Rezerwat narodowy Mtirala. Park narodowy "Mtirala" w Gruzji: przegląd, ciekawostki i recenzje Park narodowy pokoju Gruzja jak się tam dostać

Tak się złożyło, że osiedliliśmy się bardzo blisko Parku Narodowego Mtirala (więcej o tym na końcu artykułu) i nie pojechaliśmy do tego interesujące miejsce w Adżarii było to po prostu niemożliwe.

Jak się tam dostać

Park narodowy znajduje się na wschód od wsi Chakvi. Z autostrady E70 należy zjechać na znak „Mtirala National Park”. Z mapy wynika, że ​​do parku prowadzą dwie drogi - wzdłuż prawego i lewego brzegu rzeki Chakvisskali. Trzeba jechać lewym brzegiem, bo asfalt wzdłuż prawego brzegu ciągnie się tylko przez kilka kilometrów, a potem polną drogą, która jest słabo przejezdna dla zwykłego samochodu osobowego. Droga z Chakvi do wejścia do Park Narodowy całkiem znośny, choć z ostrymi zakrętami i raczej wąski, ale brukowany. Jednak po wejściu do parku asfalt się kończy i trzeba zdecydować…

Lokalni taksówkarze pokonują kolejne 5-6 km prawie każdym samochodem, ale tutaj znają każdą dziurę i każdy kamień. Nieprzyzwyczajony do tego samego samochodu może zostać okaleczony. Droga jest pokryta żwirem, ale po drodze trzeba pokonać płytkie strumienie lub porządne podjazdy. Samochód z małym prześwitem od czasu do czasu przyczepia się do dna kamieni. Jeśli jeździsz samochodem bez właściwości terenowych i zaufania do swoich umiejętności jazdy, lepiej zsiąść lub wziąć taksówkę (około 30 GEL w obie strony) lub iść pieszo.

Komunikacja miejska nie dojeżdża bezpośrednio do parku, jednak do wioski Khala z Batumi lub Czakvi można dojechać minibusem, a potem znowu taksówką lub spacerkiem, choć trzeba będzie się przygotować na co najmniej 10 km. chodzenie w jedną stronę. W takim przypadku lepiej od razu zająć się noclegiem. Informacja o tym, gdzie się zatrzymać na terenie Parku Narodowego Mtirala znajduje się na końcu tego posta. Inną opcją dotarcia do parku jest umówienie się z doświadczonym przewodnikiem, który zabierze Cię na miejsce, opowie wiele ciekawostek na temat parku oraz przedstawi miejscowego pszczelarza i wynalazcę kolejki linowej (na zdjęciu powyżej).

Co zobaczyć w parku Mtirala?

Mtirala to wilgotna, subtropikalna góra z jeziorami i wodospadami. Miejsce to wyróżnia się dużą wilgotnością powietrza z powodu częstych deszczy (dokładniej jest to najbardziej mokre miejsce w Europie), co zresztą odzwierciedla sama nazwa, którą z gruzińskiego tłumaczy się jako „płacz”. W Parku Narodowym Mtirala są dwie główne atrakcje: górskie jezioro i wodospad. Jako atrakcję wymieniłbym również kolejkę linową zbudowaną przez miejscowego mieszkańca, nauczyciela miejscowej szkoły Hasan (więcej o tym w dalszej części artykułu).

Porada: trasa przez Park Narodowy Mtirala nie jest ekstremalna i nie wymaga specjalnych umiejętności i sprzętu, ale wygodne buty i odzież sportowa nie będą zbędne

Odnalezienie drogi w parku nie jest trudne. Jeśli pójdziesz w prawo, dojdziesz do wodospadu Tsablnari, jeśli pójdziesz w lewo, wyjdziesz nad jezioro. Zanim jednak wejdziesz na szlak, musisz pokonać przeszkodę wodną. Odbywa się to za pomocą bardzo skomplikowanego i nietypowego urządzenia.

Przeprawa będzie kosztować 1 lari w obie strony. Ta cudowna kolejka linowa nie ma żadnego silnika, do ruchu trzeba obrócić specjalne koło. Dużo jeździliśmy kolejkami linowymi, ale pierwszy raz na takiej kolejce. To prawda, że ​​może to generalnie jedyna tego typu kolejka linowa. Kolejnym przejściem prowadzącym do jeziora jest most wiszący. Ten budynek wygląda malowniczo i niezbyt solidnie, ale wydawało się, że nie ma wypadków.

Nad jeziorem gromadzi się ogromna liczba turystów, którzy z pewnością chętnie pływają w lodowatej wodzie rzeki, aby ciekawe zdjęcia musimy wymyślić, aby ręczniki, kapcie i sami wczasowicze nie wpadali w ramę.

Nat. park obfituje w różne rośliny subtropikalne, a także jest tu mnóstwo różnych zwierząt. Tutaj można znaleźć próbki 284 gatunków z 68 rodzin, w tym 18 gatunków drzew, 21 krzewów, 245 traw, 16 gatunków endemicznych. Czerwona Księga Gruzji zawiera rzadkie relikty endemiczne: dąb pontyjski, rododendron Ungerni i epigea. Prawie całe terytorium Park Narodowy„Mtirala” pokryta jest lasami i nieprzeniknionymi krzakami. W zależności od wysokości n.p.m. lasy rozkładają się następująco: na wysokości 500-600 m - mieszane lasy liściaste kolchijskie, na wysokości od 600 do 1000 m - pas kasztanów, a powyżej 1000 m - modrzew pasek. Naprawdę nie mieliśmy szczęścia (lub odwrotnie) zobaczyć niedźwiedzia lub dzikiego kota.

Organizowanych jest wiele wycieczek do Parku Narodowego Mtirala, z których większość wyrusza z Batumi. Oto przykład takiej wycieczki.

Co przynieść

W Gruzji jest dużo miodu. Tak wiele. Trudno jest zaskoczyć kogoś, kto już podróżował po kraju z obfitością miodu. Kwiatowy, kasztanowy, lipowy... I nadal zwracaj uwagę na ten, który jest prezentowany w Mtirala, jest tego wart. Sprzedają tu naprawdę prawdziwy górski miód, a jeśli planowałeś przywieźć przysmak i lekarstwo w tym samym czasie z Gruzji, koniecznie spróbuj go w parku narodowym. Na pewno ktoś ci się spodoba. Wzięliśmy kasztanową i po powrocie do domu zdecydowanie żałowaliśmy, że wzięliśmy za mało.

O winie. W Adżarii prawie nie produkuje się wina, ponieważ klimat podzwrotnikowy nie sprzyja uprawie winogron. Tak więc większość tego, co sprzedaje się w Adżarii, pochodzi z innych „winnych” regionów Gruzji. W związku z tym jakość napoju zależy bezpośrednio od chciwości i smaku sprzedawcy.

Gdzie się zatrzymać na terenie Parku Narodowego Mtirala?

Tak się złożyło, że większość czasu spędziliśmy w Gruzji tuż przy Parku Narodowym Mtirala we wsi Khala. Ta mała górska wioska leży dokładnie pośrodku między parkiem a wsią Chakvi, 8 km w obie strony. Ponieważ do Gruzji przyjechaliśmy własnym samochodem, odległość od morza nie wydawała się być problemem. Zalety tego miejsca to korzystna cena i oddalenie od zgiełku kurortów i wsi. Tutaj tylko rzeka Chakvistali i zwierzęta gospodarskie wytwarzają hałas. Rano prawie na pewno obudzi Cię brzęczenie, beczenie lub kogut ... Ogólnie rzecz biorąc, jest to modne obecnie określenie „eko-odpoczynek”.

Oto wybór pensjonatów i hoteli położonych w pobliżu Parku Narodowego Mtirala.

Pensjonat Mtirala

To właściwie pensjonat, w którym mieszkaliśmy. Nie ma lepszego miejsca na ekoturystykę. Właściciele hodują cielęta, prosięta, kury i psy.

Całe to towarzystwo nie pozwoli zbyt długo wygrzewać się w łóżku rano. Idąc nad rzekę, można kupić orzechy włoskie, mandarynki, gruszki i inne potrawy w zależności od pory roku.

Powyżej krajobraz otwierający się z okna pensjonatu.

Pensjonat Park Narodowy Mtirala

Ten pensjonat znajduje się już głęboko w parku Mtirala. Biorąc pod uwagę wszystko, co napisano powyżej o dostępności komunikacyjnej, trzeba zrozumieć, że do tego miejsca nie ma drogi asfaltowej, a te 5-6 km, które oddzielają pensjonat od mniej lub bardziej cywilnej trasy raczej nie zostaną pokonane w krótszym czasie niecałą godzinę w ciemności droga do domu okaże się prawdziwą przygodą z realnym ryzykiem bycia na dnie wąwozu. Jeśli więc planujesz spędzać większość czasu w górach, to jest to doskonały wybór, ale jeśli planujesz częste wypady nad morze, to warto pomyśleć o tej opcji więcej niż raz. Wybrałbym ten pensjonat, gdybym planował spędzić kilka dni w parku.

Willa Tengiz

Villa Tengiz znajduje się również w parku Mtirala (jeśli spojrzysz na mapę). Należy jednak do tej opcji podchodzić z pewną dozą ostrożności, gdyż informacje o rezerwacji na jej temat podawane są niezwykle oszczędnie, nie ma recenzji.

Dom Wiejski Mamuka

Pensjonat znajduje się we wsi Hala, czyli w tym samym miejscu co Pensjonat Mtirala, ale jeśli wierzyć zdjęciom i mapie, po drugiej stronie rzeki i trochę bliżej drogi. Jeśli planujesz regularne wypady nad morze, to ta opcja na pewno będzie ciekawsza niż dwie poprzednie. Nadaje się również, jeśli chcesz spędzić noc przed lub po wycieczce do Parku Narodowego.

Przyjaciele, to mój pierwszy wpis na blogu. Cześć wszystkim!

Teraz jesteśmy w Gruzji, w pięknym mieście Batumi. Wczoraj przyjechaliśmy z Parku Narodowego Mtirala, który znajduje się około 25 km od Batumi.

Jak dostać się do parku narodowego Mtirala: minibusem z dworca autobusowego Batumi do Czakvi. Minibusy nie są sygnowane, ale można zapytać kierowców. Poproszą. Z Chakvi do Chakvistavi, gdzie znajduje się sam park, około 16 km taksówką wzdłuż górskiej drogi. Opłata w jedną stronę 30 GEL (około 17 USD)

Trasa i położenie wsi Chakvistavi są zaznaczone na mapie kolorem czerwonym.

Wejście do parku jest bezpłatne. Otrzymasz mapę ze wskazówkami, a oni opowiedzą ci wszystko szczegółowo.

Pierwsza trasa- do wodospadu. Długość w obu kierunkach wynosi około 7 km. Nie jest wymagana żadna specjalna odzież ani sprzęt. Całkiem możliwe jest noszenie zwykłej odzieży sportowej, zabierając ze sobą lekką kurtkę, ponieważ jest świeża w pobliżu wodospadu. Czas spędzony na trasie - 3 godz. Pomimo tego, że zawsze zatrzymujemy się i robimy zdjęcia.

Po drodze można zobaczyć pasące się krowy, są bardzo urocze i chętnie pozują.

Druga trasa- okrągły. Długość około 16 km. Czas podróży to 5-6 godzin. Znowu z przystankami

Gdzieś jest nawet śnieg

Posiłki na trasie w górach zawsze bardzo chce się jeść. Warto zabrać ze sobą coś pożywnego. Na przykład orzechy, suche przekąski, te same jabłka czy obrane marchewki. Lekkie i pożywne jedzenie

Dla tych, którzy zdecydują się spędzić noc w parku
Pierwszego dnia poszliśmy krótką trasą i zatrzymaliśmy się na noc w miejscowym pensjonacie ze strażnikiem parku, aby następnego dnia jechać długą trasą. Nocowaliśmy w pokoju, zamawialiśmy u niego 3 posiłki dziennie.

Okno w naszym pokoju

Kuchnia pensjonatu

Cześć wszystkim! Niedawno z naszego Makhinjauri postanowiliśmy udać się do Park Narodowy Mtirala- poniżej opowiem, co wyszło z tego przedsięwzięcia.

Mtirala - informacje ogólne

Co to jest Mtirala? Jest to malowniczy park narodowy o powierzchni sześciu tysięcy hektarów, 25 kilometrów na wschód od adżarskiej wioski Chakvi. 1761-metrowa góra Mtirala, wokół której w 2006 roku utworzono park narodowy, uważana jest za najbardziej mokre miejsce w całej Gruzji ze względu na intensywne opady deszczu (4,5 tys. mm opadów rocznie!) - w rzeczywistości jest to właśnie ta cecha góry, która zawdzięcza swoją nazwę: „Mtirala” oznacza „Płaczącą Górę”, jest prawie stale spowita gęstą mgłą.

Park Narodowy Mtirala- to górskie krajobrazy, czyste powietrze, bujna subtropikalna roślinność, a także wodospad, jezioro i dwa szlaki turystyczne. Według niektórych ekologów Mtirala jest obecnie jednym z nielicznych pozostałych miejsc na Ziemi o tak bogatej różnorodności flory i fauny. Z rzadkich zwierząt żyją tam borsuk, łasica, salamandra kaukaska, traszka i inne ciekawe zwierzęta - jednak raczej nie spotkasz ich na trasie turystycznej: z powodu ich niewielkiej liczby są nieco nieufni wobec ludzi.

Ten sam las Colchis

Jeśli więc znudziły Ci się już leniwe wakacje na Adjariańskiej plaży i dusza prosi o coś takiego - IMHO, Mtirala z łatwością rozproszy nudę i wprowadzi ją do Twojej wakacje na plażyświeży strumień.

Jak dostać się do Parku Narodowego Mtirala z Batumi i Chakvi

Park Narodowy Mtirala znajduje się 25 kilometrów od hotelu i bez własnego transportu nie jest tak łatwo się do niego dostać. Chodzi o to, że dalej transport publiczny można dostać się tylko do wsi Chakvi, położonej na autostradzie Batumi-Tbilisi. A już z Czakvi do parku narodowego będziesz musiał wziąć taksówkę lub przejechać się. Do Czakwi można dostać się z Batumi dowolnym minibusem jadącym na północ; z - dowolnym minibusem w kierunku Batumi.

Odległość z Chakvi do Parku Narodowego Mtirala wynosi 12 kilometrów. Pierwszych 8 z nich to świetny nowy asfalt, aż do wejścia do parku i domu strażnika.

Dom strażnika przy wejściu do parku narodowego

Współrzędne GPS wejścia do parku i domu strażnika: N41.69432, E41.82220.

Zaraz po wejściu do parku kończy się asfaltowa droga, a zaczyna się górska droga gruntowa, pełna dołów i wybojów. Są na niej co najmniej dwa miejsca, w których osobiście żałowałbym zawieszenia mojego auta: pierwsze to miejsce, w którym trzeba przebrnąć w rzece, drugie to obok zabytkowego 200-letniego młyna wodnego (podobno droga jest w tym samym wieku co ten młyn).

Młyn w parku Mtirala

Nie ryzykowaliśmy i w Chakvi umówiliśmy się z taksówkarzem o imieniu Dato na Subaru Forester - we wrześniu wziął 40 GEL na podróż w obie strony i trzy godziny oczekiwania, latem cena może wzrosnąć do 50-60 GEL, w zależności na napływ klientów... Moim zdaniem na wycieczkę do Mtirala jest to całkiem do przyjęcia.

z Czakwi do kolejka linowa we wsi Chakvistavi taksówkarz odwiózł nas w 40 minut. Jeśli pojedziesz tam swoim autem, najprawdopodobniej zajmie Ci to półtorej godziny w trasie - pod warunkiem, że po drodze nic złego nie stanie się z zawieszeniem i oponami.

Nawiasem mówiąc, taksówkarz okazał się bardzo szczery. Zaprosił mnie do swojego domu - mieszkaj, jak mówi, ze mną za darmo. „Będziemy pić wino, przyjaciele. Dlaczego potrzebujesz pieniędzy?” Dosłownie zmusił mnie do złożenia mu uroczystej przysięgi, że podczas następnej wizyty w Adżarii zostanę z nim.

W drodze z Czakwi do wejścia do parku znajduje się ciekawy most wiszący nad górską rzeką:

W drodze powrotnej za radą Dato kupiliśmy dwie puszki prawdziwego górskiego miodu. Miód okazał się bardzo dobry - potem w tydzień rozkruszyłem słoik.

Współrzędne miejsca sprzedaży: N41.67917, E41.85120. W zasadzie jest wiele miejsc, w których sprzedaje się miód, ale Dato radził kupować go tutaj - i nie oszukał.

Godziny otwarcia Parku Narodowego Mtirala: codziennie od 9.00 do 18.00
Telefon: +995 577 90 72 72; +995 577 10 18 89

Park Narodowy "Mtirala" na mapie:

Przejazd do Parku Narodowego Mtirala z serwisu internetowego GoTrip

Jeśli podróżujesz do Mtirala z rodziną lub dużą grupą, może lepiej pomyśleć o transferze tuż przed wejściem do parku narodowego. Wygodne transfery w całej Gruzji można rezerwować za pomocą lokalnego serwisu internetowego GoTrip... Podczas procesu rezerwacji masz możliwość wyboru klasy, marki samochodu oraz konkretnego kierowcę na podstawie opinii poprzednich pasażerów. Biorąc pod uwagę zwyczaje gruzińskich taksówkarzy ulicznych i ich nie zawsze sprawne samochody, jest to bardzo przydatna opcja. Cena na stronie jest ostateczna, nie musisz się z nikim targować.

Mtirala „turysta”: trasy, rozrywka i ceny

Na terenie parku narodowego do dyspozycji turystów są dwa szlaki turystyczne - 6 km i 16 km.

Schemat tras turystycznych w parku narodowym

Na spacer 16-kilometrową trasą trzeba jechać z noclegiem, przynajmniej na dwa dni. My, mając do dyspozycji tylko jeden dzień, udaliśmy się na krótką trasę - wszystkie opisane poniżej zabytki i ich zdjęcia nawiązują do tego. Na pierwszą znajomość parku narodowego wystarczy IMHO: tutaj można zobaczyć reliktowy las Colchis z endemicznymi roślinami z Czerwonej Księgi (w tym unikalny gaj bukszpanowy), 10-metrowy wodospad, małe górskie jezioro , niezwykle oryginalna kolejka linowa do „trakcji ręcznej” oraz 200-letnie domy zbudowane z kasztanów.

Obie szlaki turystyczne- zarówno dużych, jak i małych - zacznij od parkingu we wsi Chakvistavi, gdzie najprawdopodobniej przywiezie Cię taksówkarz.

Krótka trasa o długości 6 km prowadzi od kolejki linowej przez rzekę Chakvistavi do wodospadu Tsabilnari. Z parkingu trzeba zejść schodami do rzeki - a przed oczami zobaczycie pierwszą atrakcję Parku Narodowego Mtirala: wyjątkową kolejkę linową przez rzekę.

Kiedyś został zbudowany przez miejscowego mieszkańca, zwykłego nauczyciela szkolnego imieniem Hasan. Przeprawa na przeciwległy brzeg kosztuje 2 GEL - bardzo ciekawa atrakcja. Wchodzisz do drewnianej kabiny, sam kręcisz „kierownicą” (lub kręci nią specjalny koleś) i dzięki wysiłkowi mięśni kabina przesuwa się po linie z jednego brzegu na drugi.

Po przeprawie idziemy trzysta metrów w górę szlakiem – kolejną atrakcją będzie niska tyrolka rozpięta nad górską rzeką.

Nie mogliśmy dowiedzieć się, ile ta zabawa kosztowała - nikogo z miejscowych nie było w pobliżu. Ale biorąc pod uwagę skromną skalę atrakcji (nie jest to, szczerze mówiąc, tyrolka nad wąwozem na Bohol na Filipinach, lot nad którym pamiętam od dawna), uważam, że jest tania.

W pobliżu tyrolki szlak wpada do górskiej rzeki - można nią brodzić lub przejechać po starannie ułożonej kłodzie:

Po przeprawie szlak rozwidla się: jeden 1,5 kilometra od ostrego prowadzi do wodospadu Tsabilnari, a 700-metrowa ścieżka prowadzi do jeziora. Najpierw postanowiliśmy udać się nad jezioro - prowadząca do niego ścieżka jest bardzo malownicza:

Górskie jezioro w Parku Narodowym Mtirala

Nad jeziorem jest miejsce na piknik, gdzie kilka prosiąt zostawiło resztki arbuza.

Chociaż, jeśli przyjrzysz się uważnie, to nie są to nadgryzione skórki, ale całkiem połamany na kawałki arbuz. Może to ofiara dla duchów gór lub jezior?

Po obejrzeniu jeziora wróciliśmy do rozwidlenia przy skrzyżowaniu i poszliśmy dalej do wodospadu Tsabilnari.

Można pływać zarówno w wodospadzie, jak iw jeziorze, więc latem nie zapomnij zabrać ze sobą kąpielówek i strojów kąpielowych.

Ważny! Trasa do wodospadu jest dość stroma i kamienista - do przejścia potrzebne są odpowiednie wygodne buty, nie ma tam absolutnie nic wspólnego z kapciami. Dodatkowo trzeba być przygotowanym na to, że szlak jest śliski: Adjara to region wyjątkowo deszczowy i dość często tu leje.

Na najbardziej stromych odcinkach szlaku wykonuje się nawet pewne stopnie:

Wodospad Tsabilnari:

Współrzędne GPS wodospadu: N41.66976, E41.87781.

Przejście tą krótką trasą zajęło nam dokładnie trzy godziny - jeśli planujemy piknik i kąpiel w wodospadzie lub jeziorze, polecam położyć przynajmniej cztery godziny i właśnie w tym czasie negocjujemy z taksówkarzem w drodze powrotnej... Zazwyczaj taksówkarze czekają na swoich klientów w kawiarni niedaleko kolejki linowej po drugiej stronie rzeki - jeśli chcesz, możesz tam zjeść lunch lub po prostu odświeżyć się. Ale radzę trochę uzbroić się w cierpliwość i jeść normalnie już w - wyjdzie i smaczniej i taniej.

Mtirala - gdzie mieszkać?

Na terenie parku narodowego jest kilka możliwości zakwaterowania:

• Niedrogi hostel - 40 GEL za łóżko w pokoju wieloosobowym.
• Camping - dla podróżników-zmotoryzowanych, bezpretensjonalny pod względem codziennego komfortu. Koszt biwakowania na terenie parku narodowego wynosi 5 GEL za dzień na osobę, akcesoria kempingowe (namiot, śpiwór itp.) można wypożyczyć w ośrodku turystycznym przy wejściu do parku.
• Pensjonat "Tengiz" na terenie parku narodowego. Otwarty od 2016 roku i oferuje dziesięć pokoi dwuosobowych.
• Pensjonaty w pobliżu parku Mtirala (na przykład pensjonat „Village House” we wsi Khala) - ceny zależą od oferowanego komfortu i ogólnie są znacznie wyższe niż ceny podobnych mieszkań we wsi Chakvi . Zaleta tego typu noclegu: można negocjować z właścicielami pyszne trzy posiłki dziennie i relaksować się w parku bez zawracania sobie głowy chlebem powszednim.
• Jeśli jesteś samochodem i chcesz spędzić w Mtirala nie więcej niż jeden dzień, najlepiej będzie osiedlić się w nadmorskiej wiosce Chakvi i stamtąd pojechać do parku narodowego. Wybór noclegów w Czakwi jest znacznie szerszy niż w parku – od luksusowych hoteli nadmorskich takich jak

Mtirala (Tsiskara) to rzadkie i wyjątkowe miejsce w swoim naturalnym pięknie. Ten masyw skalny o powierzchni 15,8 tys. ha jest parkiem narodowym Adżarii. Znajduje się na wysokości 1761 m n.p.m. na górze Mtirala, co po gruzińsku oznacza „płacz”. Góra zawdzięcza swoją nazwę temu, że w parku Mtirala często pada deszcz i mgła. Ze względu na ogromne ilości opadów spadających rocznie (4,5 tys. mm) Mtirala uważana jest za najbardziej mokre miejsce w Europie. Wybierając się na wycieczkę do parku, na wszelki wypadek należy zabrać ze sobą parasole lub płaszcze przeciwdeszczowe. Ale pomimo możliwego deszczu zdecydowanie powinieneś odwiedzić ten bajeczny, wyjątkowy zakątek dziewiczej przyrody nietknięty przez człowieka.

Krajobraz parku reprezentują schodkowe tarasy schodzące do morza. Każdy poziom ma swoje unikalne rośliny i drzewa charakterystyczne dla danej strefy klimatycznej. Znajdują się tu lasy mieszane liściasto- iglaste, plantacje buków, dęby pontyjskie, lasy Colchis, wąwozy, wodospady, lasy bukszpanowe i kasztanowe, górskie rzeki, alpejskie łąki z różnorodnymi trawami i kwiatami oraz krystalicznie czyste górskie powietrze, którym nie można oddychać. W parku znajduje się wiele źródeł leczniczych z wodą zwykłą i mineralną, znajdujących się na zboczach gór.

Jak dostać się do Parku Narodowego Mtirala z Batumi

Możesz też dostać się do Mtirala wycieczka ze zwiedzaniem lub wynajmując samochód. Ceny wycieczek z Batumi do Mtirala Park zaczynają się od 50 GEL (około 20 USD) za osobę, a ceny wynajmu samochodu o pojemności 6-7 osób - od 150 GEL (60 USD). Asfalt kończy się nawet na terenie osady, a dalej droga do parku wznosi się serpentynami po kamieniach, więc na taką wyprawę nadaje się tylko samochód terenowy.

Terytorium samego parku zaczyna się znacznie wcześniej niż bezpośrednia strefa turystyczna. A jadąc przez ten teren już z okien samochodu, w którym zawsze coś kwitnie, pachnie i owocuje, roztaczają się zachwycające widoki na wiecznie zielone subtropikalne lasy. Serpentynowa droga wznosi się coraz wyżej. Poniżej płyną górskie strumienie, które z hałasem rozbijają się o kamienie, dzieląc się na wiele niekończących się strumieni. A oto pierwszy przystanek na świetne zdjęcia - most wiszący. Z każdym krokiem most kołysze się w prawo i w lewo, co na początku jest trochę onieśmielające. Ale po przyzwyczajeniu się do tego można usiąść na moście, zwisając nogami nad wrzącą rzeką i cieszyć się pięknem i harmonią krajobrazu: krowy pasą się spokojnie na szmaragdowo zielonej trawie porośniętej polnymi kwiatami, słychać świergot ptaków wszędzie od czasu do czasu latają kolorowe motyle, jasne błękitne niebo, które jest tylko w górach.

Od wejścia do parku do centrum informacyjnego 5 km wąską krętą drogą między skałami a klifem. Zbliżający się obszar turystyczny parku, możesz zapoznać się z mapą trasy, która znajduje się w centrum turystycznym, a także uzyskać wszelkie potrzebne informacje na temat wycieczek, zapoznać się z lokalnymi zwyczajami i tradycjami. Centrum posiada pokoje gościnne, pokój informacyjny oraz wystawę z lokalnymi eksponatami. Wejście do parku jest bezpłatne. Administracja parku narodowego oferuje zwiedzającym szereg wycieczek - pieszych, konnych, turystycznych, naukowych, fotograficznych. Przewodnicy będą Ci towarzyszyć wszędzie. Do wycieczka turystyczna można wypożyczyć sprzęt - namioty, plecaki i śpiwory. Wycieczki oferowane są na jeden dzień i 2-3 dni. Cena wynajmu zaczyna się tutaj od 30 lari (12 USD) za dzień za osobę.
Jeśli podróżujesz na własną rękę, możesz zatrzymać się w pensjonacie parkowym, gdzie możesz przenocować i zjeść pyszny posiłek. Pokoje są przytulne i mają wszystko, czego potrzebujesz. Koszt noclegu wraz z wyżywieniem to 50 GEL (20$) od osoby za dzień.

Co zobaczyć w parku

Ścieżki parku prowadzą w górę iw dół przez lasy, strumienie, kamienie i skały, dlatego lepiej wybrać strój sportowy, wygodne buty. Musisz wcześniej pomyśleć o wodzie i przekąskach lub odświeżyć się w lokalnych kawiarniach. Tutaj otrzymasz świeże pstrągi potokowe, grilla, chaczapuri, domowe wino itp. Produkty przygotowywane na świeżym powietrzu według tradycyjnych receptur są tym, czego potrzebujesz po długiej wędrówce po górach. Ceny w parku są dość przystępne, a jakość wina, czaczy i miodu, które sprzedaje się tutaj w każdym domu, będzie znacznie wyższa niż w mieście.
Trasa turystyczna przez park zaczyna się nad rzeką i jest to mała przygoda sama w sobie. Taką kolejkę linową można zobaczyć tylko w starych filmach lub audycjach. Budka może pomieścić 3-4 osoby, z których jedna musi użyć kierownicy, aby przesunąć kabinę na drugą stronę. Turyści są zawsze zachwyceni taką wycieczką.

Dalej ścieżka wznosi się i prowadzi do rozwidlenia. Dolna trasa o długości 700 metrów prowadzi do małego, błękitnego górskiego jeziora, a górna (1,5 km) prowadzi do pięknego 15-metrowego wodospadu.
Również na tym rozwidleniu znajduje się rozrywka dla fanów sportów i sportów ekstremalnych - zipline. Ta przyjemność będzie Cię kosztować 15 lari (6 $) i doda Ci energii i pozytywnych emocji. Są tu 4 tyrolki, a wszystkie znajdują się około 10 metrów nad strumieniami, skałami i lasem. Jest całkowicie bezpieczny dzięki doświadczonym instruktorom i sprzętowi bezpieczeństwa.

Spacer nad jezioro nie zajmie dużo czasu i wysiłku. Jaki piękny widok otworzy się przed Tobą - wśród gór pokrytych gęstą, nieprzeniknioną roślinnością leży niebieski spodek górskiego jeziora, w którym odbija się krajobraz. W tym pięknie i ciszy jest coś magicznego, jakby czas się tu zatrzymał. Woda w jeziorze jest bardzo czysta, ale zimna, latem około 15 stopni. W jeziorze można pływać.

Spacerując po parku Mtirala czujesz się odcięty od cywilizacji, która przynosi podświadomą radość. Tutaj szczególnie silnie odczuwasz swój związek z naturą, czujesz się jak jej niepodzielna część. Wrażenie przedzierania się przez subtropikalną dżunglę – drzewa i krzewy przeplatają się ze sobą, nad głową wiszą bluszcz i liany, zasłaniając niebo, a pod stopami zielony dywan paproci i mchu. Wystarczy spojrzeć zza drzewa lub krzaka, podejdzie do Ciebie postać z bajki, jak stary leśnik lub leśny skrzat.

Ze względu na stale wysoką wilgotność, która tutaj dochodzi do 80-85%, mech jest wszędzie – na drzewach, krzewach, kamieniach, skałach. Zieleń otacza ze wszystkich stron, uspokaja i poprawia nastrój. Czasami zarośla dżungli otwierają się i dają możliwość zobaczenia zboczy gór.
Górna wycieczka do wodospadów będzie znacznie trudniejsza, bo ścieżka wspina się stromo w góry, ale widoki z góry zapierają dech w piersiach. Kilka oszałamiających platformy do oglądania na, zanurzone w zieleni. Kiedy dotrzesz do wodospadu, na pewno będziesz chciał popływać, ale woda w nim jest zawsze bardzo zimna. Jednak w letnie upały niewiele osób to powstrzymuje. Miłośnicy sesji zdjęciowych pędzą po dobre ujęcie stojąc za wodospadem i chcąc nie chcąc wracają przemoczeni.Zawsze panuje przyjazna i pozytywna atmosfera. Jeśli podróżujesz z małymi dziećmi lub osobami starszymi, lepiej powstrzymać się od tej górskiej wędrówki.

Spacerując po parku, trzeba zatrzymać się, aby posłuchać śpiewu ptaków, podziwiać piękno górskiego krajobrazu, napić się wody źródlanej ze źródła mineralnego i odetchnąć oszałamiającym aromatem ziół i różnorakich kwiatów. Bardzo trudno opisać całe piękno i wyjątkowość tego rezerwatu, stworzonego przez samą przyrodę, a wciąż zachowującego swoją czystość i nienaruszalność.

Park Mtirala ma różnorodną i unikalną florę i faunę. Flora jest reprezentowana przez endemity gruzińskie, adżarskie, kolchidzkie i kaukaskie. W parku jest wiele jezior i wodospadów. Na terenie parku zachowały się rzadkie rośliny i gady starożytnej Kolchidy, które są na skraju wyginięcia. Wiele z nich znajduje się w Czerwonej Księdze.
W rezerwacie Mtiral żyje około stu gatunków przedstawicieli fauny. Świetnie współistnieją tu wiewiórki, borsuki, zające, lisy, sarny, łasice, dziki, wilki i niedźwiedzie brunatne, rozmaite płazy i gady oraz rozmaite ptaki. I nie jest to zaskakujące, ponieważ żyją w swoim naturalnym środowisku przy minimalnym udziale człowieka.
Park Narodowy Mtirala odgrywa bardzo ważną rolę w utrzymaniu równowagi naturalnego ekosystemu, zapobiegając erozji gleby i powodziom okolicznych terenów. Park posiada duże naturalne rezerwy wody słodkiej.

W parku Mtirala można odwiedzić wystawę i sprzedaż lokalnych produktów uprawianych na tym ekologicznie czystym terenie, skosztować i kupić prawdziwy górski miód z lokalnych ziół. Możesz także pojeździć konno i skorzystać z kilku lekcji jazdy konnej od profesjonalnych instruktorów.
W rzeczywistości nie ma tak wielu miejsc na ziemi, w których obecność człowieka nie byłaby odczuwalna. Jednym z nich jest park Mtirala. Cudowne, cudowne miejsce na wędrówki i jedność z naturą. Zachwyci nie tylko miłośników przyrody, ale także tych, którzy po prostu chcą być sami ze sobą i swoimi myślami z dala od zgiełku. Dla każdego, kto tu przyjedzie, Mtirala Park pozostawi wiele wrażeń i nigdy nie zapomnisz czystego górskiego powietrza, wypełnionego upojnymi aromatami traw łąkowych i polnych kwiatów.
Każdy, kto kiedykolwiek odwiedził ten egzotyczny zakątek dzikiej przyrody, będzie miał najlepsze i najprzyjemniejsze wrażenia.

Park Narodowy „Mtirala” w Gruzji pojawił się niedawno. Został założony po odzyskaniu niepodległości w 2007 roku. Rezerwat znajduje się na masywie skalnym o tej samej nazwie, który wznosi się na 1761 m n.p.m. Nazwa parku jest tłumaczona jako „płacząca góra”. Jest to spowodowane stałymi, prawie całorocznymi gęstymi mgłami, które spowijają okolicę, oraz dość częstymi deszczami.

Góra Mtirala wznosi się w regionie Kobuleti i Chakvi. W tym artykule opowiemy, co jest niezwykłego w Parku Narodowym Mtirala, jak dostać się do tych cudownych miejsc. Dowiesz się o florze i faunie parku, jakie wycieczki się tutaj odbywają.

Opis rezerwatu

Nadmorskie wąwozy Adżarii to wyjątkowy obszar wilgotnych lasów subtropikalnych na terenie byłego Związku Radzieckiego. Obszar ten jest oddzielony od równiny Colchis i wyżyn anatolijskich ostrogami grzbietu Meschetii, więc klimat jest tu ciepły przez cały rok.

Nawet na początku epoki lodowcowej, kiedy lodowce schodziły ze szczytów Kaukazu, a warunki klimatyczne całego Zakaukazia uległy znaczącym zmianom (stały się chłodniejsze), pogoda w tych lasach praktycznie się nie zmieniła. Przetrwało tu wiele roślin ciepłolubnych. Ciekawe, że przez długi czas teren ten zamieszkiwały małpy, które opuściły Zakaukazie, gdy zrobiło się dla nich za zimno.

Dziś w centrum Parku Narodowego Mtirala znajduje się wieś Chakvistavi, położona nad brzegiem rzeki o tej samej nazwie. Jest też dom, w którym turyści spotykają się z zarządem Parku Narodowego Mtirala. Adres administracji rezerwatu to Nizhnee Chakvi, ul. Chavchavadze, 13. Stąd zaczyna się duża dwudniowa trasa wycieczkowa po rezerwacie. Gromadzą się tu grupy udające się do wodospadu Tsablnari i jeziora. Jest to dość łatwa trasa, którą mogą opanować nawet starsze i małe dzieci.

Cechy parku

Park Narodowy Mtirala to subtropikalne, raczej wilgotne góry z wodospadami i małymi jeziorami. Ze względu na częste deszcze utrzymuje się tutaj wysoki poziom wilgotności: eksperci twierdzą, że jest to najbardziej mokre miejsce w Europie. W parku znajdują się dwie najważniejsze atrakcje: wodospad i górskie jezioro. Możesz dodać do zabytków, które zbudował miejscowy mieszkaniec, nauczyciel szkoły Hassan.

Tras oferowanych w Parku Narodowym Mtirala nie można nazwać ekstremalnymi: nie wymagają specjalnego sprzętu i umiejętności, ale o wygodne buty i odzież sportową trzeba zadbać z wyprzedzeniem.

Niezależna podróż

Jeśli zdecydujesz się na samodzielne zwiedzanie Parku Narodowego Mtirala, możesz łatwo po nim nawigować. Idź w prawo - wyjdziesz do wodospadu Tsablnari, w lewo - do jeziora. Miejscowi wierzą, a trudno się z tym nie zgodzić, że to miejsce jest odzwierciedleniem wszystkiego i bogatych tradycji narodowych. Wspaniała przyroda, niesamowite piękno wodospadów, krystalicznie czyste powietrze - to wszystko zwycięża w parku.

Ze względu na niezwykły krajobraz i bogactwo roślinności miejsce to często nazywane jest „gruzińską dżunglą”. Powierzchnia Parku Narodowego Mtirala to prawie sześć tysięcy hektarów. Na tym naprawdę rozległym terytorium znajdują się unikalne rośliny, które nie mają odpowiednika na świecie: luksusowe gaje bukowe i kasztanowe, rośliny od dawna umieszczane w Czerwonych Księgach wielu krajów.

Las Colchis

Ten las jest znany wielu z mitów o Argonautach. To duma Parku Narodowego Mtirala w Batumi. Oddalenie tych miejsc pozwoliło przetrwać lasom Colchis, które rosły na tej ziemi nawet w klimacie tropikalnym. Kolejnym skarbem parku jest zaopatrzenie w wody słodkie i mineralne o właściwościach leczniczych. Z tego powodu rezerwat znajduje się na liście najważniejszych na terenie współczesnej Europy.

Wartość parku

to wyjątkowe miejsce bardzo istotne nie tylko ze względu na możliwość rozwoju ekoturystyki. Park Narodowy Mtirala odgrywa ważną rolę w zachowaniu zwyczajów i tradycji kulturowych kraju. Tutaj turyści czują nie tylko jedność z naturą, ale także poznają życie Gruzji. Na terenie rezerwatu znajduje się maleńka wioska Chakvistavi, która przyciąga turystów jednym uderzającym faktem: domy tutaj zostały zbudowane około dwóch wieków temu.

Miejscowi mieszkańcy znają z pierwszej ręki i starannie pielęgnują starożytną kulturę gruzińską iz wielką radością dzielą się swoją wiedzą z każdym, kto jest nią zainteresowany. Tutaj na pewno będziesz karmiony niesamowitymi potrawami kuchni narodowej, które są przygotowywane z produktów, które rosną w Parku Narodowym Mtirala.

Wycieczki

Jeśli wahasz się iść do niezależna podróż w parku organizatorzy przygotowali ciekawe wycieczki na swoim terytorium. Z reguły obejmują wycieczkę do wąwozu nad rzeką Chakvisskali, wizytę nad wodospadem, przy którym turyści zazwyczaj zatrzymują się i przekąskę na malowniczej łące. A tuż obok niej dostaniesz propozycję jazdy konnej. Dla wytrzymałych i doświadczonych podróżników oferowana jest wizyta w innym rezerwacie przyrody - „Kintrishi”. Ta wycieczka piesza będzie wymagała wytrzymałości i wytrzymałości.

Flora parku narodowego

W rezerwacie występuje wiele roślin subtropikalnych: 284 gatunki, 68 rodzin. Wśród nich jest 18 gatunków nadrzewnych, 21 krzewów i 16 gatunków endemicznych. Rzadkie endemity reliktowe są wymienione w Czerwonej Księdze kraju: rododendron Ungern, dąb pontyjski i epigea.

Prawie całe terytorium Parku Narodowego Mtirala pokryte jest nieprzeniknionymi krzewami i lasami. Rozkładają się one w następujący sposób (w zależności od wysokości nad poziomem morza): lasy mieszane - na wysokości 600 metrów, szerokolistne lasy mieszane Colchis, pas kasztanowy - na wysokości od 600 do 1000 metrów powyżej znajduje się pas modrzewiowy tysiąc metrów.

Świat zwierząt

Dziś park jest domem dla 95 gatunków zwierząt: kopytnych i płazów, ssaków różnej wielkości. Węże i jaszczurki, traszki i żaby, salamandra – to tylko niektóre z żyjących w rezerwacie płazów. Z małych ssaków można znaleźć wiewiórkę i zająca, żbika i lisa, borsuka. Lepiej unikać spotkania z tak dużymi zwierzętami jak wilk i niedźwiedź. W parku od czasu do czasu można również spotkać dzika. W rezerwacie występuje wiele różnych ptaków, w tym gatunki drapieżne.

Gdzie się zatrzymać?

Turyści mają możliwość noclegu w parku. Można wynająć pokój w znajdującym się tutaj ośrodku turystycznym. Ponadto na terenie rezerwatu wybudowano pole namiotowe, w którym można wynająć wszystko, co potrzebne i spędzić noc na świeżym powietrzu w namiocie.

Nie stój z boku i są bardzo gościnni miejscowi które zapewniają zakwaterowanie za rozsądną opłatą. Ponadto zaproponują skosztowanie pysznego miodu zebranego na tych terenach, pysznego domowego sera i tradycyjnej gruzińskiej słodyczy – czurczcheli. Miłośnicy bardziej komfortowego pobytu mogą rozważyć opcje osiedlenia się w pensjonatach i hotelach położonych w sąsiedztwie Parku Narodowego Mtirala. Recenzje turystów wskazują, że życie w nich jest wygodne i dość przystępne.

Pensjonat "Mtirala"

Według opinii podróżnych, dla ekoturystyki lepsze miejsce nie znajdziesz. Dom ma tylko pięć pokoi, wyposażonych we wszystko, czego potrzeba na krótki pobyt. Przeznaczone są dla dwóch lub trzech mieszkańców. Właściciele domu hodują prosięta i cielęta, kury i psy, które pilnują całego gospodarstwa. Dlatego ta żywa istota nie pozwoli długo wygrzewać się w łóżku rano.

W drodze nad rzekę można zbierać orzechy włoskie, gruszki, mandarynki i inne owoce w zależności od pory roku.

Willa "Tengiz"

Jest to nowy pensjonat położony w parku. Został otwarty w 2016 roku i oferuje dziesięć pokoi dwuosobowych ze wszystkimi udogodnieniami do przesiedlenia.

"Chatka"

Znajduje się we wsi Hala, ale po drugiej stronie rzeki, naprzeciw „Mtirala”, bliżej drogi. Jeśli marzysz o regularnym wychodzeniu nad morze, ta opcja będzie dla Ciebie bardziej odpowiednia niż inne. Nadaje się również, jeśli potrzebujesz noclegu przed lub po wycieczce do parku.

• Park Narodowy „Mtirala” pozwala nie tylko rozwijać ekoturystykę w kraju, ale także odgrywa ważną rolę w zachowaniu pasma Chakvi - Kobuleti. Ta równowaga zapobiega powodziom i erozji.
• Ciekawe, że odległe położenie parku Mtirala odegrało pozytywną rolę: przetrwały lasy Colchis, które pojawiły się w klimacie tropikalnym.

Park Narodowy Mtirala w Gruzji: jak się tam dostać?

Jak już powiedzieliśmy, rezerwat znajduje się na górze Mtirala, między kurortem Kobuleti a wioską Chakvi, które znajdują się na wybrzeżu Morza Czarnego. Wielu podróżników woli wybrać się na wycieczkę do Parku Narodowego Mtirala z Batumi. Miejscowi wyjaśnią, jak się tam dostać. Do Chakvi i Kobuleti można dostać się zwykłym autobusem lub taksówką o ustalonej trasie. Z Kobuleti lepiej jest udać się do wsi Hala: znajduje się bliżej rezerwatu.

Wśród turystów samochodowych często można usłyszeć o złej drodze do parku. W rzeczywistości tak nie jest. Odległość do recepcji parku od autostrady Batumi wynosi około dwunastu kilometrów. Droga zaczyna się w Chakvi. Pierwsze osiem kilometrów tego toru to zupełnie nowy, gładki asfalt. Trasa wije się między domami rozrzuconymi w górach, dwukrotnie przecina rzekę.

Po ośmiu kilometrach dojdziesz do posterunku leśniczego, za którym skała się kończy i zaczyna: samochody jadą po niej, ale powoli. Ten odcinek ma około czterech kilometrów. Mijając go, zostaniesz zabrany do recepcji. Powinieneś iść prosto, nigdzie nie skręcając. Od czasu do czasu natkniesz się na znaki.