Dzielnica Łacińska w Paryżu Dzielnica Łacińska w Paryżu to najstarsza dzielnica studencka

Quartier Latin to najstarsza dzielnica studencka, która rośnie wokół Uniwersytetu Paryskiego. W średniowieczu nauczanie na uniwersytecie odbywało się po łacinie, stąd nazwa dzielnicy.

Jest to ogólnie jedna z najbardziej lubianych dzielnic Paryżan - wąskie stare uliczki z licznymi kawiarniami i bistrami, przytulnymi parkami, luksusowymi butikami i księgarniami. Dzielnica Łacińska charakteryzuje się prawdziwie francuskim urokiem i wyrafinowaniem, gdzie zawsze panuje wyjątkowa atmosfera, a każdy kamień na chodniku jest pełen tajemnic tego magicznego miasta.

Atrakcje w Dzielnicy Łacińskiej

Chcesz zdobyć wyższe wykształcenie we Francji? Wtedy ty.

Jeden z najsłynniejszych zabytków Paryża, zespół pałacowo-parkowy, zwany Ogrodami Luksemburskimi, zajmuje powierzchnię 26 hektarów. W dawnych czasach pałac służył jako siedziba różnych instytucji - nawet kiedyś istniało więzienie, w którym więziona była Josephine Beauharnais, która później stała się ukochaną Napoleona Bonaparte.
I chociaż obecnie mieści się w nim Senat – wyższa izba parlamentu francuskiego, całe terytorium parku jest swobodnie dostępne dla publiczności. Paryżanie i goście stolicy bardzo lubią spacerować po wspaniałych alejkach parku, ozdobionych wszelkiego rodzaju rzeźbami, wśród których najbardziej znane to jedna z czterech Statui Wolności oraz posąg Królowej Medyceuszy, która kiedyś żyła w Pałacu Luksemburskim. Jedna z wielu fontann w parku nosi jej imię.

Innym słynnym zabytkiem epoki rzymskiej są Arenas of Lutetia, której ruiny znaleziono przy Rue Monge, gdy pod koniec XIX wieku trwały tam prace budowlane. Po tym, jak Victor Hugo zwrócił się do rady miejskiej o ochronę areny, władze ogłosiły starożytny amfiteatr pomnikiem historii.
Antyczny amfiteatr, zbudowany w I wieku, pomieścił prawie 17 tysięcy widzów, którzy zgromadzili się na słynnych zawodach gladiatorów.
Po przyjęciu chrześcijaństwa rzymskie amfiteatry straciły na znaczeniu i stopniowo przestały być używane. Z biegiem czasu kamienie, z których zostały zbudowane, zostały wykorzystane do umocnienia miasta.
W naszych czasach wokół starożytnego halo-rzymskiego amfiteatru rozłożono ogród miejski, po którym mieszkańcy lubią spacerować.

Do amfiteatru można dostać się przez dom numer 49 na rue Monge lub z rue des Arens iz placu Capitan. Wstęp jest bezpłatny codziennie od 08:30 do 17:00 zimą i do 21:00 latem.

W pobliżu aren Lutetii znajduje się Institut du Monde Arabe Paris (Instytut Arabski), który został zbudowany w 1980 roku przez Jeana Nouvela. Na jego terenie znajduje się Muzeum Sztuki Orientalnej, biblioteka, restauracja libańskiej kuchni narodowej. Niedaleko instytutu, na ulicy Katrfazh, na początku ubiegłego wieku Arabowie zbudowali meczet, który uznawany jest za jeden z najlepszych przykładów późnego modernizmu.
Jak dostać się do Dzielnicy Łacińskiej?
Do tej części miasta można dostać się szybkimi pociągami RER, które kursują z lotniska i innych części miasta. Ale oczywiście lepiej jest sobie pozwolić i wybrać się na spacer od znanej katedry Notre Dame, znajdującej się na Ile de la Cité. Stąd można przejść się jednym z mostów. Spacer zajmuje bardzo mało czasu.
Najwygodniejszy jest most Saint-Michel, który prowadzi bezpośrednio na bulwar o tej samej nazwie – najważniejszą ulicę w tym rejonie Paryża, ciągnącą się od Sekwany po same obrzeża miasta.

Dzielnica Łacińska oznaczona na mapie Paryża

Hotele Dzielnica Łacińska

Niedaleko gmachu uniwersyteckiego znajduje się czterogwiazdkowy Select Hotel, z którego roztacza się widok na plac Sorbonne. Ogrody Luksemburskie to tylko kilka minut. Niedaleko hotelu znajduje się stacja metra.
Dwa trzygwiazdkowe hotele - California Saint Germain i Claude Bernard znajdują się w Saint-Germain-des-Prés, zaledwie kilka kroków od stacji metra Maubert-Mutualité i stacji kolei RER Saint Michel Notre Dame, skąd można dojechać do Muzeum Orsay. Katedra Notre Dame wznosi się niedaleko hoteli.
Ponadto na Boulevard Saint Michel znajduje się duża liczba małych hoteli – doskonała okazja dla tych, którzy chcą zanurzyć się w tętniące życiem turystycznym Paryża.
Tutaj będziesz miał okazję poczuć rytm tego magicznego miasta i poczuć się jak część Paryża w beztroskiej atmosferze Dzielnicy Łacińskiej.

Podstawowe momenty

Dzielnica Łacińska jest uważana za jedną z najbardziej uderzających atrakcji miasta, najbardziej zabawną, artystyczną i interesującą dzielnicę Paryża. Słynie z oryginalnych budynków, wąskich uliczek, parków, pałaców, małych kawiarni i księgarni. W obrębie kwartału znajdują się jedne z najczęściej odwiedzanych miejsc turystycznych - Thermes of Cluny, Ogrody Luksemburskie i Panteon znajdujący się na szczycie wzgórza Saint Genevieve.

Oto najstarsza restauracja w mieście - Le Procope, która została otwarta pod koniec XVII wieku (ulica de l'Ancienne Comédie, 13). W okresie renesansu była to słynna kawiarnia literacka, w której uwielbiała się gromadzić elita cyganerii. Prokop odwiedzili Voltaire, Jean-Jacques Rousseau, Denis Diderot, Balzac, Georges Sand, Hugo i inni znani pisarze. Placówka czynna jest codziennie od 11.30 do północy.

Na ulicach Dzielnicy Łacińskiej stoją jedna za drugą przytulne, stylowo urządzone kawiarnie, a przy każdej widać właściciela lub pracownika witającego gości. Przejeżdżających turystów nazywają nie gorzej niż na prawdziwym arabskim bazarze.

Restauracje w Dzielnicy Łacińskiej oferują doskonałą kuchnię. Niemal w każdym z nich znajduje się menu dnia – „menu del zhur”. Jest to zestaw lunchowy, który obejmuje przystawkę, pierwsze lub drugie danie do wyboru, deser, a nawet kieliszek wina. Jednak w niektórych restauracjach wino należy zamawiać osobno. Taki obiad kosztuje całkiem spory budżet - od 10 do 15 euro. Ponadto na każdym rogu sprzedawane są popularne żyroskopy typu fast food. To obfita grecka przekąska przypominająca shawarma.

Jak się tam dostać

Dzielnica Łacińska Paryża znajduje się na lewym brzegu Sekwany, w obrębie 5. i 6. dzielnicy administracyjnej miasta. Bardzo wygodnie jest się tu dostać? transport publiczny... Z lotniska Charles de Gaulle można dojechać metrem w 40 minut, a z lotniska Orly w 30 minut.

Do centralnej części Dzielnicy Łacińskiej można dojechać metrem - linia 10, do stacji Cluny-la-Sorbonne. Ponadto na lewym brzegu Sekwany można dojść z katedry Notre Dame. Aby to zrobić, wystarczy przejść przez rzekę na dowolnym z mostów.

Dzielnica Łacińska to najstarsza dzielnica studencka, która wyrosła wokół Uniwersytetu Paryskiego. Okolica ta charakteryzuje się wyjątkową atmosferą - kameralne wąskie uliczki pełne sklepów i kawiarni, a także wiele innych atrakcji, z których centralną jest Sorbona.

Trochę historii

W lutym 1988 r. w centrum dzielnicy otwarto jedyną trzytorową stację w Paryżu o nazwie „Cluny-Sorbonne”, która była nieczynna od 1939 r. To wydarzenie wywołało prawdziwą sensację: paryżanie zobaczyli modne w tamtych czasach prawdziwe dzieło sztuki. Dość obszerne sklepienie stacji miało 75 m długości i 18 m szerokości. Jej ozdobą jest mozaikowy wizerunek dwóch gigantycznych ptaków i dwóch symbolicznych języków płomieni w kolorze niebieskim i czerwonym. Autorem tej mozaiki jest malarz abstrakcyjny Jean Bazin.

Ponadto na sklepieniu metra postanowił odtworzyć 54 podpisy wszystkich sławnych ludzi, którzy mieszkali w Dzielnicy Łacińskiej w różnych okresach. Wśród nich były podpisy królów Filipa-Augustusa i Henryka IV, Soufflota, Champolliona, Baudelaire'a, Racine'a, Moliera itp. Niezwykły był również projekt i kolorystyka wystroju: szyny pomalowano na niebiesko i żółto, nazwa Stacja została wyróżniona pomarańczowym napisem na białym tle. Były też ławki z szarego granitu o szerokości 45 cm, które paryżanie nazywali „radością kloszardów” (lub po rosyjsku po prostu bezdomni).

Interesujący jest również fakt, że sam Jean Bazin kategorycznie sprzeciwiał się instalowaniu lamp na stacjach i rozpowszechnieniu w metrze - małych telewizorów, które przedstawiały program informacyjno-reklamowy. Jak przekonywał, atmosfera na każdej nowej stacji metra powinna skłaniać do myślenia.

Ta dzielnica ma swoją nazwę nieprzypadkowo. Rzecz w tym, że w średniowieczu łacina była najbardziej rozpowszechnionym językiem komunikacji i tym samym językiem wykładano na wszystkich uniwersytetach. Znajomość łaciny dla uczniów i nauczycieli, a także dla ludzi z różnych krajów, stała się po prostu koniecznością, inaczej nie rozumieliby się nawzajem. To na cześć takiej cechy językowej ćwierć zaczęto nazywać „łaciną”.

Atrakcje w Dzielnicy Łacińskiej

Dzielnica Łacińska jest pełna atrakcji, w tym najwęższej ulicy w Paryżu, Muzeum Średniowiecznego i wielu innych, o których można się dowiedzieć z poniższego materiału.

• (45.00 €)
• (35.00 €)
• (35.00 €)
• (185.00 €)
• (50.00 €)

Bulwar Saint-Michel

Centralna ulica dzielnicy to święto dla każdego antykwariusza. Bulwar to nieustający bałagan książkowy.

Ogromną różnorodność unikalnych tomów można kupić na świeżym powietrzu, a osobliwi kupcy i kolorowi kupcy, z którymi można wejść w naukową debatę na tematy akademickie, są same w sobie punktem orientacyjnym i symbolem Dzielnicy Łacińskiej.

Najwęższa ulica w Paryżu - rue Chat-qui-Peche

Skręcając z Boulevard Saint Michel, można dostać się do malowniczych średniowiecznych uliczek, z których najwęższa to Chat-qui-Peche (ulica rybaka-kotów).

Jego nazwa pochodzi od kota, słynącego z tego, że w trudnych czasach „karmił” swoich właścicieli rybami, które złowił znad Sekwany. Szerokość tej ulicy to zaledwie 170 cm.

Teatr przy rue Yushet - Théâtre de la Huchette

Równolegle do Chat-qui-Peche przebiega ulica Huchette. Mieści się w nim teatr wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.

Od 57 lat niemal każdego wieczoru wystawiana jest tu sztuka łysego Singera, oparta na sztuce słynnego francuskiego absurdysty Eugene'a Ionesco. Oczywiście nie jest to jedyna sztuka w repertuarze teatru, a inne spektakle można podziwiać w późniejszych godzinach.

- Musée national du Moyen Âge

Muzeum Średniowiecza - Łazienki i dwór Cluny, bardziej znany wśród ludzi jako Muzeum Cluny.

Mieści przedmioty gospodarstwa domowego i dzieła sztuki powstałe w epoce średniowiecza. Najciekawszymi i najbardziej imponującymi eksponatami muzeum są głowy królów Judei (ścięte przez zakon Robespierre'a posągów katedry Notre Dame). Częścią ekspozycji są ruiny starożytnych łaźni rzymskich z III wieku, na miejscu których zbudowano klasztor Cluny.

- Panteon

Panteon to jedna z głównych atrakcji Paryża. Początek jego budowy datuje się na połowę XVIII wieku, kiedy to został wymyślony przez Ludwika XV jako kościół św. Genowefy.

Później budynek, wzniesiony na wzór rzymskiego panteonu, stał się miejscem pochówku wybitnych Francuzów. Tutaj pochowany jest Voltaire, Emile Zola, Victor Hugo, Pierre i Marie Curie oraz wielu innych. „Ojczyzna jest wdzięczna wspaniałym ludziom” – taki napis nad wejściem wita gości Panteon.

- Sorbona

Obecnie Uniwersytet Paryski posiada dużą liczbę budynków, jego wydziały znajdują się w różnych częściach miasta.

Ale tutaj, w Dzielnicy Łacińskiej, stoi oryginalna Sorbona, zbudowana w XIII wieku. Najsłynniejszy uniwersytet europejski rozpoczął swoją działalność jako kolegium teologiczne założone przez opata Sorbona. W kościele uniwersytetu znajduje się grób kardynała Richelieu, który przez długi czas był tu rektorem. Plac Sorbony to najpopularniejsze miejsce spotkań studenckich i imprez, gdzie życie młodzieży nieustannie się gotuje.

Meczet Katedralny w Paryżu - Wielki Meczet w Paryżu

Ta największa islamska budowla religijna we Francji zajmuje powierzchnię prawie hektara.

Został założony w pierwszej połowie XX wieku, po I wojnie światowej, ku pamięci muzułmanów walczących w szeregach armii francuskiej. Typowy przykład stylu Art Nouveau, budynek stylizowany na meczet mauretański. Wysokość minaretu wynosi 33 metry.

Kościół Val de Grasse - Église du Val-de-Grâce

Kościół Val-de-Grasse uważany jest za najwspanialszy przykład barokowej budowli kościelnej w Paryżu.

Został założony w XVII wieku na polecenie Anny Austriackiej, z okazji narodzin jej pierwszego dziecka, przyszłego króla Ludwika XIV. Po południowej stronie świątyni znajduje się klasztor benedyktynów, który podczas rewolucji francuskiej zamienił się w szpital wojskowy, którym jest do dziś.

Kawiarnie i restauracje

Każda instytucja w Dzielnicy Łacińskiej ma swoją stałą publiczność, własną charakterystykę - kulinarną i kulturalną. Na dyskurs literacki odwiedź Brasserie Balzar. Miłośnicy klasycznej średniowiecznej kuchni mogą skosztować koguta w winie w bistro Chez Rene. Restauracja Coco de Meu oferuje swoim gościom świeże ryby, które codziennie przywożone są do jej kuchni prosto z Seszeli. W Café de la Mosquee, znajdującej się obok paryskiego meczet katedralny, można nie tylko skosztować kuchni arabskiej, ale także odwiedzić turecką łaźnię turecką.

Nieruchomości w Dzielnicy Łacińskiej

Ze względu na szczególnie dużą popularność tego kwartału, nieruchomości w tym rejonie stały się bardzo drogie. Może to zaskakujące, ale nie każdy współczesny student może teraz wynająć mieszkanie w dzielnicy studenckiej.

Jak się tam dostać

Historia Dzielnicy Łacińskiej rozpoczyna się w 1215 roku, kiedy powstał Uniwersytet Paryski, jeden z najstarszych w Europie. Kilka lat później, w 1257 r. ksiądz Robert de Sorbon otworzył małą szkołę, aby uczyć studentów teologii. W pierwszym roku ta instytucja edukacyjna przyjęła tylko 16 przyszłych teologów.

Ale stopniowo rosła liczba studentów, a wraz z nią sława nowej uczelni. Był znany z długiego okresu nauki (10 lat), wysokiej jakości szkolenia i bardzo rygorystycznego egzaminu. Zyskująca z roku na rok coraz większą sławę Sorbona zjednoczyła kilka innych instytucji edukacyjnych i stała się główną uczelnią nie tylko w Paryżu, ale w całej Francji.

Przez kilka stuleci wokół budynków oświatowych tworzyła się cała ćwiartka, którą nazwano łaciną, gdyż w średniowieczu to właśnie łacina była językiem komunikacji międzynarodowej. Dziś oprócz Uniwersytetu Sorbony istnieje kilka innych instytutów i wiele znanych atrakcji.

Kiedyś rektorem Sorbony był sam kardynał Richelieu, który wniósł znaczący wkład w rozwój uniwersytetu. Tutaj, w kaplicy św. Urszuli został pochowany.

Zdjęcie dzisiejszej Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu

Jak dostać się do Dzielnicy Łacińskiej?

Historyczne centrum życia studenckiego znajduje się na lewym brzegu Sekwany, w 5. i 6. dzielnicy.

Dokładny adres: Dzielnica Łacińska, 75005, Paryż, Francja

Opcja 0

Metro: od stacji kolejowej Austerlitz na 10 linii do stacji Cluny - La Sorbonne około 10 minut.

Pociąg: z Dworca Północnego kolejką miejską RER na linii B należy jechać ok. 8 minut do stacji Saint-Michel - Notre-Dame.

Metro: z Cité jedź linią 4 do stacji Saint-Sulpice przez około 10 minut.

Autobus: przez ten obszar przebiegają linie autobusowe 24, 47, 63, 86, 87 itd.

Co oglądać

W Dzielnicy Łacińskiej jest kilka popularnych tras. Możesz rozpocząć podróż z Isle of Cité, przechodząc przez most Au Double na drugą stronę Sekwany. I Ty możesz jako pierwszy odwiedzić Panteon, idąc dalej na plac Sorbonne i do Ogrodów Luksemburskich.

W każdym razie spacer powinien obejmować główne atrakcje:

• Plac Sorbony z budynkiem tego samego kolegium, zbudowanym w XIII wieku.

• Bulwar Saint-Michel z regałami na książki i posągiem św. Michała.

• Rue du Chat Qui Pêche to najwęższa i najkrótsza ulica w Paryżu.

• Muzeum Średniowiecza w budynku hotelu Cluny - bogate w rzeźby i rękopisy z XII-XIII wieku.

• Najstarsze drzewo w Paryżu na placu Viviani (fałszywa akacja Robinia).

• Panteon to nekropolia z grobami wielkich Francuzów: Woltera, Marii i Piotra Curie, Victora Hugo, Aleksandra Dumasa, Rousseau i innych.

• Średniowieczny kościół Saint-Étienne-du-Mont z relikwiami św.

• Barokowy kościół Église du Val-de-Grâce, zbudowany w XVII wieku.

• Ogrody Luksemburskie i piękny Pałac Luksemburski.

• Teatr Théâtre de la Huchette przy rue Yushet, w którym od ponad pół wieku codziennie wystawiany jest ten sam spektakl (za co trafił do Księgi Rekordów Guinnessa).

Według legendy na ulicy Kota-Rybolov mieszkał kiedyś ksiądz alchemik z czarnym kotem, który umiał łowić ryby. Przesądni uczniowie zabili kiedyś zarówno kota, jak i jego właściciela, podejrzewając ich o spisek z diabłem. W tym celu zostali straceni, a po chwili rybak z ogonem i ksiądz ponownie pojawili się na tej samej ulicy.

Zabytki Dzielnicy Łacińskiej na mapie

• Pomimo tego, że Dzielnica Łacińska jest jednym z najbardziej znanych miejsc w Paryżu, można tu zjeść niedrogo i pysznie. Wybierz Posiłki Dnia, zawsze są tańsze! Popularne restauracje to Le Refuge du Passe z kuchnią Auvergne, La Petit Legume z wegetariańskim menu, Le Buisson Ardent, a jeśli szukasz tańszego lunchu, pomogą Ci University Café L'Ecrltolre, Perraudin Bistro i Chez Rene.
• Jeśli chodzi o zakupy, tak nie jest najlepsze miejsce? chociaż jest tu wiele sklepów z pamiątkami (ale ceny są zawyżone). Warto jednak odwiedzić weekendowy jarmark w kościele Saint-Severin – prawie wszyscy sprzedawcy pozwalają skosztować swoich wyrobów.
• Antykwariat Shakespeare & Co. jest otwarty do późnych godzin wieczornych i ma nawet miejsca dla spóźnionych kupujących. Nie da się w nim przenocować, ale zdecydowanie warto go odwiedzić!
• W legendarnej dzielnicy studenckiej mieszkania są dość drogie i lepiej wybrać hotel w innym miejscu w Paryżu i przyjechać tu na wycieczkę - można to zrobić metrem (linie 4 i 10) lub pociągiem RER (linie B i C).
• Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, stara Sorbona znajduje się niemal w samym sercu Paryża - bywa tu głośno, ale nie ma niebezpieczeństw dla turystów (poza zwykłymi kieszonkowcami).

Dzielnica Łacińska jest jedną z najbardziej interesujące miejsca na wycieczki, a takie oferty można znaleźć w prawie każdym biurze podróży w Paryżu. Jednak wiele osób woli spacerować po niej samodzielnie, ponieważ jest to jedyny sposób, aby powoli odkrywać wszystkie zabytki i cieszyć się autentyczną atmosferą francuskiej stolicy. Ponieważ znajduje się w centrum, stąd możesz udać się do dowolnej części miasta - do katedry Notre Dame de Paris, do Wieża Eiffla, na Pola Elizejskie- komunikacją miejską potrzebujesz nie więcej niż 1 przesiadki.

V dzielnica znajduje się na terenie starożytnego rzymskiego Paryża, kiedy terytorium miasta było okupowane przez rzymskie legiony (od I wieku p.n.e. do V wieku n.e.). Spacerując po tej okolicy, wciąż można zobaczyć ślady tamtej epoki.

W średniowieczu obszar ten stał się znany jako Dzielnica łacińska, kiedy mieszkali tu studenci lub duchowni mówiący po łacinie. Na długo kojarzona z edukacją Dzielnica Łacińska stała się siedzibą najsłynniejszej filii Uniwersytetu Paryskiego (Université de Paris) – słynnej Sorbony, jednej z najbardziej prestiżowych uczelni we Francji. Rewolucyjne dni maja 1968 r. są jednak daleko w tyle, więc chociaż 5. dzielnica zachowała pewien urok młodości i romansu, teraz stała się jednym z najbardziej turystycznych miejsc w Paryżu.

Dzielnica Łacińska w Paryżu - ulica restauracyjna

• Początek trasy: Boulevard St-Michel (: Cluny).
• Koniec trasy: St-Étienne-du-Mont (najbliżej: kardynał Lemoine).
• Czas na trasę: 1:30 (bez przystanków).
• Długość trasy: OK. 2 km.
• Najlepszy czas: od poniedziałku do soboty, od 11:00 do 23:00.
• Najgorszy czas: Niedzielny poranek, kiedy wszyscy śpią.

Trasa w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu na mapie:

Szlak Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu — @http://www.frommers.com/

Atrakcje w Latin Quatal w Paryżu:

1. Bulwar St-Michel

Boulevard Saint-Michel był nazywany Boul „Mich among lokalni mieszkańcy... To główna ulica Dzielnicy Łacińskiej. Otwarty w 1855 roku Saint-Michel był pierwszym z bulwarów zaprojektowanych przez barona Haussmanna, człowieka odpowiedzialnego za modernizację i renowację Paryża w XIX wieku. Haussmann planował stworzyć Paryż, zorganizowany wokół ogromnych centralnych skrzyżowań zwanych la grande croisée, w centrum którego znajduje się Place du Châtelet. Rue de Rivoli stała się osią wschód-zachód, Boulevard Sewastopol północną, a Boulevard St-Michel skierował się na południe. Mniej więcej sto lat później, w maju '68, na bulwarze Saint-Michel odbyły się występy studentów. Nagle Dzielnica Łacińska wypełniła się rewolucjonistami, a miejscowi byli świadkami gwałtownych starć między protestującymi a policją.

Na skrzyżowaniu Boulevard Saint-Michel i Boulevard Saint-Germain idź na północ, aż dojdziesz do:

2. Plac Świętego Michała

W centrum Place St-Michel znajduje się ogromna fontanna zbudowana przez Gabriela Daviouda w 1860 roku. Fontannę zdobi rzeźba św. Michael zabija smoka. Na cześć tego świętego Boulevard Saint-Michel otrzymał swoją nazwę. Na tym placu latem 1944 r. dochodziło do częstych starć między niemieckimi okupantami a członkami ruchu oporu. Na ich cześć przed fontanną wykonano tablicę pamiątkową. Ten plac przy fontannie jest popularnym miejscem spotkań mieszkańców, często z tancerzami break dance i różnymi występami ulicznymi.

Przejdź przez Boulevard Saint-Germain i idź dalej:

3. Rue de la Huchette

Jest to obecnie jedna z najbardziej turystycznych ulic Paryża. Pomimo licznych straganów z fast foodami, ulica ta daje wyobrażenie o tym, jak Paryż wyglądał w średniowieczu, kiedy większość paryskich ulic miała tylko 2 do 5 metrów szerokości. W mieście zachowało się tylko kilka takich ulic.

Pod numerem 23 jest malutka Teatr Huchette, która znana jest z tego, że od 1957 roku spektakle Eugeniusza Ionesco (francuskiego dramatopisarza pochodzenia rumuńskiego, jednego z twórców estetycznego nurtu absurdu (teatru absurdu), uznanego klasyka teatralnej awangardy XX wieku wieku) zostały podane - "Lekcja" i "Łysy śpiewak".

Dom pod numerem 5 mieści legendarny klub jazzowy Caveau de la Huchette. Założony w 1946 roku był pierwszym klubem jazzowym w Paryżu. Kiedyś występowały tu takie legendy jazzu jak Sidney Bechet i Lionel Hampton.

Zanim dotrzesz do domu nr 5, skręć trochę w ulicę w lewo - Rue de la Huchette:

4. Rue du Chat-qui-Pêche

Ta maleńka uliczka jest uważana za najwęższą w Paryżu. Pochodzi również ze średniowiecza. Przed wybudowaniem nasypu - quai, - Sekwana czasami zalewała piwnice domów. Według legendy koty używały tego podczas łowienia w piwnicach. Stąd nazwa ulicy, którą z francuskiego tłumaczy się jako „Ulica kota łowiącego ryby”.

Na końcu Rue de la Huchette skręć w prawo w Rue du Petit Pont i idź do:

5. St-Severin

Nazwany na cześć pustelnika z VI wieku, kościół Saint-Severin został zbudowany w latach 1210-1230 i przebudowany w 1448 roku. Przed wejściem przejdź się po kościele, podziwiając wyraziste gargulce, ptaki drapieżne, gady i potwory wyłaniające się z dachów. Te detale architektoniczne są charakterystyczne dla stylu Płonącego Gotyku. W dzwonnicy kościoła wisi najstarszy dzwon we Francji, pochodzący z 1412 roku. A obok bramy znajduje się jedyna w Paryżu krypta – miejsce, w którym złożono kości i ciała zmarłych.

Kiedy Rue du Petit Pont zmieni się w Rue St-Jacques, przejdź przez ulicę do Rue Galande i spójrz na wieże St-Severin. Następnie wróć do małego kościółka przed tobą:

6. St-Julien-le-Pauvre

Kaplica stoi w tym miejscu od VI wieku, ale obecny budynek kościoła pochodzi z XII wieku. Należy do wyznawców Kościoła Greckiego Melchite, jednej z gałęzi Kościoła Bizantyjskiego. Kościół Saint-Julien-le-Povray słynie z koncertów muzyki klasycznej. Jeśli interesuje Cię muzyka klasyczna, możesz sprawdzić harmonogram koncertów na plakacie przy drzwiach. Z ogrodu kościoła otwiera się najlepszy widok do Notre Dame. Jest też najstarsze drzewo w Paryżu - akacja, która została sprowadzona z Gujany w 1680 roku (jest otoczona płotem i podparta rekwizytami).

Jedź dalej Rue Galande i skręć w lewo w Rue du Fouarre w kierunku:

7. La Fourmi Ailée

W domu pod numerem 8 na Rue du Fouarre znajduje się przytulna restauracja-herbaciarnia La Fourmi Ailée. Sufit restauracji pomalowany jest chmurami, a na ścianach wystawione są książki. Restauracja czynna jest w porze lunchu i kolacji i przez cały dzień serwuje herbatę. Serwuje tradycyjne dania kuchni francuskiej z zaskakująco dużym wyborem opcji wegetariańskich. Otwarte codziennie od 12:00 do północy.

Po wyjściu z kawiarni wróć ulicą Rue du Fouarre, a następnie skręć w Rue Danté. Na rondzie skręć w prawo w Boulevard St Germain. Następnie skręć w lewo i podążaj Rue de Cluny do Place Paul Painlevé.

8. Musée de Cluny

Nawet jeśli nie interesuje Cię szczególnie średniowieczna historia i historia powstania Paryża, to i tak warto odwiedzić słynne Muzeum Cluny, aby zobaczyć alegoryczny gobelin „Nasza Pani i Jednorożec” oraz pozostałości starożytnych łaźni rzymskich.

• Wejście: 8 € (z audioprzewodnikiem), do 18 € bezpłatnie.
• Godziny otwarcia: codziennie oprócz wtorków 9:15 - 17:45. Ostatnie wejście 17:15.
• Zamknięte: wtorki, 1 stycznia, 1 maja, 25 grudnia.
• Adres: Musée de Cluny - Musée national du Moyen Wiek 6 miejsce Paul Painlevé 75005 Paryż
  
• Metro: Cluny-La Sorbonne / Saint-Michel / Odéon
• Autobusy: 21 - 27 - 38 - 63 - 85 - 86 - 87
• RER: Linia C Saint-Michel / Linia B Cluny - La Sorbonne
• Parking: Rue de l'Ecole de Médecine, rue Soufflot i Parc Saint-Michel (wejście Saint-André-des-Arts)

Mając za sobą muzeum, przejdź przez plac w kierunku Rue des Écoles, gdzie zobaczysz główne wejście na Sorbonę. Nie zapomnij spojrzeć wstecz, aby z daleka podziwiać widoki na Musée de Cluny.

9. Sorbona

Jedna z najbardziej renomowanych instytucji akademickich na świecie, Sorbona, została założona w 1253 roku przez spowiednika św. Ludwika Roberta de Sorbonne jako kolegium teologiczne. W ciągu kolejnego stulecia Sobornna stała się jedną z najbardziej prestiżowych uczelni w Zachodnia Europa, sprowadzając profesorów takich jak Tomasz z Akwinu i Roger Bacon. Wśród uczniów Sorbony byli Dante, Calvin i Longfellow. Po powstaniach studenckich w maju 1968 roku, kiedy Sorbona stała się twierdzą rebeliantów, Uniwersytet Paryski podzielił się na kilka wydziałów zlokalizowanych w różnych częściach Paryża. Ten centralny budynek Sorbony w Dzielnicy Łacińskiej pochodzi z początku XX wieku. Jeśli spojrzysz na budynek od strony Rue St-Jacques, zobaczysz nad oknami nazwy różnych dyscyplin akademickich.

Z Rue des Écoles skręć w prawo w Rue St-Jacques. Po dotarciu do Rue Soufflot skręć w lewo. Na końcu ulicy znajdzie się plac – Place du Panthéon:

10. Panteon

Ta dawna świątynia, wzniesiona na wzgórzu Mont St-Geneviève, została teraz przekształcona w niereligijne mauzoleum. Swoje ostatnie schronienie znalazły tu takie wybitne postacie jak Victor Hugo, Emile Zola, Jean-Jacques Rousseau, Voltaire i Curie.

Stojąc twarzą do Panteonu idź lewą stroną budynku, aż dotrzesz do Place Ste-Geneviève. Tuż przed tobą będzie:

11. St-Étienne-du-Mont

W tym kościele znajduje się bardzo ważne sanktuarium poświęcone św. Genevieve, jednej z dwóch patronów Paryża. W 451 Attila zagroził przejęciem Paryża. Starsi miasta doradzili ludziom ucieczkę, ale młoda dziewczyna o imieniu Genevieve przekonała ich, by zostali i walczyli. Cudownym zbiegiem okoliczności Attila zmienił zdanie na temat wyjazdu do Paryża, a Genevieve została nazwana zbawcą miasta.

Ten kościół ma również jedyny ekran w Paryżu, który oddziela ołtarz od nawy. Sam kościół powstał w latach 1492-1626, stając się ciekawą mieszanką gotyku i renesansu.

Aby dotrzeć do stacji metra Cardinal Lemoine, przejdź obok kościoła wzdłuż Rue Clovis i skręć w lewo w Rue du Cardinal Lemoine.