Azerbejdżan Baku – „Baku to miasto wiatrów, świateł i tysięcy kontrastów! Robert Rozhdestvensky napisał: „Jeśli nie widziałeś Baku, to co widziałeś? Co?"". Miasto wiatrów: przewodnik po Baku od lokalnych mieszkańców Baku miasto wiatrów dlaczego

Żegnaj Baku! Nie zobaczę cię.
Teraz w mojej duszy jest smutek, teraz w mojej duszy jest strach.
A serce pod ręką jest teraz bardziej bolesne i bliższe,
I mocniej odczuwam proste słowo: przyjaciel.

Żegnaj Baku! Turkusowy niebieski, do widzenia!
Krew stygnie, siła słabnie.
Ale sprowadzę cię jak szczęście do grobu
I fale Morza Kaspijskiego i Bałachany maja.

Żegnaj Baku! Żegnaj, jaka prosta jest ta piosenka!
Po raz ostatni przytulę koleżankę...
Aby jego głowa była jak złota róża,
Skinęła mi łagodnie głową w liliowym dymie.

maj 1925 Siergiej Jesienin

Baku to dla mnie szczególne powietrze, słone, cierpkie, morze, to słońce i wiatr, to zapach oleju opałowego i grilla, to starożytność omszałego kamienia i jednocześnie betonu i szkła. kontrasty i szczególne obyczaje, tradycje i nowe trendy.

Wszyscy mieszkańcy Baku są zjednoczeni starożytne miasto, która ma swoje tradycje, swoje zasady, swój dialekt, swój niezapomniany smak, swoje żarty, swój humor, swoje rozumienie życia, swoje relacje. Przecież dziś bardzo trudno spotkać taką przyjaźń narodów w jednym mieście! Dawno, dawno temu Baku było bardziej wielonarodowe, a mieszkający z nami mieszkańcy miasta w procesie komunikacji mimowolnie przejęli od siebie najlepsze tradycje kulturowe. W Baku mieszkało około 72 narodowości i wszyscy dobrze się dogadywali. Łączyło ich ukochane miasto, wzajemne zrozumienie, znajomość tradycji kulturowych okolicznych mieszkańców.

Starsi pamiętają muzułmańskiego Magomajewa, zespół Gaia, Polad Bul-byul oglu, Sarhana Sarhana.W Baku urodziło się, mieszkało i pracowało wiele znanych osób: Lew Landau, Mścisław Rostropowicz, Jurij Kuzniecow, Irina Allegrowa, Gusmany Julius i Michaił, Larisa Dolina , Richard Sorge, Garry Kasparov, Vladimir Menshov, Eduard Topol.W starej części miasta znajduje się wiele starych malowniczych uliczek i ślepych zaułków, które przyciągnęły reżyserów, którzy kręcili takie filmy jak: Ostatni cal, Płaz, Diamentowa ręka, Teheran 43.

Minaret pałacu Shirvanshahs, z którego dwa razy dziennie wzywa (adhan) do modlitwy za muzułmanów, meczet Akhund i wieża telewizyjna, z której nadawane są lokalne programy telewizyjne i radiowe.

Zakupy to specjalny deptak, na którym turysta może kupić wszystko: pamiątki i symbole.Starożytne srebro, monety i zwykłe fałszerstwa, fajki wodne, tryktrak z naturalnego drewna orzechowego, różaniec, obrazy lokalnych artystów.Z reguły ceny są wielokrotnie zawyżane , ale jak się umiejętnie targuje to można kupić prawie za nic .Nie chodzą tak po prostu do handlu , ważne jest latać tu i tam , umawiać się na dziewczyny i bez celu chodzić do wszystkich sklepów z rzędu dla zabicia czasu To jest ulica bezczynności, bezczynnego stylu życia.

Nowe budynki w mieście rosną jak grzyby po deszczu, powstawały wielkie firmy i wszystko inne, ale po tym, jak jeden z nich pewnego dnia zabrał i upadł, kontrolę nad biznesem przejęło Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.

Pałac weselny w stylu gotyckim, w którym panuje wyjątkowy szyk.

„Cholera”, „Rousseau turystyczny obraz moralności”

Słodycze wschodnie: Baklava, Shorgogal, Badapuri, Shakerbura, Sheki baklava.

Port towarowy w Baku jest największym portem na Morzu Kaspijskim.
Klub jachtowy Dużym problemem jest kupić jacht lub w najgorszym razie kruchą łódkę Jeszcze większy problem jest wypłynąć nim w morze Dno.....
Panorama Bulwaru Baku.
Mewy ucztują na szprocie, przypadkowo zawędrowały do ​​zatoki i wszelkiego rodzaju śmieci.
Mury forteczne starego miasta, częściowo zachowane wspaniale, ale wiatr, woda i słońce robią swoje, są zniszczone i tylko dzięki wysiłkom konserwatorów wciąż się trzymają.
Główna brama do starego miasta.
Teatr Opery i Baletu. Symbol Baku - Wieża Dziewicza

Z Wieżą Dziewicy związane są główne legendy miasta. Istnieje wiele legend o pochodzeniu Wieży Dziewicy. Większość z nich jest związana ze znaczeniem słowa „Panna”. Jedna z legend mówi, że szach zakochał się w swojej córce i postanowił ją poślubić. Próbując ratować się przed takim losem i odwieść ojca, dziewczyna poprosiła szacha o zbudowanie wieży i poczekanie, aż budowa zostanie ukończona. Do czasu ukończenia budowy król nie zmienił swojej decyzji i wtedy dziewczyna wspięła się na wieżę i stamtąd rzuciła się do morza. Następnie kamień, na którym pękła księżniczka, nazwano „Kamieniem Dziewicy”, a dziewczęta, będące pannami młodymi, przyniosły mu kwiaty. Istnieje inna wersja tej legendy: po tym, jak rzuciła się do morza, jej kochanek pomścił ukochanego, zabijając króla, ale wkrótce dowiedział się, że dziewczynę uratowały syreny. Po pewnym czasie ukochani mogli się odnaleźć i zapieczętować małżeństwem. Eksperci zauważają, że pragnienie ojca, aby wziąć córkę za żonę, jest dowodem na to, że legenda ta ma charakter przedislamski. Legenda świadczy również o tym, że Morze Kaspijskie znajdowało się u samego podnóża Wieży Dziewicy.
Świątynia Czcicieli Ognia na obrzeżach Baku-Surakhani.
Pałac Szirwanszachów XV wiek Taca z pamiątkami Nie wyjdziesz z pustymi rękami Coś, ale sprzedawca namówi Cię do zakupu. Antykwariaty na starym mieście na każdym kroku.
Naczynia miedziane, antyczne dywany, odzież, biżuteria. Starożytne uliczki Baku są miejscem pielgrzymek turystów.
Te mury są świadkami wielu wydarzeń. Rzeźbione drewniane balkony.
Meczety z minaretami od dawna nie należą do najwyższych wśród budynków.
Baku Bay, przyjdź i dotknij Morza Kaspijskiego.

Tylko w Baku, gdy w rozmowie używa się słowa „gagash”, odpowiadają: „Gagashun Afrikada banana eyir!” Twój brat w Afryce je banany)
Dopiero w Baku, po tym, jak syn zasiał pieniądze od ojca, ojciec odpowie: „ATOVA BORJUM VAR?”
Tylko w Baku konduktor zwabia do zatłoczonego autobusu słowami: „Gabakhda dushyan olajah”
Tylko w Baku słowo „Maska” jest tak popularne. Piękno, słodziak)
Tylko w Baku wiele osób ma telefon tylko po to, żeby tam nagrywać melodie i słuchać ich na ulicy
Tylko w Baku studenci płacą pieniądze za brak nauki
Tylko w Baku „Cudowny piec” jest napisane jako „Cudo pecka”
Tylko w Baku można uzyskać pozwolenie na coś, co jest zabronione przez prawo, ale nie dekretem – dekrety wszak uchwala PREZYDENT
Tylko w Baku, żeby pójść do McDonalda, ubierają się jak z wyższych sfer lub na przyjęcie dyplomatyczne
Dopiero w Baku, gdy spotkasz w mieście przyjaciela z lodami zjedzonymi przez 75 proc. w dłoniach, usłyszysz: „czy zrobisz lody?”
Tylko w Baku przecinają autostradę, jakby szli po placu fantanów!
Tylko w Baku osoba błagająca o jałmużnę może ją zwrócić, niezadowolona z kwoty
Tylko w Baku jest tak zwiększona uwaga skierowana na kobiety.
I taki paradoks: dziewczyny ubierają się (mdeeee....łatwiej powiedzieć "rozebrać się" w dekolt do pępka i majteczki spódniczki, chłopaki chętnie na nie reagują, a ...... kulminacja - (w bardzo niezadowolony głos) „Nie bakhyrsan. ... AAAA ??? !!!” „Na co się gapisz, Aaaaaaaa?)
Tylko w Baku w ogłoszeniu o pracę mogą napisać: "Szukam pracy jako sprzedawca, umiem pracować na kalkulatorze"
Tylko w Bakulovo „hiyar” ogórek) może oznaczać w różnych przypadkach warzywo, złą osobę i ukochanego przyjaciela.
Tylko w Baku można powiedzieć dziecku z miłością ... cóż, jak ... eshek balasy (syn osła)
Tylko w Baku na pogrzebie można podejść do osoby, która straciła ukochaną osobę, przywitać się i zapytać „Jak się masz?”
Tylko w Baku gagulik (gopnik) na pytanie fryzjera „jak będziemy ciąć?” może odpowiedzieć "Bela tak, olsun bir az semi-sporty, bir az semi-solid" Więc tak ...
Tylko w Baku wszystkie kosmetyki wystawiane w metrze i na parkingach sprzedawane są wyłącznie przez mężczyzn.
Tylko w Baku, na pchlim targu, staniki damskie sprzedawane są razem z męskimi butami i skórzanymi kurtkami.
Tylko w Baku taniej jest wziąć taksówkę niż mieć własny samochód.
Tylko w Baku nie chodzą na plażę, żeby popływać, ale żeby zjeść.
Tylko w Baku mąż jeździ z telefonem komórkowym w ręku, a żona z dziećmi i dwiema torbami. Wspólny bazarlig nazywa się… (idzie na targ)
Tylko w Baku strój sportowy nosi się z solidnymi szpiczastymi butami
Tylko w Baku, podczas obchodów, centrum handlowe przerywa czytanie Koranu z powodu połączenia z telefonem komórkowym.
Tylko w Baku można kibicować włoskiemu klubowi piłkarskiemu i nie znać zawodników lokalnych klubów
Tylko w Baku można było znaleźć napisy i znaki typu: Remot obvu (naprawa obuwia), Remedia na tarikany w tabletkach, prashki (ciastka), plizatr satylyr (w sprzedaży butelka ze spryskiwaczem).
Tylko w Baku fajne auta nie są kradzione i auto można zostawić na noc na ulicy.
Tylko w Baku można wyrzucać na chodnik niedopałki papierosów i inne śmieci i jest to normalne.
Tylko w Baku można zamówić grilla w restauracji, ale dodatkowo przyniosą Wam garść przekąsek, których ilość znacznie przewyższa cenę porcji grilla.
To jest metro.

Kino „Nizami” W pobliżu okna, z którego wiązka uciekła z aparatu projekcyjnego, wisiał mały odręczny napis:
„Ribyata prosba anasha nie pali kinamikhanek boli głowa”

Najbardziej zdumiewającym fenomenem wśród Bakuvian jest to, że bez względu na to, gdzie się znajdują i nieważne, ile lat żyli w innym miejscu, nadal pozostają Bakuvianami i są do siebie niesamowicie przyciągani. Co to jest?

Ponieważ zawsze i wszędzie jesteśmy dumni z tego, że jesteśmy mieszkańcami Baku, gdziekolwiek mieszkamy !!!

Byliśmy w Baku w połowie października. Pomysł spędzenia części wakacji w tym mieście dojrzewał od dawna, odkąd usłyszeliśmy dobra opinia turyści, oglądali program. Był wybór: na Cypr, gdzie ciepłe morze i słońce, lub kulturalna rozrywka ze zwiedzaniem atrakcji. A jednak wybraliśmy Baku (i bardzo się z tego cieszymy!!!) Kupiliśmy bilety lotnicze. To bardzo wygodne, że linie Azerbejdżanu latają z Petersburga codziennie, czas podróży to około 3,5 godziny. Wybrałam hotel kierując się dwoma kryteriami: dogodną lokalizacją i oczywiście niską ceną. Więcej szczegółów o hotelu w mojej drugiej recenzji Przez tydzień znaleźliśmy wiele kilometrów na piechotę, no cóż, uwielbiamy wędrować na piechotę, zwłaszcza, że ​​mój mąż jest doskonale zorientowany na mapie. Mapę i przewodnik zakupiono w domu i zaczęto je studiować podczas lotu. Mamy szczęście, w tym gościnnym mieście mamy dobrego przyjaciela, który od wielu lat mieszka w Petersburgu. Dla niego nasz przyjazd był niespodzianką, dzwonili już z hotelu, bo nie chcieli go znowu męczyć. Nie powiem na pewno, czy można to przypisać wszystkim Bakuwianom, ale nasz przyjaciel jest przykładem gościnności. Mimo pracy i rodziny z małymi dziećmi przez cały dzień był z nami w kontakcie, służąc pomocą. W nocy pokazał nam Baku, podwiózł nas po mieście. A jaki obiad przygotowała dla nas jego żona! Znajomość lokalna kuchnia koniecznie! Jedzenie na każdy portfel. Nie bój się kupować lokalnego donara shawarma. To nadzienie z mięsa wołowego lub drobiowego ze świeżymi warzywami, zawinięte w cienki chlebek pita lub gruby podpłomyk. Miejscowi cenią swoich klientów i są odpowiedzialni za jakość. Pierwsze wrażenia po drodze z lotniska to nie Azerbejdżan, to ZEA. Szklane wieżowce w mieście architektura nowoczesna, dużo iluminacji, palmy, w przenośni przycięte drzewa, bogate w jedno słowo.

To oficjalna taksówka, którą można zamówić telefonicznie. Pieniądze można wymieniać zarówno w kantorach, jak iw bankach. Kurs jest prawie taki sam. Banki są zamknięte w weekendy. Większość sklepów jest otwarta do 22-23 godzin. Baku to miasto parków, bulwarów, placów, ogrodów i fontann. Wszystkie są zadbane. W ciągu dnia można zobaczyć wielu sprzątaczy utrzymujących centrum miasta w czystości. Po parkach można spacerować późnymi wieczorami, są dobrze oświetlone. W mieście rośnie dużo drzew oliwnych, w Parku Miłości obserwowali, jak miejscowa starsza para zbiera oliwki do marynowania. W rozmowie dali nam przepis. Nadmorski Bulwar, który ciągnie się wzdłuż wybrzeża, zachwyci Cię widokami na Morze Kaspijskie, ze świeżą bryzą. To jedno z ulubionych miejsc mieszczan i turystów. Jest aleja z egzotycznymi kaktusami przywiezionymi przez baobaby i magnolie, wiele palm i drzew iglastych. „Mała Wenecja” – kilka kanałów z lazurową wodą, mostki, zielone wysepki również znajduje się na nasypie.

Jeden przyjaciel powiedział mi:
„Ty, staruszku, musisz być szalony!
Rozumiem twoje sympatie, -
Przepraszam - nie mogę.
Jesteś wart żalu, -
O czym ty majaczysz? Po co jęczysz?
Co, jak cholera mówisz
o Baku,
Baku,
Baku?"
Powiedział mi:
„Kąpałem się w Morzu Czerwonym zimą,
zjadł cytryny w Japonii,
mieszkał na brzegu Renu.
Był na południu, na wschodzie, -
czasem trochę, potem długo,
więc rozkosz jest dla mnie zabawna
o Baku,
Baku,
Baku..."
Odpowiedziałem mojemu przyjacielowi:
„Co, podróżując po planecie,
Rozpoznałeś krzepki wiatr
widziałem to, widziałem, że ...
Ale dlaczego zrobiłeś sobie krzywdę?
Nadal jesteś Baku
Nie widziałem!
Jeśli nie widziałeś Baku, -
Co wtedy widziałeś?
Co?

- miasto wiatrów i świateł

"Nie ma na świecie bliższego mi miasta,
Chociaż wiele w życiu widziałem -
Chciałbym żyć i umrzeć w Paryżu,
Gdyby nie było takiej ziemi - Baku!”

Stolica Azerbejdżanu, gdzie starożytność i nowoczesność są misternie splecione, zawsze przyciągała turystów. Szczególnie interesująca dla gości Baku jest otoczona fortecą Stare Miasto lub Icheri Sheher. Ten skansen jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Nie mniej interesuje gości nowoczesny wygląd stolicy. Wśród nowych symboli Baku znajdują się wspaniały kompleks budynków Flame Towers, kompleks sportowo-rozrywkowy Crystal Hall, w którym w 2012 roku gościł Konkurs Piosenki Eurowizji, Centrum Kultury Hejdara Alijewa i inne. Lśniący neonami miejski Bulwar Nadmorski jest ulubionym miejscem spacerów mieszczan i gości stolicy. W Baku znajduje się również wiele centrów handlowo-rozrywkowych, butików, kin, sal koncertowych i wystawienniczych, muzeów, restauracji, hoteli znanych światowych marek.

Sprawdź terminy i ceny z managerami!

Dzień 1.

Wyjazd do Baku grupy z St. Petersburga: St. Petersburg - Baku 23.35-04.25 lot SU 6811 a/c Rosja

Dzień 2.

Wyjazd do Baku dla grupy z Moskwy: Moskwa (Szeremietiewo) - Baku 01.05-05.05 lot SU 1852 przez Aeroflot
Przejazd do hotelu. Rekreacja.

Dzień 3.

Śniadanie w hotelu.
9.00 Wyjazd z hotelu z bagażem.

Zwiedzanie Baku (9:00 - 16:00) ze zwiedzaniem i inspekcją zabytków, zabytków historycznych i architektonicznych miasta, w tym:

Główne autostrady i place miasta, kluczowe zabytki Baku;

Zwiedzanie „Alei Pochówków Honorowych”, „Alei Męczenników” oraz Parku Wyżynnego, z którego otwiera się wspaniały widok na miasto i Zatokę Baku;

Inspekcja średniowiecznej części miasta „Ichyari Shakhar”, „Inner City”: mury twierdzy, główne bramy miasta „Gosha Gala Gapy”, pałac Shirvanshahs, wieża świątyni „Giz Galasy”, „Maiden Tower ", średniowieczne łaźnie, karawanseraje, warsztaty rzemieślników, sklepy z dywanami i antykami;

Wizyta w Centrum Kultury im. H. Alijewa.


Program wycieczki obejmuje również: zjazd kolejką linową, piesza wycieczka wzdłuż Bulwaru Nadmorskiego, Rejs statkiem po Zatoce Baku, inspekcja placu "Fontanny", ulic Baku "Arbat" i "Torgovaya".

Dzień 4.

Śniadanie w hotelu.
Wycieczka po Półwyspie Absheron (10:00 - 15:00).
Zwiedzanie starożytnych miejsc i twierdz Półwyspu Absheron z XII-XIII wieku.

Wyjazd do zabytków przyrodniczych, historycznych i architektonicznych Półwyspu Absheron (w okolicach Baku), w tym zwiedzanie i inspekcja:

Wylot naturalnych gazów palnych na górze Yanardag w pobliżu wioski Mammadli;

Średniowieczny zamek, meczet i dacza chana w wiosce Nardaran;

Stare pola naftowe na lądzie i średniowieczny zamek świątynny w wiosce Rama-na;

2 minaret działający meczet w wiosce Amirajan;

Świątynia czcicieli ognia "Ateshgah" we wsi Surachani, pięciokątny kompleks z otwartym dziedzińcem i świątynią-ołtarzem pośrodku, będący miejscem pielgrzymek czcicieli ognia;

Wieża świątyni we wsi Mardiakan.

W drugiej części wycieczki wizyta w Państwowym Rezerwacie Historyczno-Etnograficznym „Gala”.
Profil rezerwatu to ochrona wszelkich zabytków historii i kultury o znaczeniu naukowym, historycznym i artystycznym. Terytorium rezerwatu wynosi 156 ha. Na terenie rezerwatu znajduje się 5 meczetów, 3 hamamy (łaźnie), 4 zbiorniki wodne, budynki mieszkalne, budynki gospodarcze, grobowce, kurhany, pozostałości zamku i wiele innych zabytków z III tysiąclecia p.n.e. do XX wieku.

Dzień 5.

Śniadanie w hotelu.

Będziesz miał wycieczkę do Narodowego Rezerwatu Historyczno-Artystycznego Go-bustan i Muzeum 3D, położonego 60 km od Baku (10:00 - 15:00).

W programie wycieczki, inspekcja rzeźb naskalnych i miejsca starożytnego człowieka z okresu neolitu:
- wizyta w kompleksie Bibi-Heybat, w którym oprócz meczetu znajdują się grobowce i groby czczonych ludzi (m.in. grób Ukeima chanum, potomka proroka Mahometa), jest jednym ze znaczących zabytków architektury islamu w Azerbejdżanie. Meczet był kiedyś odwiedzany przez Abaskuli-agę Bakikhanova, Aleksandra Dumasa, Khurshudbanu Natavan;

Przegląd morskich platform wiertniczych na Morzu Kaspijskim;

Rzeźby naskalne, napisy i piktogramy w pobliżu góry Boyukdash. Rzeźby naskalne to petroglify wyrzeźbione przez prymitywnych ludzi na ścianach jaskiń, skał i kamiennych bloków. Te prymitywne zabytki sztuki odzwierciedlają kulturę, ekonomię, światopogląd, zwyczaje i tradycje starożytnych Azerbejdżanów;

Zapoznanie się z przejawami wulkanizmu błotnego na górze Dashgil.

Dzień 6.

Wróć do Rosji.

Do zobaczenia w Baku!

Przed wyjazdem do Baku zapoznałem się z tuzinem różnych recenzji z różnych lat: zarówno dobrych treści, jak i niezbyt dobrych. Ktoś podziwiał miasto i marzył o powrocie do niego raz za razem, ktoś skarcił miasto za śmieci na ulicach, pamiętając jednocześnie o politykach i wszystkich problemach społecznych. Osobiście moje podejście jest takie: nie czekaj i miej nadzieję, że znajdziesz się w idealnym mieście. Nie trzeba wiele oczekiwać od Baku, a dopiero wtedy ujawni się przed tobą w całej okazałości. Baku nie można uważać za obrus do samodzielnego montażu i oczekiwać, że spełni on wszystkie Twoje pragnienia. To miasto wymaga przede wszystkim przynajmniej zainteresowania, a jeszcze lepiej – ogromnej chęci zobaczenia i zrozumienia na własne oczy jego piękna. Wyrażamy naszą głęboką wdzięczność naszym przyjaciołom z miasta Baku, którzy bardzo ciepło i gościnnie nas przywitali, pomogli nam poruszać się po tym cudownym mieście kontrastów i dali nam możliwość poczucia nie tylko turystów, ale także praktycznie mieszkańców miasta Baku .

Jeśli masz jakieś pytania dotyczące podróży, potrzebujesz porady lub po prostu chcesz porozmawiać -

ICQ 221-734-384 lub e-mail 4 [e-mail chroniony] Poczta. ru(Ania) Mieszkańcy miasta i ich dzieci

Przez wszystkie 3 tygodnie nie męczyło mnie patrzenie na mieszkańców miasta Baku z pewną dozą ciekawości, jednak nie odebrali oni mojej i mężowi uwagi. Niesamowitą cechą miasta jest chyba to, że będąc stolicą i bardzo dynamicznym miastem, życie tutaj jest tak miarowe i spokojne, że wydaje się, że nikt nie pracuje i każdy ma wieczny dzień wolny. Tłumy ludzi w ciągu dnia, w środku dnia pracy, wielu mieszczan siedzi w herbaciarniach, z namysłem popija herbatę, nikomu się nie spieszy, ktoś idzie z dziećmi, ktoś robi zakupy... ...uczucie kompletności relaks i wieczne wakacje! Najważniejsze, co jest zaskakujące, to to, że w zasadzie każdy chodzi z reguły za trzy, cztery osoby lub całą rodzinę na raz. Na ulicach jest wiele zakochanych par i patrząc na nie chciałabym podkreślić pewien romans tego miasta. A wieczorem wszyscy wychodzą na nasyp i bawią się tam z dziećmi. Dzieci zabiera się ze sobą wszędzie i zawsze: na wszelkie spacery, święta i inne imprezy, bo dzieci to radość dla rodziny i nie ma nawet myśli, że dziecko może przeszkadzać reszcie rodziców. Ludzie w Baku są bardzo gościnni i pomocni, przynajmniej my spotkaliśmy właśnie takich ludzi. Teraz niestety młodzi ludzie praktycznie nie mówią po rosyjsku - ale bądź pewien, że starsze pokolenie na pewno Cię zrozumie. Religia i meczety

Stosunek do religii w Azerbejdżanie można opisać następująco: z godnością, z szacunkiem i dumą . Na ulicach jest wiele dziewczyn w hidżabach (chustach na głowie), z założonymi rękami. Dużo rzadziej spotykane są kobiety w czarnych ubraniach z zamkniętymi twarzami – jak mi mówią, to w większości mieszkanki Iranu. Może to szczegółowy opis wywoła uśmiech u niektórych czytelników lub trochę oszołomienie - ale dla mnie osobiście, który mieszkam w zwyczajnym rosyjskim mieście, gdzie każdego lata przechadzają się tłumy krótkich spódniczek, rozchylonych brzuszków, nóg itp. takie ubrania są oczywiście bardzo egzotyczne i niezwykłe.

Szczerze mówiąc, po przybyciu do tego kraju jakoś automatycznie próbujesz dostosować się do lokalnych przepisów i stylu życia. I to wcale nie powoduje żadnych niedogodności. Szczególnie egzotyczny dla mnie, mieszkającego na Uralu, był meczet i wezwanie do wykonania namaz. To taki piękny rytuał i tak cudownie brzmi… słowa nie mogą tego przekazać! Co więcej, w Baku liczba meczetów zajmuje bardzo godne miejsce: obszar, w którym mieszkaliśmy, znajdował się dokładnie między 2 meczetami, a to dosłownie kilka ulic!

Wyobrażasz sobie skalę całej stolicy?! A każdy meczet jako struktura architektoniczna jest na swój sposób piękny i niepowtarzalny. Moje mieszkanie

Przyjeżdżając do Baku po raz pierwszy, dopiero tam mogłem zobaczyć całą różnorodność architektury i niezwykłe budowle. Właściwie nigdy nie widziałem takiego cudu (w dobrym tego słowa znaczeniu) nigdzie indziej. Dzisiejsze centrum miasta zabudowane jest dużymi pięknymi domami z czasów tow. Stalina, obecnie trwa budowa nowych domów, zdewastowane budynki są usuwane, a nieco dalej od centrum znajduje się teren domów budowanych samodzielnie ( Kubinka), a właściwie tam, gdzie się osiedliliśmy. Nie byłem w stanie od razu ocenić przewagi tego terenu, bo pierwszego dnia na orientację w mieście było praktycznie zero. Ale później okazało się, że do nasypu było tylko 20 minut. Najbliższa stacja metra (m. Nizami) - 10-15 minut. A także obecność pobliskiego dużego targu i kilka sklepów rzut kamieniem od domu. Ogólnie rzecz biorąc, w tej chwili miasto przechodzi etap globalnej przebudowy, więc prawie każdy budynek jest odnawiany, odnawiany lub przebudowywany. Ruch na drodze i kobiety jeżdżące

Ruch na drogach Baku można opisać tak: każdy jedzie tam, gdzie musi, pomimo najbliższych samochodów, a tym bardziej pieszych, a wszystko to towarzyszą rozdzierającym serce sygnałom, dźwiękom i innym hałasom. Jeszcze przed wyjazdem do Baku wpadliśmy z mężem na pomysł, żeby zabrać ze sobą prawo jazdy i wynająć samochód na miejscu. Ale po pierwszych dniach w Baku ta myśl natychmiast mi zniknęła! Weźmy choćby dobrze znany podwójny solidny pas - jego przekroczenie (w Rosji) jest bardzo surowo karane. W Baku to po prostu pasy na asfalcie, które w żaden sposób nie ograniczają ruchu i w związku z tym można na niego wjechać, przejechać go, a lepiej poruszać się dokładnie środkiem tego pasa. J Pamiętam, że czytałem gdzieś recenzję o mieszkańcach Baku, którzy jak kurczaki biegają przez jezdnię tam, gdzie muszą, a kierowcy jeżdżą i nawet nie zwalniają – ale tak jest naprawdę! Swoją drogą, podczas moich 21 dni w Baku naliczyłem tylko 3 kobiety jeżdżące! Pewnie trzeba postawić pomnik, bo jazda w takim mieście przy braku jakichkolwiek przepisów na drogach jest nierealistycznie trudna. Przejażdżka metrem

Ogólnie o metrze można powiedzieć: Baku smak w mieście przenika nawet pod ziemię J Wynika to z obfitości straganów, niesamowitego asortymentu wszelkiego rodzaju ubrań, butów, toreb, parasoli i innych rzeczy dokładnie w przejściu podczas zejścia do metra. Dlatego bardzo ważne jest, aby cała ta obfitość nie zapomniała, dlaczego w ogóle wszedłeś do metra. System pobierania opłat jest bardzo prosty. W metrze w Baku używają kart na 20 przejazdów: jeśli musisz jechać metrem tylko kilka razy, możesz łatwo skontaktować się z dowolnym posiadaczem karty i za 10 kopiejek na osobę z łatwością pozwoli ci chodzić na swojej karcie. Kolejny ważny punkt: uważnie przeczytaj linię kursu, gdy już czekasz na pociąg na peronie. Znajduje się obok zegara i wskazuje, którą linię pojedzie przyjeżdżający pociąg. Faktem jest, że w metrze w Baku nie ma przejścia z jednej linii do drugiej. Jest stacja 28 maja, z której można wyjechać zarówno do stacji M.Adzhemi, jak i do ścisłego centrum - Icheri Sheher (dawna stacja BakSovet, w tej chwili w przebudowie!). Te. pociągi przyjeżdżają z kolei na tę stację: bądź ostrożny! Handel i sklepy O handlu w Baku można rozmawiać godzinami, a nawet dniami! To czynność, której nie można się nauczyć, jest przekazywana z pokolenia na pokolenie! Przyjeżdżając do Baku musisz być przygotowany na to, że MUSISZ się tu targować. A zwłaszcza przy zakupie pamiątek! Szczególnie dobrze sprawdza się w obniżaniu ceny, gdy kupujesz kilka przedmiotów naraz od tego samego sprzedawcy. Nieco śmiesznie wyglądały na półkach kapelusze z nausznikami i rosyjskie lalki gniazdujące, a także samowary z brzuchami, najwyraźniej w oczekiwaniu zagranicznych gości. Same sklepy w Baku to osobny temat do opisu. W skrócie powiem, że każde miejsce, w którym możesz w jakiś sposób umieścić swoje towary i handlować, jest sklepem! A dokładniej, super lub minimarket! I uwierz mi, sprzedają tam WSZYSTKO! Ten rodzaj handlu bardzo kojarzył mi się ze sklepami w naszych małych miasteczkach i osiedlach, kiedy wszystko, czego człowiek może potrzebować, sprowadza się do jednego sklepu i takie sklepy działają z reguły przez całą dobę. Myślę, że nie jest tajemnicą, że wszystko w centrum miasta (zwłaszcza na skarpie) jest dużo droższe. Dosłownie warto przejść przez ulicę - a tam już widać bardziej demokratyczne ceny. W Baku nie da się ukryć przed handlem: fotograf na pewno Cię znajdzie i zaproponuje zrobienie zdjęcia, na pewno spotkasz osobę, która proponuje sprawdzenie Twojej wagi lub przejażdżkę konną. Na dzieci czeka mnóstwo rozrywki w postaci atrakcji, placów zabaw, a także poczęstunek w postaci waty cukrowej, lodów (dondurma) i koktajli mlecznych. Morze i plaże

Jeśli chodzi o morze i jego czystość, od razu zapewniam - morze jest czyste! Wielu obawia się, że woda jest zanieczyszczona z powodu wydobycia ropy w strefie przybrzeżnej – ale wcale tak nie jest. Niestety nie udało nam się dopłynąć dalej niż na plażę do Shikhovo, ale pływając w Morzu Kaspijskim, w sierpniu z całą pewnością mogę powiedzieć, że woda pozostaje ciepła, przejrzysta i pozwala zobaczyć nogi nawet po wejściu do wody do twojej szyi. Prawie wszystkie wygodne plaże posiadają wyposażone miejsca do wypoczynku, można posiedzieć w restauracji lub kawiarni nad brzegiem morza. A od mieszkańców Baku często można usłyszeć o wypoczynku w miejscowości Nabran, która słynie z plaż – mam nadzieję, że pojedziemy do niej podczas naszej kolejnej podróży do Azerbejdżanu. Pogoda

O pogodzie w Baku mogę powiedzieć jedno - to tylko bajka! Ktoś może powiedzieć, że w lipcu-sierpniu jest bardzo gorąco, kurz, duszno itp. w Baku. - ale naprawdę zaczynasz doceniać Baku lato w momencie, gdy znajdziesz się w domu w temperaturze +15 stopni i w deszczową, pochmurną pogodę (po Baku +32 +35 !!!). Ale na szczególną uwagę zasługuje wiatr! Wiatru Baku nie da się porównać z niczym innym. Wydaje się, że wiatr usiłuje zwalić cię z nóg. Jednocześnie całkowicie bezwstydnie zrzucając czapkę lub podnosząc rąbek sukienki. Wspinając się na Wieżę Dziewiczą w jeden z takich wietrznych dni, wydawało mi się nawet przez minutę, że dziewczyna sama nie wybiegła z tej wieży, ale po prostu została zdmuchnięta stamtąd J Ale z drugiej strony czas wieczorny jest szczególnie przyjemny. Właśnie w momencie, gdy wszyscy wyjdą na nasyp, wiatr ucichnie i można w pełni cieszyć się pięknem wieczornego Baku – „miasta świateł”. Ślub w Azerbejdżanie

O azerbejdżańskim weselu można opowiadać godzinami – a nawet lepiej go odwiedzić!

Przede wszystkim przy wyborze miejsca na wesele w Rosji kierują się określoną kwotą, poziomem założenia i liczbą zaproszonych gości, tj. może to być restauracja, kawiarnia lub stołówka. W Azerbejdżanie istnieją specjalne instytucje na takie święta – Dom Uroczystości i wesele uważane są za niemal najważniejsze wydarzenie w życiu, więc przygotowują się do niego zawczasu i organizują go z rozmachem.

Mieliśmy szczęście uczestniczyć w weselu panny młodej (w tym czasie ojciec panny młodej gromadzi gości na cześć małżeństwa swojej córki). Jeśli porównamy wesele w Azerbejdżanie i Rosji, to moim zdaniem wesele w Azerbejdżanie wyróżnia się pewnym rygorem przestrzegania tradycji i impreza jest organizowana w większym stopniu dla gości. Przez cały wesele rozbrzmiewa muzyka ludowa, wygłaszane są piękne gratulacje i toasty. Młodzi ludzie siedzą przy centralnym stole oddzielonym od gości, zwykle bogato zdobionym. Większość gości tańczy na wakacjach. Nowożeńcy, wiedząc, że w tym dniu cała uwaga jest już na nich skupiona, starają się nie skupiać jej ponownie na sobie, więc trochę tańczą. W Azerbejdżanie zwyczajem jest dawanie pieniędzy na wesele, z reguły gdzieś przy stole siedzi osoba, która ustala na piśmie: który z gości dał jaką kwotę. Liczba gości na weselu może wynosić 200, 300 lub więcej. Jak powiedzieliby w Rosji - wesele z rozmachem. Na szczególną uwagę zasługuje poważna postawa i przygotowanie do ślubu zarówno ze strony przyszłego Pana Młodego, jak i Panny Młodej. Szczerze mówiąc, było mi nawet trochę smutno, że w Rosji nie ma tak obowiązkowej tradycji jak posag dla Pary Młodej. Może ten moment byłby kolejnym czynnikiem, który sprawi, że młodzi ludzie bardzo dobrze zastanowią się nad swoim wyborem i unikną pośpiechu w małżeństwie i wybrania drugiej połowy. Chodzi o to, że w Azerbejdżanie najbliżsi młodej pary przygotowują się do ślubu tak bardzo, jak to możliwe, a młodym zapewnia się wszystko, co niezbędne do życia w dosłownym tego słowa znaczeniu: dbają o to, gdzie młodzi ludzie będą żyć, o sytuacji w mieszkaniu, o każdym drobiazgu - żeby młodzi nie musieli o tym myśleć.I moim zdaniem jest to zdecydowany plus: nowożeńcy nie są już rozpraszani drobiazgami życiowymi (np. remontami , kupując meble itp.), ale po prostu żyć dla siebie iw oczekiwaniu na przyszłe potomstwo. z reguły gdzieś przy stole siedzi osoba. i całkiem sporo. Jeszcze raz egoniya i tosty. impreza organizowana na gratulacjeSheki i Kakh

Nie będę zanudzał czytelnika historią miasta i wyjaśnieniem, dlaczego za wszelką cenę trzeba do tego miasta jechać. Wszystkie informacje są szeroko dostępne w Internecie i na większości portali turystycznych. Do miasta Sheki przywieziono nas nieprzypadkowo: celowo zamierzaliśmy zaznaczyć to miasto, a teraz jest dzień wyjazdu! Do przodu 6 godzin w drodze i ponad 300 kilometrów. Droga o dziwo była bardzo łatwa i ciekawa. Pewnie dlatego, że cały czas patrzyłam przez okno na pojawiające się w oddali góry, na stada owiec, albo po prostu na przechodniów.Po drodze robimy 2 przystanki w przydrożnych kafejkach i niedługo wjeżdżamy do miasta. Dla tych, którzy nigdy nie byli w górach, będzie to niesamowity widok. Miasto jest zatopione w zieleni i otoczone górskie szczyty... Uważana jest za jedną z najstarszych osad w całym kraju! Samo miasto jest dość małe, co pozwala na jak najdokładniejsze jego poznanie. Tutaj wydaje się, że czas się zatrzymał. Kupując pamiątki znalazłem komplet pocztówek na rok 1988! Nie mogłem pomóc, ale je kupiłem! Mieliśmy szczęście zatrzymać się w Karvansaray - jest to XVIII-wieczny budynek, dziś wyposażony jako hotel. A wcześniej zatrzymały się tam karawany wielbłądów i kupcy, idący Wielkim Jedwabnym Szlakiem. Wrażenie przebywania w tym miejscu jest nie do opisania! Dla głodnych turystów jest kilka opcji: zjeść w hotelowej restauracji (około 20 manatów na 2 osoby), przejść przez ulicę i wspiąć się trochę w górę ulicy do restauracji „Qaqarin” (aka „Gagarin”) i zjeść obiad za 13 -15 manatów (za 2) lub wybierz się na spacer po mieście i znajdź jakąś lokalną kawiarnię. Miejscowa ludność zazwyczaj organizuje jedzenie dla turystów bezpośrednio na dziedzińcu swojego domu i chętnie spotyka się i częstuje wszystkich na kolację. Szczególnie polecam wypróbowanie „Pit oraz”(Narodowe danie jagnięce w glinianym garnku, jak gęsta, bogata zupa). Uważa się, że to w Sheki gotują ją właściwie. Swoją drogą obiad u jednej z tutejszych starszych pań kosztował mnie i mojego męża 7 manatów. I jeszcze jeden mały dodatek: w Azerbejdżanie w niedalekiej przeszłości nastąpiła zmiana pieniędzy, a w Baku cała populacja już dość łatwo się nią kieruje. Ze starych pieniędzy pamiętam nazwy „shirvans” i „mammedy” - to w tych pieniądzach kierowała się starsza kobieta, która nakarmiła nas obiadem. Mówiąc jakąś ogromną liczbę z zerami, najpierw nas przestraszyła, a potem razem (wraz z jej rodziną) przenieśliśmy te stare pieniądze na nowy kurs.

Ogólnie w Sheki unosi się duch spokoju i pacyfikacji. To idealne miasto do rozważania różnych myśli i pomysłów. W połączeniu z lokalnym smakiem pozostawia wrażenie miasta z przeszłości, do którego naprawdę chcę wrócić. Zdecydowanie warto odwiedzić pałac Chana w Sheki - znajduje się on w górę ulicy od hotelu Karvansaray. Ten niezwykle piękny budynek zachwyca swoją jasnością i pięknem. (Uwaga dla turystów: przy wejściu do budynku zdejmują buty!). Wprost przeciwnie, nie można nie zauważyć stuletnich drzew, których nawet 3 osoby raczej nie będą w stanie objąć!

Niestety w Sheki przebywaliśmy tylko kilka dni, a potem nasza droga wiodła w kierunku górskiej wioski Kakh. Zdecydowaliśmy się również dostać do Kakh (który znajdował się 100 km od Sheki) autobusem, choć jeśli chcesz, możesz negocjować z taksówkarzem. Autobus, na który natknęliśmy się, był tak stary, że wydawał mi się trochę starszy - i rozleciał się na samym środku drogi. Byliśmy w drodze kilka godzin, a tak przy okazji, tylko my i kilka dziewczyn mieliśmy bilety na autobus. Pozostali pasażerowie, którzy okresowo wchodzili i wysiadali z autobusu, prosili kierowcę, aby podrzucił ich w określonym miejscu za kilka monet. Przybywając do Kakh, pogoda bardzo nas zawiodła, już tam nad miastem zaczęły zbierać się chmury, a do wioski mieliśmy jeszcze drogę. Ilisu, gdzie planowaliśmy zatrzymać się na kilka dni w ośrodku turystycznym Green Park (aka Ye s ıl Park). To idealne miejsce na relaks i odpoczynek. Wokół same góry i górska rzeka, czyste powietrze i idealna cisza. Z Kakh, a także z Sheki można dostać się do Baku autobusem lub pociągiem. Ceny w Baku (stan na sierpień 2008)

1 manat = około 30 rubli rosyjskich

Podróż taksówką (w mieście) 5-8 manat

Opłata za metro (karta na 20 przejazdów) = 3 manaty

Pamiątki: magnesy 2-4 manaty

Wielbłąd wykonany z drewna 5 manatów, pocztówki i widoki miasta 2-3 manaty, obrazy (haft) 20-30 manatów, jedwabne szale 10-15 manatów,

Rejs statkiem = 1,5-2 manaty

Wypożycz leżak na plaży - 4 manaty/osobę

Do Sheki autobusem 6 manat / osoba

koszt pokoju w Karvansaray (Sheki) - od 30 manat/doba (pokój dla 2 osób)

Autobusem z Sheki do Kakh 3 manat / osoba

Zjedz obiad w kawiarni (poziom średniozaawansowany) od 5 manatów / osobę

Baku jest stolicą Republiki Azerbejdżanu, największym gospodarczym, przemysłowym centrum naukowo-technicznym Zakaukazia, najważniejszym portem na Morzu Kaspijskim i największym miastem na Kaukazie. Jego wielowiekowa historia znajduje odzwierciedlenie w licznych średniowiecznych zabytkach, w tym Pałacu Szirwanszachów, Wieży Dziewicy, stara dzielnica Icheri Sheher.

Miasto położone jest nad brzegiem Morza Kaspijskiego, na południu Półwyspu Absheron. Baku ma łagodny klimat kontynentalny i półpustynny z chłodnymi zimami, gorącymi latami i rzadkimi opadami. W ciągu kilku lat może być dużo śniegu, ale zwykle każdej zimy są niewielkie nagromadzenie śniegu.

Historia

Najprawdopodobniej na początku ery Półwysep Absheron znajdował się na dnie morza, ponieważ poziom Morza Kaspijskiego był znacznie wyższy. Pierwsze wzmianki o Baku znajdują się we wczesnym średniowieczu.

Warunki klimatyczne i fizyczno-geograficzne stały się przyczyną powstania miasta na Półwyspie Absheron. Baku leży w centrum skrzyżowania szlaków handlowych i migracyjnych ciągnących się z zachodu na wschód, z północy na południe (Wielki Jedwabny Szlak)... Do powstania miasta przyczyniło się także bogactwo energii i paliw, które od dawna docierało na powierzchnię ziemi i nazywano je „naftą”.

W IX wieku Baku było częścią państwa Shirvanshahs i służyło jako główne miasto Shirvan. Miejscowa ludność zajmowała się handlem, rzemiosłem, wydobyciem ropy, rybołówstwem i ogrodnictwem. W XII wieku miasto otoczono dwurzędowym murem obronnym i fosą. Wieża Dziewicza była częścią systemu obronnego miasta.

Najazd mongolski w XIII wieku spowodował upadek miasta. Życie gospodarcze odrodziło się w następnym stuleciu. Różne towary były transportowane z Baku do Azji Środkowej, Złotej Ordy, Iranu i księstw rosyjskich. Wydobyli olej, jedwab, sól i przywieźli z Shirvan zapasy żywności. W Baku do dziś zachował się meczet z XI wieku i kilka meczetów z XIV wieku.

Armia osmańska zdobyła Baku w 1578 roku. Miasto powróciło pod panowanie Safawidów w 1607 roku. Główna populacja Absheron zajmowała się tkaniem dywanów.

Baku przyciągnęło uwagę państwa rosyjskiego. W 1723 r. wkroczyły tu wojska rosyjskie, ale zostały zmuszone do opuszczenia miasta po traktacie z Ganja (1735) między Iranem a Rosją.

W XVIII wieku powstał Baku Chanat. W 1806 r. wojska rosyjskie zdobyły Baku. Baku od XIX wieku jest przemysłowym i kulturalnym centrum Kaukazu. Silne trzęsienie ziemi miało miejsce w Shemakha w 1859 roku. Następnie zniesiono prowincję Shemakha i utworzono prowincję Baku z centrum w Baku.

Rozwój pól naftowych spowodował szybki rozwój Baku i rozpoczął się napływ kapitału zagranicznego. Rothschildowie, Nobla i inni przedsiębiorcy otworzyli swoje biura. W 1899 r. w porcie w Baku pojawiła się flota parowa, otwarto teatry.

Głównymi narodowościami w mieście byli Azerbejdżanie i Ormianie. Między tymi grupami czterokrotnie (zimą i latem 1905; wiosną i jesienią 1918) doszło do krwawej rzezi.

W 1920 r. do Baku wkroczyły wojska sowieckie. W okresie sowieckim Baku było stolicą Azerbejdżańskiej SRR. Miasto prężnie się rozwija i staje się dużym ośrodkiem przemysłowym, administracyjnym, naukowym i kulturalnym ZSRR. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej stolica Azerbejdżanu stała się głównym strategicznym ośrodkiem zaopatrzenia wojskowych pojazdów opancerzonych i lotnictwa w paliwo.

Kryzys gospodarczy i polityczny lat 80. zrodził nowe realia w życiu Azerbejdżanu i Baku, co doprowadziło do strasznych tragedii i rozłamu w społeczeństwie (Bloody lub Black January 1990).

Dziś, po przezwyciężeniu kryzysów społecznych i gospodarczych lat postsowieckich, Baku ponownie staje się ważnym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym Zakaukazia.

Teatry

Azerbejdżański Państwowy Akademicki Teatr Opery i Baletu utworzony wiosną 1920 roku. Mieścił się w budynku wybudowanym przez architekta N. Baeva w latach 1910-11.

Bracia Mailov w 1910 roku postanowili wybudować duży nowoczesny budynek nowego teatru na własnym terenie w Baku. Starszy brat Daniil Lazarevich jest biznesmenem, członkiem komitetu handlowo-przemysłowego, młodszy Ilya Lazarevich jest lekarzem.

Widownia mogła pomieścić 1281 osób. Na scenie teatralnej wystawiano spektakle baletowe, operowe, dramatyczne, a także operetki w języku azerbejdżańskim i rosyjskim.

Azerbejdżański Państwowy Teatr Opery i Baletu od wielu lat jest dumą i ozdobą Baku, a opera jako forma sztuki teatralnej znalazła swoje miejsce w narodowej kulturze Azerbejdżanu.

Współczesna trupa teatru obejmuje zespoły wokalne, baletowe, orkiestrę symfoniczną i chór. W repertuarze teatru znajdują się zarówno światowe dzieła operowe i baletowe, jak i twórczość autorów krajowych, a także spektakle muzyczne dla dzieci.

Azerbejdżański Państwowy Akademicki Narodowy Teatr Dramatyczny w różnych latach miał różne nazwy, w 1991 roku przemianowano go na współczesną.

W 1919 r. zjednoczono rozproszone trupy teatralne Azerbejdżanu i nadano teatrowi status państwowy. W 1960 wybudowano nowoczesny budynek teatru (architekci M. Madatov i G. Ali-zade. W 1962 roku przed budynkiem teatru postawiono pomnik Fizuli.

Za udaną działalność w okresie sowieckim teatr otrzymał liczne nagrody. Niektóre spektakle otrzymały Nagrodę Państwową ZSRR i Azerbejdżanu. Teatr często koncertował w Petersburgu, Moskwie, Tbilisi, Kazaniu, Aszchabadzie, Taszkencie, a także w Turcji, na Cyprze iw Niemczech.

Azerbejdżański Państwowy Rosyjski Teatr Dramatyczny im. Sameda Vurgun działa od 1920 roku. Państwowy Wolny Satir-Agittator powstał na bazie trupy Teatru Baliev „The Bat” (Tbilisi) i częściowo kolektywu teatru „Momus”, istniał do 1923 roku. Następnie grupa teatralna została przemianowana na Teatr Robotników Baku. Na repertuar teatru składały się utwory rewolucyjnego dramatu krajowego i zagranicznego.

W 1937 roku teatr otrzymał nazwę „Azerbejdżański Państwowy Teatr Dramatu Rosyjskiego Czerwonego Sztandaru”. Zaczynają się wycieczki teatralne do miast Zakaukazia i Północny Kaukaz, a następnie w całym Związku Radzieckim.

Imię narodowego poety Samada Vurguna nadano w 1956 roku, a teatr otrzymał obecną nazwę. Teatr posiada dwa Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy.

Dziś w skład zespołu wchodzą młodzi absolwenci Azerbejdżańskiego Uniwersytetu Sztuki i Kultury, Pracowni Teatralnej Teatru, Szkoły Choreograficznej.

Azerbejdżański Teatr Młodego Widza im. M. Gorky założona w 1928 roku. W 1930 roku obok trupy rosyjskiej w teatrze działała trupa azerbejdżańska z kręgu dramatycznego Klubu Marynarzy Baku.

Początkowo wystawiano i tłumaczono na azerbejdżański sztuki rosyjskich pisarzy. Spektakle oparte na sztukach dramaturgów azerbejdżańskich pojawiły się w repertuarze w latach 30. XX wieku. Teatrowi nadano imię M. Gorkiego w 1936 roku.

W 2013 roku odbyło się otwarcie Małej Sceny na 45 widzów.

Muzea

Azerbejdżańskie Państwowe Muzeum Kultury Muzycznej utworzony w 1967 roku. Głównymi celami muzeum jest gromadzenie, przechowywanie, studiowanie, popularyzacja materiałów związanych z muzyczną historią Azerbejdżanu.

W składnicach muzeum zgromadzono ponad 20 tysięcy eksponatów. Są to narodowe instrumenty muzyczne: kamancha, tar, gaval, saz, zurna, goshanagara; nietypowe instrumenty: asa-saz, asa-tar; także gramofony, gramofony, płyty gramofonowe. W muzeum znajdują się plakaty, rzeczy osobiste, płyty, archiwa śpiewaków operowych, rękopisy muzyki autorskiej, fotografie, programy, książki, dzieła plastyczne, nuty itp.

Muzeum Literatury Azerbejdżanu im. Nizami Ganjavi założona w 1939 roku. Znajduje się w pobliżu wejścia do Icheri Sheher i Placu Fontann. Dziś muzeum służy jako jeden z najważniejszych i najbogatszych skarbców kultury duchowej Azerbejdżanu. Instytucja kultury zajmuje się badaniami, gromadzeniem, przechowywaniem materiałów naukowych dotyczących kultury i literatury Azerbejdżanu, prezentuje materiały na ekspozycjach.

Narodowe Muzeum Sztuki Azerbejdżanu im. Rustama Mustafayeva założona w 1936 roku. Największe muzeum dzieł sztuki mieści ponad 17 tysięcy eksponatów. A w 1943 instytucja została nazwana na cześć wybitnego artysty teatralnego Azerbejdżanu Rustama Mustafayeva, założyciela sztuki teatralnej i dekoracyjnej Azerbejdżanu.

Obecnie muzeum mieści się w dwóch sąsiadujących ze sobą budynkach, wybudowanych pod koniec XIX wieku. W salach muzealnych prezentowane są zbiory sztuki z Azerbejdżanu, Rosji, Wschodu, Zachodnia Europa... Eksponaty były wystawiane na Kubie, Syrii, Kanadzie, Czechosłowacji, Francji, Algierii, Iraku. Muzeum czynne jest w godzinach 10:00-18:00, wtorek-niedziela.

Azerbejdżańskie Państwowe Muzeum Dywanów i Ludowej Sztuki Stosowanej założona w 1967 roku. Jest to pierwsze na świecie specjalistyczne muzeum zajmujące się badaniem, gromadzeniem i konserwacją dywanów.

Pierwsza ekspozycja otwarta na terenie historycznej dzielnicy Icheri Sheher, w meczecie Juma w 1972 roku. Azerbejdżańskie Muzeum Dywanów służy jako skarbnica kultury narodowej, gdzie dywan jest prezentowany w ścisłym związku z innymi rodzajami tradycyjnej sztuki ludów Azerbejdżanu. W kolekcji znajduje się około 14 tysięcy dywanów, odzieży, haftów, biżuterii, przedmiotów kutych miedzią, współczesnych dzieł z filcu, szkła, drewna.

Azerbejdżańskie Muzeum Dywanów pełni funkcję naukowego centrum badań i rozwoju produktów dywanowych, uczestniczy w organizacji dużych międzynarodowych sympozjów. W 2008 roku rozpoczęto budowę nowoczesnego gmachu muzealnego, w 2014 roku otwarto nową ekspozycję.

Tkanie dywanów to najstarszy rodzaj sztuki dekoracyjnej i użytkowej w Azerbejdżanie. Kolekcje muzealne były wielokrotnie pokazywane w krajach świata: Wielkiej Brytanii, Holandii, Portugalii, Francji, Hiszpanii, Włoszech, Iranie, Indiach, Turcji, Izraelu, USA. Najstarszym dziełem sztuki dywanowej jest fragment dywanu Tabriz z XVII wieku.

osobliwości miasta

Plac Flagi Narodowej- tak nazywa się w Baku plac, na którym umieszczona jest flaga państwowa Republiki Azerbejdżanu. W grudniu 2007 roku, niedaleko bazy Azerbejdżańskich Sił Morskich, w bakijskiej osadzie Bailovo, położono fundamenty pod plac.

Uroczyste otwarcie Placu odbyło się w 2010 roku, w świątecznej atmosferze podniesiono flagę Azerbejdżanu. Do maja 2011 maszt flagowy w stolicy Azerbejdżanu był uważany za najwyższy na świecie i wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.

Teren znajduje się na powierzchni 60 ha, maszt ma wysokość 162 m, średnicę od 3,2 m na dole do 1,09 m na górze. Masa konstrukcji - 220 t. Parametry flagi: długość - 70 m, szerokość - 35 m, powierzchnia - 2450 m2. m, waga - około 350 kg.

Na kwadracie ze złoconego brązu znajdują się wizerunki symboli państwowych: herbu, tekstu hymnu i mapy kraju. Znajduje się również tutaj Muzeum Flagi Państwowej, który został otwarty w 2010 roku. Budynek ma kształt ośmioramiennej gwiazdy i znajduje się pod cokołem masztu flagowego. W muzeum prezentowane są flagi chanatów i państw, które istniały na terenie współczesnego Azerbejdżanu i Armenii, herby, końcówki sztandarów, próbki banknotów, znaczki pocztowe, ordery, medale, dokumenty i inne elementy historii Azerbejdżanu.

wieża dziewcy- Jest to starożytna forteca w pobliżu przybrzeżnej części historycznego Icheri Sheher, która służy jako ważny element nadmorskiej „fasady” Baku. Surowy masyw wieżowy wznosi się w nadmorskim pasie feudalnego miasta - fortecy. Wieża posadowiona jest na skale licowanej ciosanym kamieniem i osłoniętej murem fortecznym z dużymi półkolistymi ryzalitami od stóp do szczytu.

W XII wieku Wieża Dziewicza była częścią systemu obronnego miasta i była główną cytadelą twierdzy Baku - najpotężniejszej fortecy Shirvanshahów. Jednak badania nad wieżą obalają założenia o przeznaczeniu obronnym. Początkowo istniała wersja o religijnym przeznaczeniu Wieży Dziewicy. Mogła to być zoroastryjska „wieża ciszy”, wzniesiona pod rządami Sasanidów lub wcześniej.

Wieża Dziewicza jest znacznie większa niż zamki w Absheron dzięki swoim rozmiarom i potężnym murom. Obrona była prawdopodobnie skoncentrowana na górnej platformie, której architektura nie została udokumentowana.

Pałac Shirvanshahs- dawna rezydencja władców Szyrwanu tworzy kompleks, w skład którego oprócz pałacu wchodzi meczet pałacowy (1441) z minaretem, dziedziniec Divan-khane, łaźnia, grobowiec szirwanszachów, mauzoleum uczony dworski Seyid Bakuvi. Budynek kompleks pałacowy zbudowany w 13-16 wieku. Budowa pałacu związana jest z przeniesieniem stolicy stanu Shirvanshahs z Shemakha do Baku.

Główne budynki zespołu pałacowego powstawały w różnym czasie, ale kompleks sprawia niepodzielne wrażenie artystyczne. Budowniczowie skupili się na wielowiekowych tradycjach szkoły architektonicznej Shirvan-Absheron. Dekorowali ściany bogatymi rzeźbieniami, tworząc wyraźne, wieloaspektowe i kubiczne bryły architektoniczne. Architekci, doskonale opanowując kunszt kamieniarski, dostrzegli koncepcję architektoniczną swojego poprzednika, twórczo ją rozwinęli i wzbogacili.

Zespół pałacowy w 1964 roku został ogłoszony rezerwatem muzealnym i objęty ochroną państwa. Do tej pory pałac Shirvanshahów uważany jest za perłę architektury Azerbejdżanu.

Pałac Muchtarowa wzniesiony w latach 1911-1912 przez przemysłowca naftowego, milionera-patrona sztuki Murtuzę Muchtarowa według projektu Józefa Płoszki. Mukhtarov, podróżujący z żoną po Europie, był pod wielkim wrażeniem architektury Wenecji. Dlatego zdecydował, że po wycieczce w rodzinnym Baku zbuduje pałac w stylu weneckim. Budynek zaprojektowany i wykonany w duchu gotyku francuskiego.

Kiedyś w pałacu mieścił się „Klub Wyzwolonej Turczynki”, następnie otwarto muzeum-rezerwat Shirvanshahów, później - Pałac Ślubów („Pałac Szczęścia”). Budynek pałacowy jest nadal najbardziej niezwykłą i piękną budowlą architektoniczną w Baku.

Ateshgah- indyjska świątynia czcicieli ognia, położona na półwyspie Absheron, na obrzeżach wsi Surakhani, trzydzieści kilometrów od Baku. W różnych okresach był czczony przez Zoroastrian, Hindusów i Sikhów. Pojawił się w miejscu nieugaszonych pożarów - płonących wylotów gazu ziemnego w XVII-XVIII wieku, dlatego nazywa się go "Ateshgah", co oznacza "Miejsce Ognia", "Dom Ognia".

Obiekt architektoniczny ma formę sześcioboku z zewnętrznym krenelażem i portalem, pośrodku którego znajduje się główna czworoboczna świątynia – ołtarz, który służył jako miejsce pielgrzymek czcicieli ognia. Nad wejściem znajduje się balachana, która jest powszechna w Absheron, - pokój gościnny.

Kompleks budowli świątyni powstał w 1713 roku. Ołtarz ognia odzwierciedla starożytną tradycję budowania ołtarzy, popularną w Azerbejdżanie w epoce medyjskiej. Zarządzeniem Prezydenta kraju skansen został uznany za Państwowy Rezerwat Historyczno-Architektoniczny.