady na terenie Republiki Ałtaju pojawiły się ponad 100 tysięcy lat temu. Dalsza historia tych ziem:

Jak się tam dostać

Do Republiki Ałtaju można dotrzeć w następujący sposób:

Zabytki Republiki Ałtaju

Zabytki Republiki Ałtaju są fascynujące i różnorodne. Tutaj miłośnicy ekstremalnych podbojów zdobywają górskie szczyty, miłośnicy malowniczych krajobrazów starają się zobaczyć piękne jeziora, miłośnicy historii odwiedzają muzea edukacyjne.

Atrakcje przyrodnicze

Większość atrakcji przyrodniczych Republiki Ałtaju jest częścią rezerwatów Ałtaju i Katuńskiego, które wraz z płaskowyżem Ukok utworzyły wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Złote Góry Ałtaju. Obszar chroniony ma powierzchnię ponad 16 tys. km2.

Lodowce Aktru

Lodowce Aktru to jedna z najbardziej znanych atrakcji przyrodniczych Republiki Ałtaju. Znajduje się w wąwozie o tej samej nazwie, na wysokości ponad 2 tysięcy metrów. Osobliwością tutejszej rzeźby są liczne zagłębienia, które przyczyniły się do nagromadzenia śniegu i powstania lodowców. Całkowita powierzchnia doliny Aktru wynosi 16 km 2.

Basen lodowca górskiego obejmuje 5 lodowców:

Ozdobą górskiego basenu polodowcowego jest Jezioro Niebieskie, położone na lodowcu Bolszoj Aktru. Jezioro wzięło swoją nazwę od wody w kolorze nieba. Latem przyjeżdża tu wielu turystów, aby podziwiać piękno naturalnego zbiornika.

W dolinie Aktru znajduje się obóz alpejski, który działa od lat 40. ubiegłego wieku i był wcześniej wykorzystywany do szkolenia wspinaczy. Dziś obóz jest bazą turystyczną, w której można znaleźć zakwaterowanie na każdy gust: od namiotów stacjonarnych po dwupiętrowe domki. Baza działa przez cały rok.

Na kemping łatwiej dojechać samochodem trasą:

Święta Góra Belukha

To jest najbardziej wysoka góra Republika Ałtaju, położona na wschód od grzbietu Katuńskiego. Wysokość bezwzględna góry to 4409 metrów. Ma trzy szczyty: Wschodni Belukha, Delone Peak i Zachodni Belukha. Szczyty są zawsze pokryte śniegiem, dlatego góra otrzymała tę nazwę.

Ałtajowie uważają tę górę za świętą. Według starożytnej legendy Belukha jest domem bogini Umai, która symbolizuje kobiecą zasadę. Belukha ma inne imiona, najbardziej niezwykłym z nich jest „Uch-Orion”. Szczyty świętej góry są ustawione względem siebie w taki sam sposób, jak trzy centralne gwiazdy konstelacji Oriona. Być może Belukha jest naprawdę ściśle związana z przestrzenią, a śnieżnobiały szczyt górski jest uosobieniem duchowości i czystości. Wielu podróżników zauważa, że ​​na górze wyczuwa się obecność mistycyzmu.

Zbocza Belukha pokryte są licznymi lodowcami, dzięki którym powstały rzeki Katun, Kucherla, Akkem. Rzeki te są ulotne i często tworzą wodospady o niezwykłej urodzie. W ten sposób prawy dopływ Katunia utworzył piękny wodospad Rassypnaya.

Na górze rosną świerk syberyjski, jodła, brzoza i jarzębina. W krzewach dominuje wiciokrzew i borówka brusznica. Wśród zwierząt żyją ryjówki, norniki, kozy górskie. Kolejność ptaków reprezentowana jest przez cietrzewia, kawki alpejskie, kleszcze. A także rzadkie gatunki ptaków wymienione w Czerwonej Księdze: soczewica i orły przednie.

Wiele osób stara się „podbić” Belukhę i wspiąć się na szczyt, ale nie jest to łatwe. Zimno tu przez cały rok i wieje silny wiatr. Powierzchnia góry pokryta jest cienkim lodem, co utrudnia wspinaczkę. Najbardziej niebezpiecznym obszarem jest mur Akkem, znajdujący się w północnej części Belukha. W pobliżu góry znajduje się obóz Biełucha, a także służba poszukiwawczo-ratownicza rosyjskiego Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych. Trasa z wioski Tungur do podnóża góry jest popularna wśród turystów. Znajduje się w pobliżu granicy państwowej Rosji i Kazachstanu. Jeśli jesteś obywatelem Rosji, to podróżuj do trasa turystyczna upewnij się, że masz przy sobie paszport. Obywatele innych państw muszą dodatkowo przedstawić pozwolenie straży granicznej, które wydaje wydział FSB w Górnym Ałtajsku. Aby wspiąć się na szczyty Belukha, wszystkie kategorie obywateli muszą mieć pozwolenie.

Do wsi Tungur łatwiej jest dojechać z Górnego Ałtajska samochodem trasą: Aya-Kumalyr-Justik-Multa-Tungur. Możesz także wsiąść do autobusu, który odjeżdża z dworca autobusowego w Górnym Ałtajsku.

Jest to największe jezioro w Republice Ałtaju i jedno z najgłębszych na świecie. Został nazwany Teletsky IV wiek temu przez rosyjskich pionierów, ponieważ w tym czasie nad brzegiem jeziora żyło plemię Teles. Miejscowi zwany zbiornikiem Altyn-Kol, co oznacza „złote jezioro”. Północna część jeziora od dawna jest opanowana przez turystów, południowa część znajduje się z dala od osad i jest niedostępna, można się tu dostać statkiem motorowym lub łodzią. Na południowy brzeg Znajdują się schroniska i kempingi nad jeziorem Teletskoye. Miejsca te są popularne zarówno wśród rybaków, jak i miłośników przyrody. Woda w jeziorze jest zimna i nie nadaje się do pływania, ale rekompensuje to czyste powietrze i piękne krajobrazy.

Ze stolicy Republiki Ałtaju można dojechać samochodem do jeziora Teletskoye trasą: Jezioro Choya-Artybash-Teletskoye.

Przez wiele tysiącleci piękna Belukha podziwiała swoje odbicie w lustrzanych wodach jezior Akkem. Jeziora te mają niesamowitą właściwość zmiany koloru w zależności od kąta patrzenia: mogą być jasnoniebieskie, ciemnoniebieskie, jasnoszare, a także matowo mleczne. Bajeczne piękno tutejszych krajobrazów jak magnes przyciąga turystów.

W starożytności w miejscu jezior znajdowały się lodowce, które stopniowo zmieniały swoje położenie i „zabierały” ze sobą ogromne głazy. W efekcie na powierzchni ziemi powstały zagłębienia, w których znajdowały się jeziora. Jednym z nich jest Dolne Akkemskoe, którego dolina ma kształt rynny. Głębokość jeziora waha się od 9 do 16 metrów. Na brzegu naturalnego zbiornika znajduje się stacja meteorologiczna - jedna z najstarszych w Ałtaju. Stacja meteorologiczna od 80 lat monitoruje lokalne obiekty przyrodnicze. Niedaleko od Dolnego znajduje się Górne Jezioro Akkem, które podczas wiosennej powodzi staje się „pełne”. W pozostałym okresie jezioro można raczej nazwać rzeką - woda wpływa do zlewni i płynie dalej.

Jeziora Akkem znajdują się 40 km od wsi Tungur.

Wspaniała Dolina Siedmiu Jezior

Dolina ma kształt serca i obejmuje piękne jeziora, hałaśliwe wodospady, kwitnące łąki i majestatyczne góry owinięte białymi śnieżnymi szalami. Droga do doliny jest trudna i składa się z pokonania trzech poziomów:

Wielki wodospad Chulchinsky

To jest najbardziej duży wodospad Republika Ałtaju. Znajduje się nad rzeką Chulcha, dlatego otrzyma taką nazwę. Jednak mieszkańcy Ałtaju nazywają ten pomnik przyrody Uchar, co tłumaczy się jako „niedostępny”. Rzeczywiście, dotarcie do wodospadu nie jest łatwe:

Idąc do wodospadu Big Chulchinsky, zabierz ze sobą liny zabezpieczające, a także skorzystaj z usług przewodnika.

Tajemnicze tarasy katuńskie

To prawdziwe arcydzieło architektury stworzone przez naturę. Tarasy znajdują się w dolinie głównej rzeki Ałtaj - Katuń. Największe z nich mają 200 metrów wysokości. Podróżni zaniemówili, gdy widzą te piaszczyste brzegi, które mają nienaturalnie zaokrąglony kształt. Badania pomnika przyrody trwają od dawna, ale nadal nie ma naukowego wyjaśnienia, w jaki sposób powstały tarasy.

Ale przyczyna pochodzenia jest znana rdzennym Ałtajom, którzy chętnie opowiadają ciekawskim turystom starożytną legendę. Dawno, dawno temu wszystkie rzeki były uwięzione w górach Ałtaju i nie mogły się stamtąd wydostać. Dniem i nocą słychać było ich żałobny krzyk. W tamtych czasach w Ałtaju mieszkał bohater, który postanowił uwolnić rzeki: prowadził ręką po zboczach gór i w ten sposób tworzył w nich głębokie szczeliny, przez które przepływały radosne strumienie. Potem silny mężczyzna naciągnął łuk i wysłał ogromną strzałę w największą górę. Góra podzieliła się na pół, uwalniając główną rzekę. Gruz góry utworzył płaskie tarasy.

Tarasy Katun znajdują się w pobliżu wiosek Inya i Maly Yaloman. Można tam dojechać samochodem z Górnego Ałtajska trasą: Kamlak-Szczebalino-Kurota-Khabarovka-Inya.

Święty płaskowyż Ukok i księżniczka Ałtaju

Płaskowyż Ukok znajduje się w południowej części Republiki Ałtaju. Średnia wysokość pasm górskich w tym miejscu sięga 500 metrów. Najwyższym punktem płaskowyżu jest szczyt Mount Kuyten-Uul. Zasoby wodne płaskowyżu: rzeki Ak-Alakha, Kara-Alakha, Kaldzhin, Kara-Bulak, Dzhumala, a także 800 jezior.

Pomniki przyrody na płaskowyżu Ukok:

W latach 90. ubiegłego wieku archeolodzy dokonali rewelacyjnego „znaleziska”: mumia młodej kobiety została znaleziona w szlaku Ak-Alacha. Obecnie mumia znana jest jako księżniczka Ałtaju, ale w rzeczywistości kobieta nie była tak szlachetnego urodzenia. Ałtajowie nazywają mumię „Ak-Kadyn”, co oznacza „uczciwą, życzliwą” i uważają ją za strażnika „niższego” świata, który nie pozwala na przenikanie sił zła z męt... Obecnie ciało kobiety znajduje się w Muzeum Narodowym w Górno-Ałtajsku. Część ludności Republiki Ałtaju uważa, że ​​ciało Ak-Kadyna musi zostać zwrócone na miejsce pochówku, ponieważ dopiero po usunięciu mumii z komory grobowej Gorny Ałtaj kolejno nawiedzały klęski żywiołowe.
Kurgan Al-Alakha - miejsce pochówku „księżniczki Ałtaju”

Pasmo górskie Tabyn-Bogdo-Ola to święte miejsce dla buddystów. Przetłumaczona z języka mongolskiego nazwa widoku oznacza „Pięć Boskich Gór”. Według starożytnej legendy nazwę góry nadał legendarny Czyngis-chan.... Najwyższym punktem jest góra Kuyten-Uul, która ma wysokość 4300 metrów. Góra położona jest na styku granic trzech mocarstw: Chin, Rosji i Mongolii.

Pasmo górskie Tabyn-Bogdo-Ola - święte miejsce dla buddystów

Źródło Teplyi Klyuch położone nad brzegiem rzeki Dżumala. Wody termalne źródła zawierają radon i mają właściwości lecznicze. Temperatura wody przez cały rok wynosi 20 stopni Celsjusza, co przyciąga tu wielu turystów. Ałtajowie wierzą, że źródło leczy nie tylko ludzkie ciało, ale także duszę. Być może to prawda.
Wody źródła Teplyi Klyu mają właściwości lecznicze

Z Górnego Ałtajska na płaskowyż Ukok można dojechać samochodem trasą: Ongudai – Kosz-Agacz – Dzhazator. Do wioski Ongudai można również dojechać autobusem, który odjeżdża z dworca autobusowego w Górnym Ałtajsku. Następnie minibus zabierze Cię do Jazatora.

Ten niesamowity park krajobrazowy znajduje się na lewym brzegu rzeki Katuń. Została założona przez pasjonatów w latach 90. ubiegłego wieku. Fauna ogrodu to rzadkie rośliny Ałtaju, Syberii, Ameryki Północnej i innych części świata. Szczególną uwagę przywiązuje się do badania i uprawy roślin „lokalnych”. Próbki są często przywożone do ogrodu z odległych zakątków republiki i sadzone w parku. W szklarniach zobaczysz pachnącą ziziphorę, euforbię skalną, Rhodiola rosea. Co roku to piękne miejsce odwiedza ponad 2 tys. turystów.

Ogród botaniczny znajduje się na 503 kilometrze traktu Czujskiego, 77 km od Górnego Ałtajska. Adres: ok. Kamlak, rejon Szebaliński. Z dworca autobusowego w Górnym Ałtajsku można się tam dostać zwykłym autobusem. Godziny otwarcia: marzec-sierpień - od 9.00 do 20.00 siedem dni w tygodniu. Opłata za wstęp: dorośli - 200 rubli, dzieci - 100 rubli, studenci - 150 rubli.

Starożytne ślady historii

W Republice Ałtaju są zabytki, które trzeba zobaczyć.

Kopce to miejsca pochówku przywódców plemiennych, zbudowane w III-V wieku p.n.e. NS. Odkryta podczas wykopalisk archeologicznych w latach 30. ubiegłego wieku. Komory grobowe, każda o powierzchni około 50 m 2, znajdowały się pod grubą warstwą kamieni. W celach znaleziono sarkofagi z zabalsamowanymi ciałami mężczyzn i kobiet. Ciekawostką jest to, że ciała mężczyzn ozdobiono licznymi tatuażami. W pobliżu sarkofagów znajdowały się luksusowe przedmioty: chińskie jedwabne ubrania, starożytna biżuteria, irańskie dywany, starożytne siodła, rydwan. Dziś wszystkie cenne znaleziska przechowywane są w Ermitażu, a także w Bijskim Muzeum Krajoznawczym.

Można tam dojechać samochodem trasą: Górny Ałtajsk - Inya - Balyktuul - kurhany Pyzyryk. Bezpłatna inspekcja.

Tajemniczy Stonehenge Ałtaju

Pomiędzy grzbietami Sajlyugem i Yuzhno-Chuisky znajduje się najbardziej tajemniczy widok Republiki Ałtaju - ogromne kamienne filary, na których wyrzeźbiono starożytne petroglify. Podobna atrakcja znajduje się w Anglii i jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa.

Ałtaj Stonehenge obejmuje podłużne głazy o wysokości 6-7 metrów, z których jeden ma kształt tronu. Ałtajowie wierzą, że jeśli usiądziesz na głazie i zrelaksujesz się, z pewnością oczyścisz osobę na poziomie energetycznym. Istnieje kilka wersji pochodzenia tego zabytku, ale większość naukowców skłonna jest sądzić, że w tym miejscu pochowano ciała szamanów. Założenie to opiera się na następujących faktach:

Atrakcja znajduje się 20 km od wsi Kosh-Agach. Do wsi można dojechać regularnym autobusem z Górnego Ałtajska.

W tłumaczeniu na język rosyjski nazwa atrakcji oznacza „kamień z napisem”. Rzeczywiście, na tej skale znajdują się starożytne inskrypcje i rysunki mongolskie i chińskie. Niektóre obrazy pochodzą z epoki brązu, inne ze średniowiecza. W pobliżu skały znajdują się ruiny starożytnej fortecy. Legenda głosi, że w starożytności wojska mongolskie dowodzone przez Sonaka wielokrotnie najeżdżały ziemie Ałtaju. Okrucieństwo Mongołów nie znało granic: mężczyźni z Ałtaju zostali eksterminowani, kobiety i dzieci popadli w niewolę i zostali wywiezieni do Mongolii. Ale pewnego dnia Ałtaj przygotował się na spotkanie z wrogiem: zbudowali kamienną fortyfikację w pobliżu klifu Bichiktu-Kaya. Twierdza przetrwała całe lato, ale Sonak ominął Ałtajów od tyłu i zajął fortyfikacje.

Naukowcom trudno jest odpowiedzieć na pytanie, kiedy i przez kogo zbudowano fortecę. Jednak umiejętne rozmieszczenie części twierdzy sugeruje, że budowniczowie byli dobrze zorientowani w sztuce wojennej.

Atrakcja znajduje się około 710 km traktu Czujskiego. Łatwiej jest tam dojechać samochodem. Bezpłatna inspekcja.

Muzea Republiki Ałtaju

Muzea Republiki Ałtaju zapoznają Cię z tradycjami, historią i kulturą tych ziem.

Muzeum Narodowe im. A.V. Anokhin

Muzeum Narodowe zostało utworzone w latach 20. XX wieku przez kompozytora i lokalnego historyka Andrieja Wiktorowicza Anokhina. Dziś fundusz muzealny obejmuje ponad 66 tysięcy pozycji, które reprezentują znaleziska archeologiczne, obiekty etnograficzne, eksponaty paleontologiczne, stare księgi i przedmioty sztuki. Dumą muzeum jest kolekcja obrazów znanych artystów, m.in. V.P. Chukueva, I.I. Ortonulova. Na terenie muzeum znajduje się biblioteka naukowa.

Lokalizacja: Górny Ałtajsk, ul. Grigorij Choros-Gurkin, 46. Godziny pracy: środa-sobota - od 10.00 do 18.00, niedziela - od 10.00 do 17.00.

Dziesięć pisaków

To kompleks muzealny opowiadający o kulturze rosyjskiej. Na bazie muzeum znajdują się ekspozycje poświęcone różnym dziedzinom sztuki dekoracyjnej i użytkowej: garncarstwo, robienie lalek rytualnych, filcowanie na mokro. Tutaj możesz nie tylko zobaczyć produkty rzemieślników, ale także wziąć udział w kursach mistrzowskich. A także na terenie świąt ludowych „Desyatiruchka” odbywają się tradycyjne rosyjskie rytuały.

Muzeum znajduje się we wsi Czeposz. Podróżując samochodem, najpierw udaj się do regionalnego centrum Semal, a następnie jedź autostradą Chemal.

Nikołaj Konstantinowicz Roerich jest nie tylko znanym artystą i pisarzem, ale także badaczem. W latach 20. ubiegłego wieku zorganizował wyprawę w rejony Azji, m.in. do Górnego Ałtaju. Jednym z przystanków była wieś Verkhniy Uimon, w której członkowie ekspedycji przebywali przez około dwa tygodnie. Po wizycie w tych miejscach Roerich namalował wiele wspaniałych obrazów.

Muzeum znajduje się w dawnej posiadłości kupca Atamanova. Eksponaty - obrazy N.K. Roericha, fotografie opowiadające o wyprawie artysty.

Na uwagę turystów zasługuje również wieś Verkh-Uimon. Staroobrzędowcy mieszkają tu od końca XVIII wieku, dlatego we wsi można zobaczyć unikatowe stare drewniane domy, które zostały zbudowane według kalendarza księżycowego.

Współrzędne muzeum: wieś Verkh-Uimon, ul. Nasyp 22. Godziny pracy: od 9.00 do 19.00 siedem dni w tygodniu. Opłata za wstęp: dorośli - 100 rubli, dzieci - 50 rubli. Jeśli podróżujesz samochodem, możesz dostać się do wioski Verkh-Uimon ze stolicy Gorny Ałtaj na trasie: Maima-Dubrovka-Souzga-Manzherok-Barangol-Kamlak-Baragash-Kyrlyk-Oktyabrskoe-Verkh-Uimon. Przez wieś przebiega także wiele szlaków turystycznych.

Co zobaczyć, jeśli przyjechałeś z dzieckiem

W Republice Ałtaju są miejsca, w których mali turyści polubią:

Miejski Park Kultury i Wypoczynku Górnoałtajskiego. Pracuję tu różne atrakcje, kino, kawiarnie. W parku znajduje się duży plac zabaw. Istnieje wypożyczalnia rowerów i skuterów elektrycznych. Adres: Górny Ałtajsk, ul. Socjalistka, 24 lata.
Miejski park kultury i rekreacji w Górnym Ałtajsku jest wyposażony w plac zabaw

Rezerwat żubrów, w którym obecnie przebywa 47 osobników tych rzadkich zwierząt. Rezerwat obejmuje trzy malownicze parki z łąkami, źródłami i potokami. Współrzędne: trakt Czujski, 169 km, Czerga. Odległość od Górnego Ałtajska - 80 km.
Dzieci zobaczą w rezerwacie piękne żubry

Park wodny zlokalizowany przy ośrodku rekreacyjnym Tursib. Kompleks rozrywkowy wyposażony jest w zjeżdżalnie i atrakcje. Adres: powiat Chemalsky, ul. Baza turystyczna Katuń. Godziny pracy: od 10.00 do 21.00, w poniedziałek nieczynne.
Aquapark ośrodka rekreacyjnego Tursib wyposażony jest w zjeżdżalnie

Jak zaplanować podróż

Powinieneś przyjechać do Republiki Ałtaju na tydzień lub dłużej. W końcu główną wartością tych miejsc jest cudowna natura i trzeba to nie tylko zobaczyć, ale także „poczuć”. Możesz zaplanować swoje wakacje w następujący sposób:

Zatrzymaj się w schronisku Ak-Kem, które znajduje się w środku lasu, nad brzegiem rzeki Akkem. Infrastruktura ośrodka obejmuje dwukondygnacyjny przestronny domek, pole namiotowe z namiotami, łaźnię oraz boisko do siatkówki. Na terenie posiadłości można zatrzymać się z własnymi namiotami. Stąd zaczynają się wycieczki do Doliny Siedmiu Jezior, do jezior Akkem, na górę Belukha. Współrzędne kempingu: rejon Ust-Kokinsky, obszar turystyczny"Wiewiórki katuńskie", wąwóz Ak-Kem.
Schronisko górskie „Ak-Kem” znajduje się w środku zielonego lasu

Udaj się na płaskowyż Ukok w rejonie Tyoply Klyuch, niedaleko którego znajdują się przytulne domki, w których można zatrzymać się na kilka dni. W ten sposób można połączyć odpoczynek, regenerację i zwiedzanie płaskowyżu Ukok.
W pobliżu Tyoply Klyuch znajdują się proste drewniane domy, w których można zatrzymać się na odpoczynek

Wybierz jeden z ośrodków rekreacyjnych nad jeziorem Teletskoye na postój. Osiedle Zhemchuzhina jest popularne wśród turystów i jest otwarte przez cały rok. Tutaj otrzymasz zakwaterowanie w przytulnym domku ze wszystkimi udogodnieniami. Na terenie posiadłości znajduje się łaźnia, baseny, altany. Lokalizacja: region Turoczacki, region turystyczny - Priteletskiy.
Osiedle „Perła” znajduje się nad brzegiem jeziora Teletskoye

Udaj się do kurortu Manzherok, gdzie znajduje się najdłuższy wyciąg krzesełkowy na Syberii, liczne hotele i ośrodki wypoczynkowe. Popularny jest Park-hotel „Manzherok”, położony w pięknym sosnowym lesie nad brzegiem Katunia. Hotel wyposażony jest w komfortowe pokoje, restaurację, saunę, basen. Tutaj zawsze będziesz oferowany ciekawie wycieczki wycieczkowe... Lokalizacja hotelu: 470 km traktu Czujskiego, rejon Majminski, wieś Manżerok.

Ośrodek Manzherok jest wyposażony w najdłuższą kolejkę linową na Syberii

Aby Twoje wakacje były mobilne, łatwiej jest poruszać się po Republice Ałtaju samochodem, który można wynająć w Górnym Ałtajsku. Możesz również skorzystać z usług taksówek o stałej trasie, które kursują we wszystkich miejscowościach turystycznych. Komunikacja autobusowa w republice nie jest zbyt dobrze rozwinięta.

Kiedy najlepiej przyjechać do Republiki Ałtaju?

Zwiedzanie Republiki Ałtaju najlepiej odbyć latem, kiedy Średnia temperatura powietrze ma 20 stopni. Koniec wiosny i początek jesieni to także przyjemny czas na wycieczki: temperatura powietrza jest dość komfortowa i nie ma silnych wiatrów. Zimy są tu surowe, na równinach mrozy dochodzą do 40 stopni. Dlatego lepiej spędzić urlop zimą w górach, gdzie jest znacznie cieplej. Na przykład można odwiedzić kompleks narciarski Artybash nad jeziorem Teletskoye. Ośrodek wyposażony jest w wyciąg krzesełkowy, stoki narciarskie. A także tutaj możesz jeździć na skuterach śnieżnych i tubingach.

Adres kompleks narciarski: powiat Turoczacki, z. Artybasz, ul. Cedr, 1.

Twoje wakacje mogą zbiegać się z ciekawymi świętami obchodzonymi w Republice Ałtaju:

Dyylgayak - zapusty. W tym dniu we wszystkich osadach Republiki Ałtaju odbywają się festyny, organizowane są jarmarki, pogańskie kukły są palone na rytualnych ogniskach. Dyylgayak obchodzony jest w połowie marca, daty zmieniają się co roku.
Dyylgayak to święto narodowe ludu Ałtaju, podczas którego palone są rytualne ogniska

Święto ludowe El Oyin, obchodzone co dwa lata. Święto ma charakter koczowniczy i za każdym razem odbywa się w innym miejscu. W 2018 roku El Oyin odbędzie się w dolinie Mezhelik od 29 czerwca do 1 lipca. Celem imprezy jest zachowanie zwyczajów i tradycji mieszkańców Ałtaju. Święto obejmuje: imprezy sportowe - łucznictwo, wyścigi konne; spektakle teatralne; występy zespołów tanecznych i folklorystycznych; targi i wystawy.
Podczas święta El Oyin odbywają się wyścigi konne

Postępując zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, unikniesz wielu przykrości podczas wakacji:

Karta turystyczna

Ałtaj jest tłumaczony z mongolskiego jako „złoty” i jest prawdziwym rajem dla podróżników. Jej rezerwaty biosfery i parki są wpisane na listę dziedzictwa UNESCO, a bogactwo atrakcji przyrodniczych i wspaniałe krajobrazy przyciągają turystów z całego świata. Nawet najpiękniejsze zdjęcia nie oddają całego uroku tych miejsc.

Region słynie z „miejsc mocy”, w których szamani odprawiają swoje rytuały. Te święte przedmioty mają mistyczny wpływ na człowieka, powodując przypływ emocji, zmianę postrzegania świata, ujawniając zdolności twórcze, a nawet psychiczne.

Góra Belukha (Uch-Sumer)

Uch-Sumer lub Trójgłowy święta góra- najwyższy punkt Górnego Ałtaju, wieńczący grzbiet Katunsky, osiąga wysokość 4509 metrów. Jest zawsze pokryta śniegiem i jest domem dla wielu lodowców, z których wypływają górskie rzeki. Niestabilność tektoniczna masywu objawia się słabymi trzęsieniami ziemi, które często powodują lawiny i lawiny.

Dla miłośników tajemniczości góra jest jednym z najpotężniejszych świętych miejsc - w równej odległości od oceanów świata, uosabia energetyczne centrum planety. Fale wibracyjne Belukha przyczyniają się do duchowego i fizycznego oczyszczenia człowieka, łagodzą choroby.

Przełęcz Karatiurek

W tłumaczeniu z Ałtaju oznacza „czarne serce”, gdyż bliżej jego wierzchołka kończy się roślinność, a wspinaczka odbywa się po czarnych kamieniach. Z przełęczy widać wyraźnie górę Belukha, grzbiet Katunsky i dolinę rzeki Akkem.

Wysokość przełęczy to 3060 metrów, podejście jest dostępne nawet dla osób bez doświadczenia w górskich wędrówkach, ale tych, którzy mają wytrzymałość i są w stanie nastroić się na wiele godzin (do 2 dni) pokonując przeszkody skokowe.

Podczas wspinaczki podjazdy zostają zastąpione płaskowyżami, z których otwierają się iście magiczne widoki na okolicę.

Jaskinie Tavdinsky (Taldinsky)

Jednym z najciekawszych miejsc speleologicznych w Górnym Ałtaju są jaskinie Tavda, nazwane tak od wioski Tavda, która kiedyś znajdowała się w pobliżu. Jaskinie, których jest ponad 30, znajdują się na stromych klifach i klifach, niektóre z nich są połączone przejściami. Ze względu na popularność turystyczną tego miejsca wiele jaskiń jest wyposażonych w oświetlenie i drewniane schody przed wejściem.

Najczęściej odwiedzana jest jaskinia Big Tavdinskaya lub Łzy dziewczyny, z obszerną galerią główną i 23 metrowym spadkiem od dolnego wejścia do górnego.

W pobliżu jaskiń znajduje się unikalny łuk krasowy Tavdinskaya (lub Łuk pragnień) - pozostałość łuku tunelu o szerokości otworu do 13 i wysokości do 5 metrów.

Płaskowyż Ukok

Znajduje się na skrajnym południu Ałtaju, na styku Rosji, Kazachstanu, Mongolii i Chin. Płaskowyż znajduje się na wysokości 2-2,5 tysiąca metrów i jest otoczony górami, z których najwyższa - Kuyten Uul - osiąga 4374 metry.

Buddyści mongolscy i chińscy, a także pogańscy Ałtajowie uważają to miejsce za święte. Miejscowi nazywają pastwiska Ukok „koniec wszystkiego” – próg firmamentu.

Podczas wykopalisk archeologicznych znaleziono tu wiele pochówków z różnych okresów, z których najbardziej niesamowitym jest księżniczka Ałtaju - mumia młodej kobiety z rzekomo arystokratycznej rodziny.

Dolina siedmiu jezior

To malownicze miejsce znajduje się w regionie Ust-Koksinsky w Gornym Ałtaju, niedaleko jeziora Akkem.

Wejście do doliny na wysokość 2,5 tys. metrów zajmuje do 1 tygodnia i składa się z trzech stopni, podczas których można zobaczyć skaliste krajobrazy, górskie łąki z bujną roślinnością, hałaśliwe wodospady i spokojną taflę jezior.

Kolor i temperatura wody w jeziorach są różne - można zmoczyć stopy, a nawet popływać w ciepłym Czarnym Jeziorze, turkusowo-lazurowe jeziora są bardzo głębokie i zimne, zasila je strumyk z lodowca, a brzegi Jeziora Panny Młodej ozdobione są białymi puszystymi kwiatami.

Dolina Jarlu (Dolina szarotki)

Znajduje się na wysokości około 2 tysięcy metrów, niedaleko Góry Belukha i jest również nazywana Doliną Szarotki - te delikatne kwiaty rosną tu obficie.

Miejsce otoczone jest skałami, które turyści nazwali Błękitnymi – fantastycznie mienią się odcieniami błękitu, błękitu, szarości, fioletu, różu. Grzbiet w górnej części Jarlu przypomina profil kobiety, dla której został nazwany Matką Świata.

W centrum doliny znajduje się gładki Kamień Mądrości, który według miejscowych stale rośnie, wystając z ziemi na kilka centymetrów każdego roku. Leżąc na kamieniu, możesz naładować jego energię i znaleźć rozwiązanie ważnych problemów. Dolina Jarlu to święte miejsce i obiekt pielgrzymek mediów i ezoteryków.

Jezioro Akkem

W tłumaczeniu z Ałtaju Ak-kem oznacza „białą wodę” - dzięki zawieszeniu litych skał jego wody nabrały błotnistego szaro-białego koloru. Jezioro ma 1350 metrów długości i 610 metrów szerokości. Leży u podnóża północnego zbocza góry Belukha i jest nasycony stopioną wodą z lodowca Akkem, więc pozostaje zimny nawet latem.

W jeziorze nie ma ryb, a miejscowi nazywają jego wody martwymi. Oprócz zapierających dech w piersiach górskich widoków z tego miejsca i kilku pięknych miejsc przyrodniczych w pobliżu, jezioro Akkem przyciąga turystów swoją energią – uważa się, że ma pozytywny wpływ na zdrowie człowieka.

Duże jezioro Kucherlinskoe

Położony na wysokości 1790 m n.p.m. jest jednym z największych zbiorników pochodzenia lodowcowego o długości około 5 kilometrów i szerokości dochodzącej do 900 metrów.

Nazwa jeziora jest tłumaczona z Ałtaju jako „solanka”. Jego spokojne wody mają mleczno-turkusowy kolor i doskonale harmonizują ze stromymi skalistymi klifami porośniętymi lasami cedrowymi i liściastymi i podtrzymującymi jezioro po obu stronach.

Miejscowi mieszkańcy obdarzają ten zbiornik mistyczną mocą i wierzą, że woda w nim jest „żywa”, a duch właściciela jeziora Kol-Eesi mieszka w nim, strasząc ludzi rykiem byka.

Jezioro Teleckie

Znajduje się w północno-wschodniej części Gór Ałtaju, w regionach Turoczak i Ułagan Republiki Ałtaju. Jezioro położone jest na wysokości 434 m n.p.m., jego długość to 77,8 km, szerokość - do 5,2 km, maksymalna głębokość- 325 metrów. Jest to drugi co do wielkości magazyn w Rosji świeża woda, który wyróżnia się niezwykłą czystością i przejrzystością.

Miejscowa ludność nazywa ten zbiornik Altyn-Kol, czyli „złote jezioro”. Ze wszystkich stron otoczony jest grzbietami, z których strome klify spadają liczne wodospady, brzegi otwierają się malowniczymi grotami, piaszczystymi i żwirowymi plażami.

Jeziora Szawlińskie

Ta grupa jezior alpejskich w regionie Kosh-Agach w Republice Ałtaju znajduje się w biegu rzeki Szawła w północno-czujskim grzbiecie i jest uważana za jedno z najpiękniejszych miejsc w Górach Ałtaju.

Ze środka dolnego jeziora Shavlinskoe otwiera się zapierający dech w piersiach widok na trzy ośnieżone szczyty górskie - Beauty, Fairy Tale i Dream. Przy spokojnej, bezchmurnej pogodzie szczyty te w pełni odbijają się w jasnoturkusowej wodzie jeziora Srednee, nad brzegiem którego znajduje się Kamienne Miasto - miejsce, w którym skupiają się rzeźby duchów rządzących światem, a także domy i ołtarze dla nich zbudowane z kamienia. Szlak wznosi się obok tego miasta i prowadzi do Górnego Jeziora.

Rzeka Katun

Przetłumaczone z Ałtaju oznacza „kobietę”, „kochankę” i jest główną drogą wodną Gór Ałtaju. Katun pochodzi z lodowca Gebler na południowym zboczu góry Belukha, a po 688 kilometrach łączy się z rzeką Biya, tworząc Ob, jedną z największych rzek na Syberii.

W rzece reprezentowane są wszystkie rodzaje krajobrazów Ałtaju - strome klify, wąwozy, wzgórza, wodospady, bystrza, różnorodna roślinność i fauna. Nad brzegami Katunia znajdują się osady, ośrodki turystyczne, uzdrowiska. Rzeka i jej dopływy nadają się do raftingu. Potężna energia tej górskiej rzeki sprawia, że ​​jest to miejsce mocy, które może pomóc ludziom osiągnąć ich cele.

Wyspa Patmos

Znajduje się nad rzeką Katun, na obrzeżach wsi Chemal. Miejscowi nazywają ją wyspą Makarius - na cześć świętych Makarius Glukharev, odkrywcy obozu misyjnego Chemal i Makariya Newskiego, który mieszkał w obozie przez 15 lat.

Oto słynący cudami kościół św. Jana Teologa (obecnie klasztor) - na jednej z ikon Matki Bożej, którą zamierzali odnowić, kolory pojawiły się same, kolejna ikona spływa mirra i umie usłyszeć pragnienia ludzi, pomagając im się spełnić.

Ten mały Kamienna wyspa otoczony błękitnymi wodami rzeki, można się do niego dostać tylko mostem wiszącym, który może pomieścić nie więcej niż 6 osób na raz. Miejsce jest ośrodkiem turystyki, na wesela przyjeżdżają tu miejscowi nowożeńcy.

Wodospad Kamyshlinsky

Znajduje się w regionie Shebalinsky w Republice Ałtaju, nad rzeką Kamyshla, niedaleko miejsca, w którym wpada do Katunia. Spadająca z wysokości 12 metrów woda uderza o skały i rozpryskuje się w mnóstwo rozbryzgów, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy.

Łatwy dostęp, piękno i legendy tego dwustopniowego wodospadu sprawiają, że jest to popularna atrakcja turystyczna. Od 1996 roku ma status pomnika przyrody.

Powódź z 2014 roku zniszczyła wiszący most na rzece Katuń, a teraz można dostać się do wodospadu przeprawiając się przez Katuń promem lub łodzią motorową lub idąc górską ścieżką do rzeki Kamyshla.

Wielki wodospad Chulchinsky (Uchar)

Jest to kaskadowy wodospad na rzece Chulcha w rejonie Ułagańskim Republiki Ałtaju. Miejscowi nazywają to Uchar - „latający” lub „niedostępny”, bardzo trudno się do niego dostać.

Spadek wody nie następuje ze stromej, ale ze stromej półki skalnej i wynosi około 160 metrów, co czyni wodospad największym w regionie.

Uchar jest wystarczająco młody obiekt naturalny, powstały 150-200 lat temu w wyniku trzęsienia ziemi i zawalenia się skał. Zwykle spokojna rzeka Chulcha pokonuje w tym miejscu ogromne przeszkody, jej wody zaczynają się gotować i pienić, a szum wodospadu słychać daleko.

step Kurai

Jest to duży, szeroki na 20 kilometrów, międzygórski basen w południowo-wschodniej części Republiki Ałtaju. Znajduje się w dolinie rzeki Chuya na wysokości 1500-1600 metrów nad poziomem morza, między grzbietami Kuraisky i Severo-Chuisky.

Oprócz malowniczych górskich krajobrazów miejsce to przyciąga dużą ilością stanowisk archeologicznych – liczne kopce, kamienne kobiety z runicznymi inskrypcjami i rysunkami, starożytne systemy nawadniające.

Patrząc na step Kurai z dużej wysokości można zobaczyć gigantyczne fale prądu - reliefowe znaki o wysokości do 20 metrów, powstałe podczas powodzi polodowcowych jezior zaporowych około 15 tysięcy lat temu.

Trakt Kalbak-Tasha (starożytne petroglify)

Znajduje się na prawym brzegu rzeki Chuya, na 723 kilometrze traktu Chuisky, między wioskami Iodro i Inya. Z Ałtaju Kalbak-Tash tłumaczy się jako „płaski wiszący kamień” - skała wisi bezpośrednio nad drogą. W skład kompleksu wchodzi około 5 tysięcy malowideł naskalnych z różnych epok, z których najstarsze należą do późnego neolitu (koniec V-IV tysiąclecia p.n.e.).

Na tabliczkach wygrawerowane są wizerunki zwierząt, ludzi, scen łowieckich, a także 30 linijek unikalnych inskrypcji runicznych. Uważa się, że miejsce to było święte dla żyjących tu ludów w różnym czasie. Niektóre znaki petroglifów wskazują, że był używany jako świątynia i obserwatorium.

Jaskinia Denisowa

Znajduje się w dystrykcie Soloneshensky na terytorium Ałtaju, na wysokości 28 metrów od rzeki Anui i 670 metrów nad poziomem morza. Miejscowi nazywają to Ayu-Tash - „kamień niedźwiedzia”. Ta pozioma jaskinia ma szerokie wejście, długość 110 metrów i powierzchnię 240 metrów kwadratowych. Ze względu na swoje duże rozmiary i bliskie położenie nad wodą, przez wiele tysiącleci był niezawodnym schronieniem dla ludzi i zwierząt.

Jaskinia ma wielką wartość archeologiczną - odkryto tu szczątki roślin, zwierząt i ludzi różnych epok, narzędzia, broń, naczynia i ozdoby. Dzięki tym odkryciom po raz pierwszy udało się ustalić dokładną sekwencję przemian starożytnych kultur, a także zdefiniować „człowieka denisowian” – odrębny gatunek, różniący się od neandertalczyków i ludzi współczesnych.

Kościół Św. Wielkiej Męczennicy Katarzyny

Cerkiew ta, poświęcona w 2009 r., znajduje się we wsi Srostki w obwodzie biskim i uważana jest za najpiękniejszą na Syberii. Został wzniesiony na miejscu zniszczonego w latach 60. ubiegłego wieku kościoła pw. Trójcy Życiodajnej.

Zgodnie z koncepcją architekta nowy budynek powinien zewnętrznie powtarzać kształt starego kościoła, chociaż jako materiał wybrano nie drewno, ale cegłę. W 1929 roku w tym miejscu ochrzczono pisarza, scenarzystę, reżysera i aktora Wasilija Makarowicza Szuksina, a otwarcie katedry Świętej Wielkiej Męczennicy Katarzyny zbiegło się z jego rocznicą.

Główne atrakcje Górnego Ałtaju reprezentują rzadkie przedmioty przyrodnicze. Postaramy się przedstawić mały przegląd atrakcyjnych miejsc do odwiedzenia.

Muzea i obiekty stworzone przez człowieka

Dom-Muzeum Roericha. Znajduje się we wsi Verkhniy Uimon. Wystawa główna poświęcona jest twórczości słynnego artysty, naukowca i myśliciela. Ponadto można obejrzeć filmy tematyczne, odwiedzić pawilon wystawienniczy i księgarnię. Od czasu do czasu odbywają się tu wystawy czasowe.

Pomnik W. Szukszyna. 8-metrowy pomnik z brązu stoi w historycznej ojczyźnie słynnego aktora. W prostej pozie osoby, która przykucnęła, aby odpocząć i pomyśleć, wydaje się, że jest na szczycie góry. Pomnik otwiera się na oko stopniowo i bardzo ciekawie. Popularna lokalizacja do robienia zdjęć i filmów.

Pomnik "Ałtaj - serce Eurazji"... Jeden z najbardziej charakterystycznych obiektów Górnego Ałtajska znajduje się na traktach Czuisky. Drzewo świata, Gwiazda Polarna, symboliczny wizerunek jurty - kopuły i paleniska - wszystko to niesie uniwersalną symbolikę świata. Obiekt znajduje się w miejscu, które od dawna uważane jest za centrum Świata. Zawiera również wiadomości do potomków w kilku językach.

Turystów przyciąga nie sama stacja, ale organizowany tu latem wodny park rozrywki. Ponadto można odwiedzić niezwykłe źródła z „żywą” i „martwą” wodą. Jeśli nie miałeś czasu na zakup pamiątek, tutaj znajdziesz ich spore ilości, od popularnych orzeszków piniowych i naturalnego miodu po ekskluzywne bicie, które zostanie wykonane na Twoich oczach.

ogród Botaniczny... Widok Kamlaka dosłownie przedstawia strony „Czerwonej Księgi” - jest tak wiele rzadkich i unikalnych roślin.

Republikańskie Muzeum Krajoznawcze... Znajduje się w Górnym Ałtajsku i jest najstarsze muzeum w obszarze. Nawet swoją formą organicznie wpasowuje się w otaczającą przestrzeń, przypominając jeden ze starożytnych kurhanów. W muzeum znajduje się kilkadziesiąt tysięcy eksponatów, w tym jedna z głównych wartości historycznych tych miejsc – mumia „Księżniczki Ałtaju”. W muzeum znajduje się sklep z pamiątkami. Możesz zjeść obiad w lokalnej kawiarni.

Rezerwat „Katuński”... Miejsce w pobliżu wsi Ust-Koksa uderza pięknem dzikiej przyrody. Znajduje się w najwyższym górzystym regionie Ałtaju i obejmuje główną atrakcję - górę Belukha, najwyższy punkt na całej Syberii. Tutaj znajdziesz ciekawe programy dla siebie w etnomuseum, obozie ekologicznym. Ciekawe zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

Słynie nie tylko z wyjątkowego piękna i wyjątkowej atmosfery. Ludzie przychodzą do cudownych ikon ze swoimi prośbami. Turyści z dala od wiary po prostu korzystają z możliwości spaceru po starym wiszącym moście i podziwiania krajobrazów. Warto odwiedzić kościół św. Jana Ewangelisty.

Naturalny wyjątkowy

Jezioro Aya... Jest to najstarszy zbiornik wodny swojego pochodzenia. Można tu pływać w środku lata, temperatura wody sięga 25 stopni. Ciekawe do odwiedzenia Park Krajobrazowy na brzegu. Warto wybrać się na wycieczkę wzdłuż doliny rzeki Katun i zrobić sobie zdjęcie na Górze Diabelskiego Palca.

Wodospad Korbu... Należy do największych wodospadów jeziora Teletskoye. Jest bardzo popularny ze względu na specjalny efekt kropli wody spadających z dużej wysokości. Tworzą rodzaj „wiatru z wody”. Nie mniej atrakcyjne są okoliczne strome klify pokryte tajemniczym lasem. W pobliżu znajdują się zwierzęta wymienione w Czerwonej Księdze.

Wyjątkowe miejsce nad rzeką Anui stało się miejscem pielgrzymek nie tylko archeologów z całego świata. Od końca XX wieku odkryto tu dziesiątki tysięcy cennych historycznie przedmiotów - świadectwa starożytnej cywilizacji. Miejsce znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Przełęcz Chike-Taman... Zachwyci tych, którzy preferują ciekawe podjazdy i rzadkie naturalne piękno. Różnica wysokości tworzy spektakularne krajobrazy. Strome klify przeplatają się z dolinami. Jest doskonały obszar obserwacyjny. A w pobliżu znajduje się starożytne drzewo szamańskie - modrzew. Na jego gałęziach zwiedzający wiążą kawałki białego sukna na szczęście.

Jezioro Teleckie... Jeden z najczystszych i najgłębszych zbiorników w Federacji Rosyjskiej. Eksploracja jej wód i okolic wciąż trwa. Jezioro Teleckie jest otoczone pięknymi pasmami górskimi. Na jego brzegu znajduje się duży rezerwat przyrody. W pobliżu znajduje się wiele ośrodków turystycznych. Dostępna jest szeroka gama wycieczek i tras. Możesz nawet łowić ryby.

Dwunastometrowy dwustopniowy obiekt przyrodniczy sprawi, że poczujesz się jak bohaterowie przygodowej przygody. W końcu będziesz musiał udać się do niego po najprawdziwszym wiszącym moście w zaroślach. Możesz nawet pływać w strumieniach wodospadu. A po drodze przewodnik opowie ciekawą legendę o nazwie i pochodzeniu naturalnego unikatu Ałtaju.

Kur-keczu... Starożytny trakt stał się uderzającym widokiem miasta Kupchegeni. Tutaj łączą się dwie rzeki - Katun i Bolshoi Ilgumen. Mistyczne miejsce uzależnia na wiele godzin. Można długo wędrować wśród starych ruin, kurhanów, pozostałości budowli sakralnych i malowideł naskalnych.

Źródło Kara-Kebek... Jest interesujący nie tylko ze względu na leczniczą wodę o wysokiej zawartości żelaza i krzemu. Tutaj możesz obserwować niezwykłe zwierzęta i ptaki żyjące na wolności. Różnorodne motyle i rośliny z Czerwonej Księgi w okolicy są również zachwycające. Dostęp do klucza w okolicach Ongudai jest całkowicie bezpłatny.

Góry Tugaja i Komsomolskaja... Jeśli wolisz aktywny wypoczynek, to jest miejsce dla Ciebie. Popularne szlaki wspinaczkowe różnią się stopniem trudności. Fantastyczne widoki otaczają drogę. Rosną tu rzadkie gatunki flory. A same góry mają setki milionów lat.

Co jeszcze zobaczyć w Ałtaju

Kamień miłości... Zamelduj się w legendarnym kamieniu na brzegu rzeki. Biya - każdy kto jest w tych miejscach uważa to za konieczność. Historia wsi Turochaka mówi o 2 kochankach, zauroczonych podziwianiem siebie nawzajem, a nie o urodzie - rzece. Miejsce jest również popularne wśród nowożeńców i wszystkich, którzy tylko marzą o znalezieniu miłości.

Miejsce warte odwiedzenia dla wszystkich miłośników historii. Znalezione tu starożytne malowidła naskalne są bardzo dobrze zachowane i dostępne do wglądu. Petroglify zmienią twoje rozumienie historii i sprawią, że zaczniesz myśleć o wielu tajemnicach wszechświata.

Źródło mineralne we wsi Manzherok... Znany jest ze swoich właściwości leczniczych. Jej wody zawierają dużą ilość srebra. Woda może być pobierana bezpośrednio z klucza. Szczególnie polecany osobom cierpiącym na choroby żołądka i nerek.

Zbuduj własną unikalną trasę przez liczne zabytki Ałtaju!

Ałtaj to rozległy region ze szczytami górskimi pokrytymi nigdy nie topniejącym śniegiem i lodowcami. Górzysty kraj jest również bogaty w setki tysięcy jaskiń krasowych. To ponad 200 tysięcy głębokich jezior i rzek z najczystszą wodą i częstymi bystrzami. Nieskazitelne zasoby naturalne Ałtaju nieustannie przyciągają turystów i wspinaczy - amatorów aktywny wypoczynek... Będzie opowieść o niektórych pięknościach Ałtaju.

Jezioro Białe

Zaokrąglone jezioro położone w kotlinie górskiej osiąga głębokość siedmiu metrów. Jego łagodnie opadające brzegi obfitują w piaszczyste plaże, a strome schodzą do wody w żwirowych placach. Pośrodku akwenu wznosi się granitowa wyspa porośnięta wysokimi krzewami, na której w czasach elżbietańskich przemysłowiec Demidow potajemnie bił monety.

Jezioro obfituje w ryby (płoć, okoń, batalion) i raki. Niedaleko znajdują się najstarsze malownicze kurhany, a góra Sinyukhi oddalona jest o zaledwie 5 km.

Góra Sinyukha

Jego wysokość to ponad 1200 metrów. Porastające ją jodły z daleka wydają się niebieskie, a na skalistym szczycie, gdzie często wieje wiatr, nic nie rośnie. Dzięki swojemu niszczycielskiemu działaniu góra pełna jest granitowych rowków w kształcie misy, w których gromadzi się woda uważana za świętą.

U podnóża góry znajduje się miejsce nieustannych pielgrzymek prawosławnych - krzyż kultu, do którego po Trójcy Świętej gromadzą się wierni z okolicznych miejscowości. Na granicie rośnie tu bujny las sosnowy. Wejście na górę, z której otwiera się widok na step Kulundirskaya, nie jest trudne, na szczyt prowadzi wygodna ścieżka.

Urocze góry

Skalisty szczyt góry przypomina głowę ptaka z otwartym dziobem. Ćwierć wieku temu archeolodzy odkryli na nim starożytne sanktuarium, w którym składano ofiary duchom ziemi i wody. Na samym szczycie klifu znajduje się naturalna wieżyczka, która jednocześnie służyła poganom do obserwacji otoczenia i ciał niebieskich.

U podnóża Czarującego jest czyste jezioro o brązowawym odcieniu skalistego dna. A na jego zboczach rosną gęste lasy.

Góra Semipeschernaya (siedmiu braci)

Jest to wysoki na 150 metrów wapienny klif nad rzeką Ini. Góra jest interesująca ze względu na siedem jaskiń. Jeden z nich - Struna - tunel o długości 75 metrów, wznoszący się na 40 metrów.

Druga - Ponura - jest jej wielkości, ale prawie płytka. W nim około 250 lat temu archeolodzy znaleźli szczątki starożytnych ludzi, sugerując, że jest to miejsce ich pochówku. W jednej z małych jaskiń znaleziono również kości ludzi i zwierząt, narzędzia pochodzące z epoki kamienia.

Góra Cerkowka

Ta góra w kształcie stożka wzniosła się na prawie 800 metrów. Dla wygody turystów na jej szczyt wjeżdża winda, a ścieżka spacerowa trwa półtorej godziny. Z niego można podziwiać kurort Belokurikha i Dolinę Biyskaya.

Tutaj znajdziesz wszystkie uroki cywilizowanego wypoczynku - kawiarnię, wygodną ścieżkę, ławki do odpoczynku.

Na szczycie góry znajduje się skała przypominająca iglicę z kopułą. Tutaj jest krzyż. Zwabione ptaki nieustannie odpoczywają w pobliżu skały i nie boją się usiąść na dłoni.

Góry Duży i Mały Klasztor

W dolinie rzeki Charysz znajdują się białe klify z jaskiniami, grotami i łukami.

Stumetrowy górski Wielki Klasztor obfituje w jaskinie. Najwyższy z nich - Bastion - jest miejscem pobytu ludzi epoki kamienia. Znaleziono w nim starożytne groty strzał.

Nieco niżej znajduje się Mały Klasztor. Zwieńczony jest kamiennymi bramami, znajduje się tu kilkanaście jaskiń i kamienny łuk. Największa z jaskiń, Vodianaya, znajduje się w pobliżu wód Charysh. Ma malutkie jezioro z leczniczą wodą.

Legenda mówi o miłości córki króla gór i syna króla wód, których rozdzielili rodzice. Młody człowiek zamienił się w rzekę, a dziewczyna ukryta w jaskini utonęła w jeziorze łez. Jezioro wymyło przejście podziemne, łączące się z rzeką. To miejsce jest popularne wśród miłośników.

Jaskinia Denisowa

Słynna jaskinia znajduje się nad rzeką Anui. Uważa się, że ma 800 tysięcy lat. Natura zadbała o stworzenie naturalnego schronienia dla Neandertalczyków, którzy żyli tu 300 tysięcy lat temu. Strumienie wody, oprócz rozległej jamy, zmyły w kamieniu jeszcze trzy wejścia. Większy, znajdujący się na górze, stał się źródłem światła i kominem.

Nazwa jaskini związana jest z mnichem Dionizem, który mieszkał w niej ponad dwa wieki temu. Ma też inne imię - niedźwiedzia góra lub kamień. Według wierzeń zakopany jest w jego grubości kamień, w który zamienił się zły szaman dzięki wstawiennictwu dobrego czarownika. Ta jaskinia od dawna służyła jako schronienie dla osadników zmierzających na wschód. Teraz jest jednym z obiektów trasy wycieczki.

Dom-Muzeum W.M. Szukszina

We wsi Srostki znajduje się dawny dom matki pisarza, kupiony za jego pierwszą znaczną składkę. Oprócz niego w muzeum znajduje się dawna szkoła - muzeum literackie Szukszyna oraz dom, w którym spędził dzieciństwo i młodość.

Ekspozycja obejmuje książki z jego autografami, dzieła znanych współczesnych, których życie w jakiś sposób zetknęło się z jego życiem. Są też portrety wszystkich bliskich Szukszynowi, teatralne plakaty z przedstawień opartych na jego twórczości iz jego udziałem. Terytorium muzeum zajmuje ponad hektar.

Kaskada wodospadów na rzece Shinok

Nazwa rzeki Shinok (dopływu Anui), która spada z prawie dwukilometrowej wysokości i przepływa przez skalisty cedrowy wąwóz, oznacza „niedostępna”. Wzdłuż niej znajduje się kilkanaście wodospadów. Ich wysokość waha się od trzech do 72 metrów. Największy wodospad, Żyrafa lub Sedoy, jest również liderem wśród wodospadów Ałtaju. Nie mniej burzliwy Podwójny skok, trzykrotnie gorszy od lidera wysokości.

Każdy z wodospadów kończy się odpowiednią kąpielą i kontynuuje skalistym wąwozem następnego strumienia rzeki. Ujście rzeki jest łagodne i spokojne. Jej skład niewiele różni się od wody mineralnej. A trzy największe wodospady są uznawane za pomniki przyrody.

Jezioro Kolyvan

Duży zbiornik położony w pobliżu Zmeinogorska słynie z malowniczych skał. Przypominają baśniowe zamki, wspaniałe kolumny, bohaterów mitów i ludzkie twarze. To naturalne zjawisko, które już nie występuje w Ałtaju, jest wynikiem falistych wahań wód starożytnego morza.

Jak czysta może być woda w jeziorze Kolyvanovskoye, można ocenić po tym, że rośnie w nim najrzadszy orzech chilim, zachowany z epoki przedlodowcowej. Jezioro pełne jest malowniczych zakątków niecywilizowanej rekreacji, do których prowadzą nierówne szlaki.

Jezioro Mochowoje

Jezioro o głębokości dwóch metrów jest otoczone dziwacznymi granitowymi skałami przeplatanymi jasnozielonymi igłami i liśćmi brzozy. A w jego wodzie jest wiele lilii wodnych.

W środku lata można popływać w tym malowniczym jeziorze. To prawda, tylko tym, którzy nie boją się pijawek, które żyją w nim pod dostatkiem. Tutaj teren do wędkowania, błotniste rozlewiska jeziorne wybrały karasie.

Jezioro Yarovoe

Gorzko-słona woda (raczej solanka) tego zamkniętego zbiornika zasilana jest przez podziemne źródła. Jego brzegi są prawie bezdrzewne. Błoto jeziora ma właściwości lecznicze, a wraz z ciepłym i suchym klimatem regionu, ta okoliczność sprawiła, że ​​zbiornik ten stał się popularnym uzdrowiskiem.

Do wypoczynku nad jeziorem przewidziano wszystko: dwie rozległe plaże ze zorganizowanymi posiłkami, różnorodne atrakcje rozrywkowe i sportowe. Latem jest tłoczno i ​​wyjątkowo malowniczo.

Pomnik W.M. Shukshin na Mount Picket

Ośmiometrowy pomnik niedaleko wsi Srostki, w którym od czterdziestu lat odbywają się odczyty Szukszyna. Co roku z całego kraju przyjeżdżają tu ci, którzy są bliscy twórczości narodowego pisarza.

Ze szczytu trzystumetrowej góry otwiera się przegląd Katun i miejsc, które zostały uwiecznione przez pisarza i reżysera filmowego Shukshina. Pomnik Szukszyna podarował ojczyźnie autor, narodowy artysta Klykov. I nalegał, aby rzeźba została zainstalowana nie na szlaku Chuisky, ale w ulubionym miejscu spoczynku pisarza - Mount Piket.

Jaskinia stóp i ust

Eksploracja jaskini z grotą w kształcie serca i różnymi stalaktytami sięga drugiej połowy ubiegłego wieku. Wąskie przejścia prowadzą z groty w głąb gór.

Naukowcy sugerują, że na tym obszarze na wysokości 500 metrów żył kiedyś łuskowiec olbrzymi. Jego zamarznięte szczątki rozrosły się w kamienie jaskiniowe.

Jaskinie Funt i Bat

Wybita jaskinia, składająca się ze skamieniałości wapiennych koralowców, słynie z znajdowania w niej szczątków zwierząt żyjących w czasach paleolitu (nosorożce, niedźwiedzie, tygrysy). Mieszkańcy jaskini polowali na nie, a przy wejściu piekli je na ogniskach, uprzednio pokrojone kamiennymi narzędziami.

A w jaskini Nietoperzy, położonej nieco wyżej niż jaskinia Zagonnaya, znajduje się rzadki gatunek egipskiej Hymenoptera - nietoperza ostrołego. To jedyne miejsce, gdzie ciepłolubne zwierzęta wspięły się tak daleko na północ, chowając się w zimowym mrozie w głębinach jaskini. Istniało również stanowisko paleolityczne.

Straszne jaskinie i legowisko hieny

Znaleziska Strasznej Jaskini pochodzą z różnych czasów - od neolitu po średniowiecze. Są przedmioty z kamienia, gliny, metalu z tych epok.

Legowisko hieny to mała jaskinia z płaską platformą wewnętrzną. Jest to ogromny magazyn kości dzikich zwierząt z epoki lodowcowej. Wyraźnie pokazują odciski zębów dużych drapieżników. Wiąże się z tym wymowna nazwa tego zbiornika krasowego.

Jaskinia Ałtaju

Jest to jedna z najbardziej rozległych jaskiń w regionie, głęboka na ponad dwieście metrów z ponad czterema kilometrami skomplikowanych przejść. Dostać się do niej można tylko przez dziurę w lejku przy wąwozowym strumieniu, który chowając się w małym jeziorku, pojawia się już w jaskini.

Podróż przez jaskiniowe labirynty trwa dłużej niż jeden dzień. Są szczególnie piękne ze względu na ogromne stalaktyty i stalagmity, podziemne jeziora oraz bajecznie zdobione łuki tuneli i hal.

Skała Czterech Braci

W momencie pojawienia się kurortu Belokurikha (prawie dwa wieki temu) stała się znana naturalna kompozycja wież skalnych w postaci czterech dziesięciometrowych podobieństw ludzi, którą nazywano „Czterech Braci”. Wytyczono do niego ścieżkę, po której wiewiórki i wiewiórki mogą skakać bez strachu przed człowiekiem.

Tę harmonię człowieka i natury dopełniają żyjące w pobliżu ścieżki rzadkie ptaki. „Bracia” obrosli legendami. Jeden z nich mówi, że to rzeczywiście bracia, którzy poświęcili się, by uratować swoją jedyną siostrę przed leśnym potworem.

Wyspa Ikonnikowa

U zbiegu Katun i Biya znajduje się niewielka wyspa, dawniej nazywana Wielką. W okresie neolitu służył jako kryjówka myśliwych. Wtedy czczono tu starożytne bożki i ikony.

Na wyspie Ikonnikov znajduje się naturalny taras widokowy i kilkanaście miniaturowych jezior, w których występuje wiele ryb i ptactwa wodnego. Rosną tu rzadkie zioła i krzewy lecznicze i ozdobne.

Kopiec cara

Dwumetrowy, sztuczny pochówek starożytnych przywódców plemiennych ma ponad dwa tysiące lat historii. Jest to pierwsze znalezisko w Ałtaju kopca grobowego o tak dużej skali, którego budową kierowali kapłani.

Uważa się, że z tego miejsca prowadzono również obserwacje astronomiczne. Monolityczna konstrukcja została kiedyś zbezczeszczona przez barbarzyńskich zdobywców.

Główną atrakcją terytorium Ałtaju jest wspaniała przyroda. Malownicze przejrzyste jeziora, głębokie górskie rzeki, tajemnicze jaskinie i skały, legendarne góry, niekończące się lasy, mineralne źródła lecznicze. Turystyka poznawcza na terytorium Ałtaju wiąże się z odwiedzaniem licznych stanowisk archeologicznych i ekspozycji muzealnych, a także całych zespołów muzeów pamięci utworzonych na pamiątkę sławnych tubylców tego regionu. Wakacje w Ałtaju mogą kojarzyć się z wędkarstwem, polowaniem, życiem na łonie natury, aktywnym sportem, zajęciami zdrowotnymi, a od niedawna nawet hazardem.

Lista, zdjęcia z nazwami i opisami głównych atrakcji!

1. Sosnowe wstążki sosnowe

Lasy ciągnące się wzdłuż rzek w postaci pasów o szerokości od 5 do 40 km nazywane są borami wstęgowymi. W Ałtaju jest ich 5, największy to pas Barnauł Bor, jego długość wzdłuż rzeki Ob wynosi ponad 400 km. Lasy Ałtaju nie mają na świecie odpowiedników, uważa się, że powstały w epoce lodowcowej. Urzeka niepowtarzalna flora i fauna tych miejsc, jest to jedno z najpopularniejszych miejsc wakacyjnych wśród turystów.

2. Kurort Belokurikha

Duże uzdrowisko balneologiczne u podnóża Cerkowki jest znane daleko poza granicami regionu. Pod koniec XIX wieku odkryto tu termalne źródła radonowe z leczniczą wodą mineralną. Leczy tu nie tylko woda, ale i lokalne powietrze – ilość jonów powietrza w nim jest dwukrotnie większa niż w najlepszych szwajcarskich kurortach, a w dużych ilościach występują też fitoncydy. Niedawno Belokurikha uzyskała status jednego z najpopularniejszych ośrodków narciarskich.

3. Góra Cerkowka

Jedna z naturalnych atrakcji kurortu Belokurikha. Szczyt górski z zainstalowanym na nim krzyżem przypomina kopułę kościoła, stąd nazwa Cerkowka. Na sam szczyt klifu, z którego otwiera się wspaniały widok na malowniczą okolicę porośniętą lasami, można wspiąć się pieszo po utwardzonej ścieżce lub na kolejka linowa... Na piętrze znajduje się mała kawiarnia, w której można coś przekąsić. Zimą góra zamienia się w popularny ośrodek narciarski.

4. Jezioro Bolszoje Jarowoe

Słynne jezioro o powierzchni 53 km 2 znajduje się na stepie Kulundinskaya, niedaleko Sławgorodu. Zbiornik słynie z cudownych właściwości, które wynikają z obecności w nim leczniczych mułu i silnie zasolonej wody. Te naturalne zasoby są z powodzeniem wykorzystywane w medycynie do leczenia i profilaktyki wielu chorób. W tym celu na brzegu jeziora zbudowano sanatoria i szpitale balneologiczne.

5. Jaskinia Denisowa

Jeden z pomników przyrody terytorium Ałtaju, na terenie którego archeolodzy pracują od drugiej połowy ubiegłego wieku. Zgromadzono już dziesiątki tysięcy unikalnych eksponatów – akcesoria myśliwskie, narzędzia, szczątki ponad 100 gatunków dawnych zwierząt i roślin. Przyjmuje się, że nasi przodkowie żyli na tym terenie 280 tysięcy lat temu. Świadczą o tym znalezione szczątki wciąż nieznanego gatunku ludzi, zwanego Ałtajem, czyli człowiekiem denisowian.

6. Muzeum-rezerwat V.M. Shukshin

Mała wieś Srostki w Ałtaju zasłynęła dzięki słynnemu rodakowi – Wasilijowi Szukszynowi. Na jego pamiątkę powstał tu cały pamiątkowy kompleks kilku budynków i zakątków natury związanych z życiem pisarza. Wśród nich jest szkoła, w której studiował Shukshin, dom, w którym spędził dzieciństwo oraz dom, który kupił dla swojej matki. Muzeum obejmuje również miejscowy cmentarz, wyspę Popovsky, małą kaplicę i górę Piket, słynącą z corocznych odczytów Shukshin.

7. Jezioro Aya

Jezioro znajduje się w pobliżu słynnego traktu Chuisky, na granicy stepu i góry Ałtaj i jest bardzo popularne wśród turystów. Kształtem przypomina półksiężyc i dlatego ma tak niezwykłą nazwę, którą z tureckiego tłumaczy się jako „księżyc”. Klimat na tym terenie jest dość łagodny, góry chronią jezioro ze wszystkich stron przed wiatrem, latem woda jest ciepła, nawet dzieci mogą pływać. Na wybrzeżu znajduje się wiele hoteli i hosteli, oferowane są zajęcia wodne.

8. Turkusowy Katun

Jest to rozległy obszar turystyczny nad brzegiem największej rzeki na terytorium Ałtaju - Katuń. Infrastruktura ośrodka obejmuje liczne hotele, bazy, restauracje i kawiarnie, boiska sportowe i galerie handlowe. Znajduje się tu również sztuczne jezioro z ciepłą wodą, oferujące wiele wodnych atrakcji. W samym Katuniu nie można pływać ze względu na silny prąd i niską temperaturę wody, niemniej jednak rafting na rzece jest bardzo popularny.

9. Jaskinie Tavdinskie

W górach Ałtaj znajduje się około 500 jaskiń, wiele z nich uznano za pomniki przyrody, a wśród nich są jaskinie Tavdinsky o długości 5 km. To kompleks trzech tuzinów jaskiń o różnych kształtach i głębokościach, połączonych ze sobą. Znajdują się one w dolinie rzeki Katuń. Najczęściej odwiedzaną jest jaskinia Bolshaya Tavdinskaya, w której znajduje się elektryczność, zainstalowane są schody i balustrady. Półka pośrodku jaskini wygląda jak gnom. Według legendy jest to jej opiekun i musisz mu zostawić monetę.

10. Kaskada wodospadów na rzece Shinok

Mała malownicza rzeka Shinok i jej okolice są pomnikiem przyrody, rezerwatem przyrody, jednym z najpopularniejszych miejsc turystycznych w Ałtaju. Wszystko to dzięki kaskadzie 7 dużych i małych wodospadów o niesamowitej urodzie. Ich łączna długość wynosi 120 metrów, a wysokość największej 70 metrów. Wszystkie wodospady mają nazwy takie jak Żyrafa lub Yogi. Rzeka jest również interesująca ze względu na swoją faunę. Można tu znaleźć rzadkie sokoły wędrowne, marale, skóry dwukolorowe.

11. Moneta syberyjska

Jedyny kompleks rozrywkowy na Syberii o powierzchni ponad 2000 hektarów, na terenie którego działalność hazardowa jest prawnie dozwolona. Obejmuje sieć ekskluzywnych kasyn, pięciogwiazdkowych hoteli i willi, centra handlowe i sportowe, park wodny, kompleks kinowo-koncertowy, park snowboardowy, lądowisko dla helikopterów i wiele innych. Niedaleko ośrodka „Turkusowy Katun” znajduje się strefa hazardowa.

12. Górnicza apteka-muzeum w Barnauł

Przytulna, domowa atmosfera tego lokalu nie pozostawi nikogo obojętnym. Tutaj podadzą ci pyszną herbatę, zaproponują degustację słynnych balsamów Ałtaju, zwiedzą muzeum apteki, odkryją tajniki robienia starych leków i pigułek. Nawiasem mówiąc, w starym budynku znajduje się apteka - pierwszy ceglany budynek w Barnauł, tutaj ponad dwieście lat temu otwarto pierwszą aptekę w Ałtaju.

13. Zamontuj diabelski palec

Niedaleko jeziora Aya znajduje się 250-metrowa góra pokryta starożytnymi legendami. Jeśli przyjrzysz się uważnie, skalna półka na jej szczycie naprawdę przypomina samotny palec wystający z ziemi. Z tego miejsca wyłania się w całej okazałości dolina rzeki Katun i malownicze jezioro Aya. Istnieje przekonanie, że góra leczy choroby kobiet i dodaje sił mężczyznom. Badania potwierdziły obecność węzła geomagnetycznego pod klifem, emitującego potężny strumień energii.

14. Rezerwat Tigirek

Jest to stosunkowo młody obszar chroniony na południu terytorium Ałtaju, którego status otrzymał pod koniec ubiegłego wieku. Interesująca jest rzeźba tego obszaru. Są góry, lasy, kompleksy jaskiń i wspaniałe doliny rzek Ini i Belaya. Również tutaj znajduje się Twierdza Tigirek - zabytek architektury z XVIII wieku. Flora i fauna obszaru chronionego jest zróżnicowana, niektóre gatunki uważane są za rzadkie i zagrożone.

15. Skała Czterech Braci

Unikalny zabytek geologiczny o wysokości około 10-12 metrów i powierzchni 75 m 2 znajduje się na południu miasta Belokurikha. Jeśli przyjrzysz się temu uważnie, zobaczysz sylwetki czterech mężczyzn stojących ramię w ramię. Na skały można wspinać się dróżkami dla pieszych, jest też okazja do spotkania żyjących tu wiewiórek, wiewiórek, rzadkich ptaków. Od 2000 roku skała i jej otoczenie otrzymały status pomnika przyrody.

16. Muzeum „Miasto” w Barnauł

Jedno z najmłodszych muzeów, które otworzyło swoje podwoje dla zwiedzających w 2007 roku w starym budynku z czasów przedrewolucyjnych. Głównym zadaniem muzeum jest ukazanie głównych momentów historycznych z życia miasta poprzez losy ludzi, którzy odegrali ważną rolę w jego rozwoju. Ponad 6 tysięcy eksponatów muzealnych – dokumentów, fotografii, listów, ubrań, przedmiotów gospodarstwa domowego – pozwala stopniowo prześledzić historię przekształcenia małej wioski fabrycznej w nowoczesny ośrodek przemysłowy Syberii.

17. Jezioro Kolyvan

Jedno z najbardziej znanych jezior na terytorium Ałtaju znajduje się w pobliżu miasta Zmeinogorsk. Jego charakterystyczną cechą są klify o najdziwniejszej, bajecznej formie otaczającej obwód. A także jezioro słynie z dużej ilości rosnących tu orzeszków wodnych. To rzadka roślina o ciekawych owocach, wymieniona w Czerwonej Księdze. Uważa się, że zachował się od okresu przedlodowcowego. Na jeziorze stworzone są wszelkie warunki do komfortowego wypoczynku i rozrywki.

18. Kopiec cara

Największe i najbardziej spektakularne z takich stanowisk archeologicznych w Ałtaju znajduje się nad brzegiem rzeki Sentelek. Średnica kopca wynosi 46 metrów, a jego wysokość 2 metry. Przypuszcza się, że został tu pochowany wódz plemienia. Wyjątkowość kopca polega na obecności podziemnego pierścienia płyt o wielkości około 1,5 metra, a także szeregu kamiennych stel o różnej wysokości, których odległość wynosi ściśle 320 cm.Prawdopodobnie kopiec służył również jako starożytne obserwatorium.

19. Katedra wstawiennicza w Barnauł

Pierwsze nabożeństwo w katedrze odbyło się na początku ubiegłego wieku. Został zbudowany z datków parafian, choć znajdował się w najbiedniejszej części miasta. Architektura budynku nawiązuje do stylu bizantyjskiego, w jego projekcie wykorzystano freski na temat obrazów Wasniecowa, Kramskoja, Niestierowa. W latach władzy radzieckiej z kopuł zburzono krzyż, zniszczono dzwonnicę, ale sama świątynia ocalała. W 2011 roku został ostatecznie wyremontowany.

20. Arboretum „Kholmogorye”

Najlepszym sposobem na oderwanie się od codziennego stresu i próżnych zmartwień jest zanurzenie się w świat zieleni iglastej i liściastej, leczniczych ziół i krzewów, luksusowych klombów i malowniczych alpejskich wzgórz. Kompleks Kholmogorye zajmuje powierzchnię 800 hektarów. Oprócz plantacji na jego terenie znajdują się dwa lustrzane stawy, sklep z produktami z ekologicznych surowców, letnia kawiarnia, herbaciarnia, warsztaty garncarskie, atrakcje dla dzieci oraz zoo.

21. Jezioro Białe (Powiat Kuriński)

Jezioro i jego okolice cieszą się dużą popularnością wśród turystów. Znajduje się u podnóża góry Sinyukha, jest niewielkich rozmiarów i prawie idealnie okrągły. Podobnie jak wiele naturalnych atrakcji Ałtaju, jezioro ma swoją legendę. Pośrodku zbiornika wznosi się mała wyspa. Plotka głosi, że w dawnych czasach istniał warsztat do produkcji fałszywych srebrnych monet, a srebra było w nich jeszcze więcej niż w prawdziwych.

22. Katedra Wniebowzięcia NMP w Bijsku

W 2003 roku jedna z najwspanialszych katedr prawosławnych na terytorium Ałtaju obchodziła stulecie swojego istnienia. Został zbudowany w stylu rosyjsko-bizantyjskim dzięki darowiznom mieszczan i zachwyca nie tylko swoją architekturą, ale także wspaniałym wystrojem wnętrz. Jest to jedna z niewielu świątyń, które przetrwały w latach rządów sowieckich, a po wojnie pozostała jedyną świątynią na południowym wschodzie terytorium Ałtaju, w której odbywały się nabożeństwa.

23. Muzeum Pamięci Ałtaju G. S. Titov

Unikalne muzeum kosmonautyki znajduje się w małej wiosce Polkovnikovo. Składa się z dwóch obiektów: budynku starej szkoły, w którym kiedyś studiował kosmonauta, oraz nowego budynku, w którym mieści się ekspozycja poświęcona rozwojowi astronautyki oraz materiały poświęcone życiu i twórczości Niemca Titowa. Tutaj możesz zobaczyć makietę statku kosmicznego Vostok-2 pilotowanego przez Titowa, skafander kosmiczny, dziennik pokładowy, kawałek księżycowej ziemi.

24. Muzeum traktu Czujskiego w Bijsku

Muzeum poświęcone jest historii głównej drogi Ałtaju i etapom jej rozwoju, zaczynając od małego szlaku dla jeźdźców i jucznych zwierząt, prowadzącego do Mongolii i Chin, a kończąc na ultranowoczesnym torze. Symboliczne jest, że muzeum znajduje się w domu kupca Warwińskiego, u którego bram zaczynał się trakt Czujski. Również ekspozycja muzeum przybliża specyfikę klimatu regionu, jego flory i fauny, prezentuje kolekcję paleontologiczną oraz wspaniałą kolekcję kamieni ozdobnych.Muzeum powstało w połowie ubiegłego wieku. Jej fundusze liczą ponad 13 tysięcy eksponatów - najlepsze przykłady sztuki rosyjskiej, sztuki prawosławnej od XVI wieku, sztuki ludowej terytorium Ałtaju i Syberii XVIII-XX wieku, sztuki antycznej i zachodnioeuropejskiej. W muzeum regularnie odbywają się wystawy, festiwale młodzieżowe, wycieczki teatralne, spotkania z poetami i muzykami, kursy mistrzowskie i gry.

26. Muzeum „Świat kamienia” w Barnaułu

Prywatne muzeum geologiczne prezentuje kolekcję minerałów, kamieni ozdobnych i szlachetnych nie tylko z terytorium Ałtaju, ale również przywiezionych z innych krajów. Podstawą powstania muzeum była osobista kolekcja mineralogiczna mieszkańca miasta Siergieja Bergera. Zwiedzającym prezentowane są dzieła ałtajskich rzemieślników ludowych - kamieniarzy. Jednym z arcydzieł jest gałązka cedru z igłami jadeitu, obsydianową łodygą i śniegiem na gałęzi z białego marmuru.

27. Góra Sinyukha

Zbocza Sinyukha, najwyższego punktu grzbietu Kolyvan, są gęsto porośnięte lasami jodłowymi, z lekko niebieskawym odcieniem. Stąd nazwa góry. Aby go podbić, nie potrzebujesz specjalnego przeszkolenia, możesz bezpiecznie wspiąć się na szczyt łagodną ścieżką. Z góry otwiera się wspaniały widok na jeziora White i Mokhovoe, granitowe placery i sosnowy las. Na górze znajduje się kilka naturalnych granitowych misek, zawierających czystą i smaczną wodę, która jest uważana za świętą.

28. Góra Babyrgan

Wysokość północny punkt Grzbiet Semiński ma ponad 1000 metrów długości, od końca ubiegłego wieku został uznany za pomnik przyrody. W tłumaczeniu z Ałtaju nazwa góry oznacza „latającą wiewiórkę”. Uważa się, że góra ma około 300 milionów lat. Wejście na nią nie jest trudne, na szczycie znajduje się płaskowyż ze skalnymi wychodniami o najdziwniejszych kształtach. Otwiera się stąd wspaniała panorama równin z jednej strony i gór z drugiej.

29. Zakład kamieniarski Kolyvan

Jedna z głównych atrakcji terytorium Ałtaju znajduje się we wsi Kolyvan. Od końca XVIII wieku ałtańscy rzemieślnicy przetwarzali jaspis, kwarcyt, marmur, tworząc wspaniałe wazony, misy, kominki i kolumny do pałaców. Produkty zakładu, wyjątkowe w swoim pięknie, można zobaczyć w największych muzeach w Rosji i innych krajach. W zakładzie otwarto muzeum kamieniarstwa, w którym prezentowana jest kolekcja próbek różnych kamieni oraz prace kamieniarzy.

30. Kaplica w miejscu śmierci Michaiła Jewdokimowa

W tragicznym wypadku na autostradzie w pobliżu miasta Bijsk w 2005 roku zginął popularny artysta i gubernator regionu Michaił Jewdokimow, a także jego strażnik i kierowca. Rok później na miejscu straszliwego wypadku zbudowano małą kaplicę Michała Archanioła. Jest też kamień pamiątkowy z tablicą u podnóża której zawsze jest dużo świeżych kwiatów, a także zasadzono 47 brzóz, zgodnie z liczbą lat przeżytych przez twojego ulubionego artystę.