Otwórz menu po lewej stronie Wyspy Alandzkie. Finlandia, Wyspy Alandzkie: atrakcje, wędkarstwo, recenzje, zdjęcia Åland Finland

• Gdzie się zatrzymać: Hotele w Turku są odpowiednie zarówno dla tych, którzy przybyli zapoznać się z tym ważnym dla Finlandii miastem portowym, jak i dla tych, którzy wybierają się z niego na wycieczki po okolicy. Obudowa tutaj - na każdy portfel. Chociaż w sąsiednich Pori i Raumie znajduje się również schronienie dla podróżnika. Jeśli chcesz odosobnienia i cudów (odpocznij na wyspach na północnych morzach - brzmi!) - witaj Wyspy Alandzkie... Większość hoteli znajduje się w Mariehamn, stolicy archipelagu. Ci, którzy celowo wybierają się do Muminków, powinni zostać w Naantli. Nie będzie też problemów z noclegiem w Vaasa, jeśli już wspinaliście się tak daleko, to zostańcie tu na kilka dni, miasto jest tego warte.
• Co zobaczyć: Główną atrakcją Naantli jest park rozrywki Dolina Muminków. Poza sezonem korzystamy ze spa. Vaasa nosi tytuł „kulturalnego serca Ostrobotni” – muzea, wystawy, festiwale muzyczne, noc sztuki, a nawet własna orkiestra miejska. Bonusem jest park rozrywki Vassalandia i park wodny Tropiclandia. Czcigodna Rauma przyciąga spokojem, starożytnością i historią morza. I oczywiście festiwale wina w lecie. Wyspy Alandzkie – „Perła Skandynawii”. Zapaleni rybacy powinni przyjechać tutaj na wakacje. Pomiędzy kęsami zwiedzimy średniowieczny zamek Kastelholm, kurhany wikingów i inne zabytki. Cóż, Turku to miasto na pełne wakacje. Jest przyroda, architektura, różne festiwale i muzea, zakupy, pyszne jedzenie. Z miejsc, które trzeba zobaczyć, jest Zamek Abo.
• Możesz być zainteresowanym także tym

Wyjątkowy pejzaż morski Wysp Alandzkich pobudza wyobraźnię każdego, kto widzi go po raz pierwszy. Malowniczy krajobraz szkierowy, łagodny klimat i duża ilość słonecznych dni w roku przyciągają na Wyspy Alandzkie wielu wczasowiczów. A także dzięki glebom bogatym w wapień ukształtowała się tu raczej nietypowa dla Skandynawii flora: dęby, jesiony, klony, wiązy i lipy oraz Różne rodzaje storczyki.

Ludzie zaczęli osiedlać się na wyspach od około 4200 p.n.e. e., a przez wiele stuleci wyspy były „pomostem” między Finlandią a Szwecją, a populacja Wysp Alandzkich stale rosła. W czasie wojny północnej wyspy wraz z Finlandią zostały w 1809 r. przekazane Rosji, a w 1921 r. ponownie przekazane Finlandii z prawami strefy samorządnej. W 1954 Wyspy Alandzkie otrzymały własną flagę (czerwony krzyż w żółtym polu na niebieskim tle); językiem urzędowym na wyspach jest szwedzki. Od 1984 roku wydaje własne znaczki pocztowe (fińskie znaczki są nieważne)... Alandczycy są dumni ze swojego specjalnego statusu i nie lubią nazywać się Finami. Głównymi zajęciami mieszkańców Wysp Alandzkich są żegluga, uprawa warzyw i turystyka. Po zniesieniu bezcłowego handlu w krajach UE Wyspy Alandzkie pozostają jedyną bezcłową oazą w Europie.

Na Wyspach Alandzkich można zobaczyć najstarsze kościoły w Finlandii, zobaczyć ślady starożytnego rolnictwa i budowli z XII wieku. Rozbito tu wiele statków, najsłynniejszy – „Wrow Maria” – holenderski statek załadowany skarbami, które nabyła Katarzyna Wielka. W 1999 roku w końcu odkryto dokładną lokalizację wraku.

Turku - najstarsze miasto Największy port Finlandii, dawna stolica. Jest to doskonała baza wypadowa do zwiedzania wysp, zwłaszcza jeśli podróżujesz na rowerze, ponieważ między wyspami stale kursują bezpłatne promy, prawdziwy cud transportu publicznego. Tutaj można również obserwować różnorodną florę i faunę, w tym ptaki morskie, łosie, foki, jednocześnie podziwiając wiejski urok wysp śródlądowych i gigantyczne latarnie morskie.

Co zobaczyć na Wyspach Alandzkich

Mariahamn

Mariehamn lub Maarianhamina (11 tys. mieszkańców, czyli 40% całej populacji wysp) - główne Miasto wyspy. Miasto „tysiąca lip” na południu archipelagu zostało założone w 1861 roku przez cesarza rosyjskiego Aleksandra II i nazwane na cześć cesarzowej Marii Aleksandrownej. Od 1889 Mariehamn jest popularnym kurortem nadmorskim, obecnie jest administracyjnym i przemysłowym centrum Wysp Alandzkich. Wspaniała ulica Norra Esplanadgatan o długości 1000 m łączy port zachodni i wschodni. Nie lekceważ starej dzielnicy morskiej.

Storagatan – Muzeum Wysp Alandzkich z najbogatszą kolekcją archeologiczną; dobrze reprezentowana jest historia kulturalna regionu. W tym samym budynku znajduje się muzeum sztuki (Godziny pracy: codziennie 10.00-16.00, wt. 10.00-20.00).

W Porcie Zachodnim otwarto muzeum morskie - jego budynek przypomina statek (godziny pracy: maj-czerwiec, sierpień 9.00-17.00, lipiec 9.00-19.00, inne godziny 10.00-16.00)... W tym samym porcie cumuje żaglowiec Pommern, obecnie muzeum. Czteromasztowy bark (długość 95 m)- symbol miasta. Od 1903 do 1952 przewoził zboże z Australii do Anglii (Godziny pracy: maj-sierpień 9.00-17.00, lipiec 9.00-19.00, wrzesień-październik 10.00-16.00.)

Ramsholmen

3 km na zachód od Mariehamn leży piękny rezerwat przyrody Ramsholmen (Ramsholmen)... Tutaj można znaleźć gatunki łąk i krzewów typowe dla Wysp Alandzkich.

Twierdza Kastelholm

Twierdza Kastelholm znajduje się 23 km na północny wschód od Mariehamn (Kastelholm)... Pierwsza pisemna wzmianka o nim pojawia się w 1388 r. Do 1634 r. „Północny Gibraltar” był siedzibą gubernatora Wysp Alandzkich. W 1507 roku duńska flota zniszczyła zamek, aw połowie XVIII wieku. zamek został zniszczony przez pożar. Dziś został odrestaurowany i jest otwarty do wglądu. (Godziny pracy: maj, czerwiec, wcześnie pogr. 10.00-17.00, lipiec 10.00-17.30, ser. sierpień-wrzes. 10.00-16.30).

Dwór Jana Karola

Niedaleko Kastelholm - skansen "Dwór Jana Karla" ("Jan Karlsgarden")... Zwiedzający muzeum zapoznają się z tradycyjnym trybem życia miejscowych chłopów, mogą również zajrzeć do historycznego więzienia z XVIII wieku. „Vita Bjorn” (Niedźwiedź polarny)... Godziny otwarcia: maj-wrzesień. 10.00-17.00.

Sund

Nieco dalej na północ od Kastelholm w Sund (Słońce) znajduje się murowany kościół Jana Chrzciciela (XIII wiek) z drewnianymi rzeźbami. Niedaleko od niej w lesie - ruiny fortecy Wikingów Borgbod (Borgboda).

Bomarsund

Na wschód od Kastelholm (11 km) stoi twierdza Bomarsund, zbudowana przez Rosjan w latach 1832-1854. Twierdza została pomyślana jako potężna cytadela Imperium Rosyjskiego, ale podczas wojny krymskiej została zniszczona w 1854 roku. Informacje o twierdzy można uzyskać w „Domku pilota” na wyspie Prasto. Godziny otwarcia: maj-ser. sie wt-niedz 10.00-15.00.

Saltvik

na północ od Mariehamn (23 km autostradą przez Jomalę, przed Kastelholm skręć w lewo) znajdziemy Saltvik (Saltvik)... Tutejszy kościół Najświętszej Marii Panny jest jednym z najstarszych na wyspach. Największym zainteresowaniem cieszą się chrzcielnica wykonana z wapienia gotlandzkiego, krzyż triumfalny i skrzynia ołtarzowa (XV wiek)

Orrdalsklint

Północny wschód od Saltvik – Orrdalsklint (Orrdalsklint), najwyższe miejsce (129 m n.p.m.) wyspy. Piękny widok otwiera się z wzniesienia Kasberg na północ od Saltvik.

Finström

20 km na północ od Mariehamn (za Jomalą po lewej) Gmina Finström znajduje się (Pinstroma) skupiony w Godby (Boże)... W kościele św. Michała (XIII w.) zachowały się freski z XV wieku.

Weź

Kolejne 21 km na północ od Godby - i jesteśmy w najbardziej wysuniętej na północ gminie Wysp Alandzkich, Geta (Weź)... Z drugiej co do wysokości góry Soltuna rozciągają się wspaniałe widoki.

Hammarland

21 km na północny zachód od Mariehamn stoi kościół św. Katarzyny w Hammarland (XIII wiek)... W Skarpnato, gmina Hammarland (Hammarland) otwarto muzeum historii lokalnej. Interesujące są budowle chłopskie z XVIII wieku. i stare wiatraki.

Eckero

W Storby pod Eckero w starym budynku poczty (1897) znajduje się muzeum pocztowe. Wśród eksponatów znajdują się nawet łodzie pocztowe, na których poczta królewska była dostarczana do Sztokholmu do 1910 roku. Godziny otwarcia: maj-ser. czerwiec, ser. Aug-Ser. Sep 10.00-16.00, ser. Czerwiec-ser. sie 10.00-18.00.

Co roku w czerwcu odbywają się tutaj tradycyjne wyścigi łodzi pocztowych (40 km) wzdłuż Zatoki Botnickiej - do Grisslehamn (Szwecja).

Muzeum Łowiectwa i Rybołówstwa opowiada o warunkach dawnego życia na wyspach (Karingsund, Eckero).

Lemland

Gmina Lemland (Lemlandia) znajduje się na wyspie 15 km na południowy wschód od Mariehamn. Obok ruin kaplicy morskiej św. Olafa (XIII wiek)- starożytny cmentarz Wikingów, największy na Wyspach Alandzkich. Dawne sanktuarium Wikingów to kamienny labirynt. Muzeum Historycznego Domu Armatorów Pellas (1884) otwarte: ser. Czerwiec-ser. sie

Kyokar

Do miasta Kokar (kokar, 300 mieszkańców, porty gościnne Sandvik i Hellso)- prawdziwy raj dla miłośników żeglarstwa - można dopłynąć promem z Kogro (74 km na południowy zachód od Turku) i Langnas (28 km na wschód od Mariehamn)... Warto zobaczyć szary kościół wacca zbudowany na ruinach klasztoru franciszkanów (XIV wiek)... W Kokar otwarte jest małe muzeum historii lokalnej; są hotele, restauracja i pole namiotowe.

Wyspy Alandzkie to archipelag na Morzu Bałtyckim. Jest to autonomiczna prowincja w Finlandii. Ma ten sam kod telefoniczny co Finlandia, ale ma własny parlament, flagę, pocztę, znaczki i domenę.

Archipelag położony jest przy wejściu od Bałtyku do Zatoki Botnickiej. Wyspy Alandzkie graniczą z Finlandią drogą morską, a Szwecją na zachodzie i północnym zachodzie, łącznie z granicą lądową na wyspie Merket. Archipelag z północy na południe ma długość 130 km i składa się z 6757 wysp (z czego 60 jest zamieszkanych). Jest to archipelag z największym skupiskiem wysp na Ziemi. Największą z wysp archipelagu są Wyspy Alandzkie o powierzchni 685 km². Najwyższym punktem archipelagu jest wzgórze Orrdalsklint o wysokości 129 m.

Główną populacją Wysp Alandzkich są fińscy Szwedzi. Archipelag ma status zdemilitaryzowany, co oznacza, że ​​na jego terenie zlikwidowano instalacje wojskowe i inne obiekty, a utrzymanie sił zbrojnych, budowa fortyfikacji, wykonywanie manewrów itp. jest zabronione. Nie ma tu jednostek wojskowych, morskich ani wojskowych baz lotniczych. Wyspy mają status terytorium neutralnego i nie mogą brać udziału w teatrze działań w przypadku konfliktów zbrojnych. W przeciwieństwie do wszystkich innych obywateli Finlandii, mieszkańcy Wysp Alandzkich nie są powoływani do służby wojskowej. Zabronione jest również posiadanie i noszenie jakiejkolwiek broni palnej, z wyjątkiem myśliwskiej (z wyjątkiem policji).
Wyspy trafiły do ​​Finlandii przez Rosję: Alandy zajmują strategiczne położenie na Bałtyku, od czasów Piotra I były celem wojen rosyjsko-szwedzkich, a w 1809 r. wraz z Finlandią przeszły do ​​Rosji pod Aleksander I.

Symbole państwowe

Flaga- podobny do szwedzkiego, czyli prostokątny niebieski materiał z żółtym skandynawskim krzyżem. Jednak żółty krzyż na fladze Aland jest szerszy i wstawiony jest w niego czerwony krzyż skandynawski. Zatwierdzono 7 kwietnia 1954

Herb- to wizerunek złotego jelenia na niebieskim polu. U góry tarczę wieńczy perłowa korona ozdobiona drogocennymi kamieniami. Cecha ta sprawia, że ​​herb Wysp Alandzkich jest powiązany z herbami niektórych regionów Finlandii i oficjalnym herbem Szwecji, do której wyspy należały do ​​początku XIX wieku.

Struktura państwowa

Forma rządu- autonomiczna prowincja w Finlandii.
Kapitał- Mariehamn.
Największe miasto- Mariehamn, jedyne miasto.
Kierownik Prowincji- gubernator.
Szef rządu- Premier.
Terytorium- 1552,57 km².
Populacja- 30 361 osób. Około jedna trzecia ludności mieszka w stolicy.
Waluta- euro. Aland posiada własne monety z pierwszej połowy lat 90. - dalery; były prawnym środkiem płatniczym na Wyspach Alandzkich i są akceptowane przez banki do wymiany.
Oficjalny język- Szwedzki.
Religia- głównie luteranie.
Klimat- umiarkowany, fajny. Jednocześnie Aland jest jednym z najbardziej słonecznych regionów w krajach skandynawskich.
Podział administracyjny- 16 gmin
Gospodarka- rybołówstwo, hodowla bydła mlecznego, turystyka (wypoczynki nadmorskie).

Natura

Flora Aland reprezentowany jest głównie przez lasy sosnowe i liściaste (głównie jesionowe), krzewy, łąki. Kamienie, zieleń i dużo wody dookoła - to typowy krajobraz Wysp Alandzkich.

Na wyspach znajduje się kilka rezerwatów.
Szorstkie skały o niezwykle dziwacznych konturach, zatoki i zatoki z czystą, lazurową wodą płynnie spływają w gęste płaszcze lasów iglastych i liściastych. Wyspy Alandzkie to przepiękna dzicz z minimalnymi śladami cywilizacji. Od zawsze słyną z wyjątkowego charakteru.

FaunaŻyją tu zwierzęta, które nie boją się ludzi: nieustraszone zające, sarny i łosie. Wśród zwierząt drapieżnych znajduje się lis pospolity, kuna leśna i inne. Wędkarstwo to popularna aktywność na Wyspach Alandzkich. V wody lokalneŻywe łososie, tajmienie, szczupaki i łososie.

Atrakcje Wysp Alandzkich

Kastelholm

Średniowieczny zamek w gminie Sund na archipelagu Wysp Alandzkich. Dokładna data powstania nie jest znana.
Jest to jedyny średniowieczny zamek na Wyspach Alandzkich, po raz pierwszy wzmiankowany w kronikach w 1388 roku jako „Dom Kastelholm”. W swojej nowoczesnej formie jest to złożony zespół architektoniczny, wybudowany i rozbudowany w okresie od końca XIV do połowy XVII wieku.
Rozkwit zamku przypada na XV-XVI wiek. W drugiej połowie XVI wieku. zamek należał do rodu Stenbock, będącego w opozycji do króla szwedzkiego Eryka XIV. W 1599 roku podczas wojny międzywojennej o tron ​​szwedzki zamek został dotkliwie zniszczony przez wojska króla Karola IX.
W XVII-XVIII wieku. był używany jako więzienie. W XX wieku. zamek został odrestaurowany i udostępniony zwiedzającym.

Twierdza XIX wiek Założona w 1832 roku przez Imperium Rosyjskie na wyspie Aland. Zniszczony w 1854 przez flotę angielsko-francuską podczas wojny krymskiej.
Twierdza Bomarsund miała być okazała, ale technologia okazała się przestarzała. Opierał się na zasadzie głębokiej obrony - kilku warstw rowów i ziemnych wałów. Z dwunastu okrągłych wież na Bomarsund zbudowano tylko trzy. Ale forteca została szybko zajęta i zniszczona przez Brytyjczyków i Francuzów w 1854 roku. Rosja nie straciła Alandów, ale szkielety zostały zdemilitaryzowane, a twierdzy nigdy nie odbudowano (tylko rozebrano na materiały budowlane). Dziś przez ruiny przebiega autostrada.

Historia twierdzy

Po zakończeniu wojny w latach 1808-1809 i zawarciu traktatu pokojowego w Friedrichsgam Finlandia i należące niegdyś do Królestwa Szwecji Wyspy Alandzkie weszły w skład Imperium Rosyjskiego. Wyspy stały się najbardziej wysuniętą na zachód placówką imperium, na ich terytorium rozlokowano garnizon i podjęto decyzję o budowie fortu wojskowego.
W 1809 r. zakończono wszystkie główne prace przygotowawcze do budowy fortu: wycięto las w miejscu fortu, a na wyspie Prästö zbudowano nowy szpital wojskowy.
Jednak w związku z Wojną Ojczyźnianą z 1812 r. i śmiercią dowódcy rosyjskiego Barclay de Tolly, odpowiedzialnego za budowę Bomarsundu, prace przy budowie fortu musiały zostać wstrzymane.
W 1820 r. podczas wizyty na wyspach wielki książę i inspektor forteczny Nikołaj Pawłowicz postanowił wznowić budowę i zarządził nowe plany umocnienia Bomarsundu.
Prace na wyspach rozpoczęto w 1830 r. od budowy drewnianych koszar i innych budynków dla kontyngentu wojskowego i więźniów wysłanych na wyspę w celu budowy fortu.
W 1853 roku rozpoczęła się wojna krymska z Anglią i Francją po stronie Imperium Osmańskiego. Morze Bałtyckie zostało zablokowane, Bomarsund izolowana. Bitwa stoczona została w sierpniu 1854 roku, po czterech dniach bitwy twierdza została zdobyta. Później twierdza została ostatecznie zniszczona, ponieważ Brytyjczycy chcieli utrudnić działania militarne Rosji na wyspach.
W 1856 r. paryski traktat pokojowy nadał Wyspom Alandzkim status strefy zdemilitaryzowanej, który zachował się do dziś.
Twierdza nigdy nie została odbudowana, chociaż otwory wentylacyjne potężnych armat wciąż wychodzą na morze ze zrujnowanych murów.

Eckerø

Wyspa na Morzu Bałtyckim, położona na skrajnym zachodzie Wysp Alandzkich.
Od 1809 do 1917 Eckero było częścią Imperium Rosyjskiego i ma bogatą historię, o czym świadczą rosyjskie napisy na budynku Urzędu Pocztowego i Celnego w Sturbu. Położone w centrum Imperium Szwedzkiego, Eckerø stało się najbardziej wysuniętym na zachód wybrzeżem Imperium Rosyjskiego podczas kampanii wojskowych. Gmina Eckerø obejmuje również niezamieszkaną wysepkę Merket, podzieloną po równo między Szwecję i Finlandię. Biegnie przez nią jedyna granica lądowa na Wyspach Alandzkich ze Szwecją.

Więzienie Vita Bjorn

Więzienie w pobliżu zamku Kastelholm w gminie Sund. Został zbudowany w 1784 r. i funkcjonował do 1975 r. Jedna połowa domu służyła jako mieszkanie dla dozorcy i jego rodziny, a druga została podzielona na cele.

Na początku lat 80. budynek odrestaurowano, w 1985 r. otwarto tu muzeum więzienne, w którym zorganizowano wystawę rozwoju systemu penitencjarnego (karnego) z końca XVIII wieku. do 1950

Miasto Mariehamn

Domy w mieście są w większości drewniane.
Główną atrakcją Marianhamina jest kościół św. George, podarowany miastu przez armatora Augusta Troberga.

Konsulat Federacji Rosyjskiej na Wyspach Alandzkich również może zadowolić rosyjskich turystów.

Historia Wysp Alandzkich

Wyspy Alandzkie były zamieszkane przez ludność około IV tysiąclecia p.n.e. NS. (na podstawie przedmiotów ceramicznych znalezionych przez archeologów).
Przez kilka stuleci wyspy stały się areną działań wojennych między państwami regionu bałtyckiego: w latach 1714-1721. Alandy zostały prawie całkowicie rozbite przez wojska Piotra Wielkiego, a ludność archipelagu wyemigrowała do sąsiedniej Szwecji, która do początku XIX wieku. sprawował władzę nad archipelagiem.

W 1809 roku, zgodnie z traktatem pokojowym Friedrichsgam, archipelag stał się częścią Imperium Rosyjskiego jako część Wielkiego Księstwa Finlandii. Funkcje gubernatora Aland zostały zniesione.
W 1832 roku na wyspach zbudowano rosyjską twierdzę wojskową Bomarsund. W czasie wojny krymskiej twierdza została zdobyta przez wojska brytyjskie i francuskie, a od 1856 r. wyspy stały się strefą zdemilitaryzowaną.
W marcu 1917, po upadku monarchii w Rosji, ludność Wysp Alandzkich próbowała zjednoczyć się ze Szwecją, ale 6 grudnia 1917 Finlandia ogłosiła swoją niezależność od Rosji, w związku z czym Alandom odmówiono prawa do samo- determinacja.
4 stycznia 1918 r. Szwecja i Rosja uznały niepodległość Finlandii, a w jej skład weszły wyspy archipelagu, co wywołało falę protestów zarówno wśród ludności samych Wysp Alandzkich, jak i kontynentalnej części Szwecji.
W czerwcu 1919 r. odbyło się referendum w sprawie statusu wysp - 95,48% głosujących w nim Alandczyków wyraziło chęć włączenia archipelagu do Szwecji. W maju 1920 r. fiński parlament przyznał wyspom prawa do autonomii, ale prawo nie zostało przyjęte przez ludność Wysp Alandzkich, co doprowadziło do tak zwanego kryzysu Wysp Alandzkich.
Za pośrednictwem Wielkiej Brytanii 24 czerwca 1921 r. podpisano Konwencję alandzką, zgodnie z którą postanowiono pozostawić archipelag pod kontrolą Finlandii, ale z nadaniem statusu szerokiej autonomii.
20 października 1921 r. przedstawiciele dziesięciu państw: Wielkiej Brytanii, Niemiec, Danii, Włoch, Łotwy, Polski, Finlandii, Francji, Szwecji i Estonii podpisali w Genewie konwencję o demilitaryzacji i neutralności Wysp Alandzkich. Powyższa konwencja nie została podpisana przez przedstawicieli Rosji, gdyż uznano ją za sprzeczną z interesami państwa rosyjskiego.
Przed II wojną światową Finlandia budowała na wyspach fortyfikacje (z naruszeniem konwencji). Kilka lat później Finlandia, biorąca udział w wojnie po stronie nazistowskich Niemiec, podpisała w następstwie wyników rozejmu z ZSRR i Wielką Brytanią trójstronną umowę o przywróceniu statusu niedopuszczalności prowadzenia działań wojennych na tym terytorium Wysp Alandzkich.
Od 1954 Wyspy Alandzkie mają własną flagę, a od 1 marca 1984 Wyspy Alandzkie zaczęły wydawać własne znaczki pocztowe.

Wyspy Alandzkie są uważane za kraj zdemilitaryzowany od ponad 100 lat dzięki traktatowi pokojowemu w Paryżu. Obecność na nich działań wojennych jest całkowicie wykluczona, ponieważ wyspy są strefą neutralną. Aland ma 3 okręgi administracyjne i 16 gmin. Terytorium liczy 6757 wysp, z których główną część pokrywają krajobrazy nietkniętej przyrody.

Pozostałe 60 wysp zachwyca swoim dziedzictwem kulturowym i polityką rozwoju. Lagting to lokalny parlament, który w swoich decyzjach nie jest posłuszny Finlandii. To na tym zgromadzeniu ustawodawczym rozstrzyga się regulację kwestii edukacyjnych, kulturalnych, transportowych i innych. I ta polityka ma korzystny wpływ na całe spektrum rozwoju wygodnego życia w tych stronach.

Wspaniały stan muzeów, twierdz i zamków zostanie porwany podczas tworzenia tych atrakcji. Aland otwiera nowe horyzonty w żeglarstwie, szerokie otwarte przestrzenie do polowań lub wędkarstwa. To właśnie na Wyspach Alandzkich każdy może zostać artystą, ponieważ harmonia flory otwiera przed człowiekiem nową granicę świadomości.

Muzeum Wysp Alandzkich

Jeśli planujesz odwiedzić Wyspy Alandzkie w Finlandii, nie zapomnij dodać tam mody - odwiedź Muzeum Alandzkich. To muzeum znajduje się w mieście Mariehamn i dzieli budynek z Muzeum Sztuki Wysp Alandzkich.

Stała ekspozycja Muzeum Wysp Alandzkich przedstawia życie ludzi od czasów prehistorycznych do współczesności (ukazując egzystencję mieszkańców Finlandii i Szwecji) i podzielona jest na 8 części tematycznych: łowiectwo i rybołówstwo, rolnictwo, społeczeństwo, ludzie, morze , miasto, wojna, autonomia. Jest wydzielona strefa na wystawy czasowe z udziałem lokalnych artystów. W ciągu roku odbywa się około 10 takich wystaw o różnej tematyce.

W 2010 roku odbyła się tam wystawa artefaktów wrakowych. Na wystawie znalazły się najstarsze na świecie butelki szampana i piwa, które odnaleziono po katastrofie statku na Bałtyku w XIX wieku.

Wstęp do muzeum jest bezpłatny:

Od października do kwietnia

Karta Aland Museum Card uprawnia również do wszystkich 4 muzeów na Wyspach Alandzkich.

Muzeum zamknięte z powodu odbudowy 2013 - 2014

Jakie zabytki Wysp Alandzkich lubisz? Obok zdjęcia znajdują się ikony, klikając w które możesz ocenić to lub inne miejsce.

Zamek Kastelholm

Zamek Kastelholm, położony na Wyspach Alandzkich należących do Finlandii, od końca XV wieku był centrum administracyjnym wyspy i pałacykiem myśliwskim królowej.

Dokładna data budowy zamku Kastelholm nie jest znana, ale pierwsze wzmianki o nim pochodzą z dokumentów z XIV wieku.

Zamek był budowany od końca XIV do połowy XVII wieku i jest złożonym zespołem architektonicznym.

W 1745 r. zamek został poważnie uszkodzony podczas niszczycielskiego pożaru na wyspach i dopiero w XX wieku został odrestaurowany i udostępniony zwiedzającym.

Wyspa Przygód „Vaski” przeniesie całą Twoją rodzinę do czasów, kiedy piraci bali się wielu krajów, kiedy o piratach krążyły przerażające i romantyczne legendy - o ich zuchwałości i asertywności, szlachetności i wzajemnej pomocy.

Przybycie tutaj w rzeczywistości statek piracki, całkowicie zapominasz o współczesnym życiu miasta. Nieskazitelna przyroda skłania do poszukiwania skarbów, które według legendy ukryli tu niegdyś piraci.

I, ku wielkiemu zaskoczeniu tych, którzy są tu po raz pierwszy, wszystko na wyspie piratów jest gotowe na niesamowitą podróż przygodową. Przecież tylko tutaj, na wyspie Vaski, można poczuć „piracki romans”: zobaczyć prawdziwą piracką fortecę, wioskę rybacką, zatopione statki, sprawdzić swoje siły na ściance wspinaczkowej, zawieszonych przeprawach i wziąć udział w różnych innych zawodach dla zwinność i odwaga.

Cały program został dopracowany przez organizatorów w najdrobniejszych szczegółach. Wyspa „Vaski” zostanie zapamiętana jako wspaniałe wakacje dla całej rodziny, ponieważ tutaj, nie tylko w zabawnej, ale także w najbardziej realistycznej formie, można przez jakiś czas żyć w postaci średniowiecznych piratów.

Wyspa Muminków

Wyspa Muminków, położona w pobliżu fińskiego kurortu Naantali (w sąsiedztwie starożytnego miasta portowego Turku), to tylko bajka, o której odwiedzeniu marzą wszystkie dzieci. A dorośli nie zaszkodzili zanurzyć się w dzieciństwie z rodziną. W końcu na wyspie trolli Muminków wszystko skłania się do tego ...

Ten fikcyjny kraj, o którym marzyli wszyscy chłopcy i dziewczęta, zapoznawszy się ze wspaniałym dziełem Tove Jansson o dobrodusznych Muminkach i ich niesamowitych przyjaciołach, jest otwarty dla wszystkich. Tylko u nas możesz osobiście zapoznać się z bohaterami Doliny Muminków, odwiedzić ich przytulny domek przypominający bajkowy zamek, przespacerować się po magicznym lesie…

Serdeczne spotkanie i fascynujący spacer po posiadłości Muminków czeka na każdego, kto zdecydował się odwiedzić zabytki Finlandii i przyjrzeć się wyspie Kylo. Cudowny kraj Muminków jest otwarty dla każdego, kto chce zbliżyć się do baśni. Zarówno młodzi turyści, jak i ich rodzice będą zachwyceni spotkaniem niezwykle gościnnych i życzliwych gospodarzy wyspy.

Góra Yeta

Góra Yeta to jedna z głównych atrakcji Wysp Alandzkich. Zachwycające naturalne krajobrazy i niepowtarzalna romantyczna atmosfera skandynawskiej wsi jak magnes przyciągają co roku tysiące turystów. Nie tylko amatorzy przyjeżdżają na Mount Yetu, aby podążać szlakami turystycznymi aktywny wypoczynek, ale także osoby starsze, a nawet małżeństwa z małymi dziećmi. Wszystko to jest możliwe dzięki wysokiej jakości infrastrukturze, która pozwala podróżować z maksymalnym komfortem.

Po dotarciu na szczyt góry nie spiesz się, aby go opuścić. Tutaj zmęczeni podróżnicy czekają nie tylko na znakomitą restaurację, ale także na prawdziwą wieżę widokową. Wspinając się na nią możesz zwielokrotnić swoje wrażenia i cieszyć się otaczającym pięknem z lotu ptaka.

Muzeum Morskie w Mariehamn

Mariehamn Maritime Museum znajduje się na Wyspach Alandzkich. Jego stała ekspozycja obejmuje 8 działów o różnorodnej tematyce.

Jedna z sal tego muzeum, opowiadająca o łowiectwie i rybołówstwie, przenosi nas do wydarzeń epoki kamienia i pierwszych osadników tych wysp. To dzięki tym pierwszym osadnikom kultura dotarła na wyspy z zachodniej Norwegii.

Są też sale wystawowe, które opowiadają nam o rolnictwie, ludziach, społeczeństwie, morzu, mieście, wojnie i oczywiście o autonomii! Wszak początek autonomii na Wyspach Alandzkich zapoczątkowała I wojna światowa. Dodajmy, że co roku, 9 czerwca, w dzień autonomii, muzeum jest otwarte dla wszystkich!

Zasadniczo muzeum opowiada o odważnych pionierach morza: dzielnych żeglarzach, którzy zdobywali żywność dla rodziny, a także o piratach. Tutaj można zobaczyć różne elementy zdobienia statków - herby, flagi i wiele innych.

Najważniejszymi eksponatami muzeum są naturalnej wielkości statki i żaglowce w całej okazałości i przepychu. Są też łodzie rybackie, statki wojskowe, łodzie podwodne i wiele innych.

Obok muzeum znajduje się pomnik Nieznanego Żeglarza, jest on poświęcony wszystkim osobom, które związały swoje życie z morzem oraz tym, którzy na morzu zginęli.

Rosyjska twierdza Bomarsund

Rosyjska twierdza Bomarsund, położona na należących do Finlandii Wyspach Alandzkich, została zbudowana w latach 1832-1846 przez Imperium Rosyjskie.

W czasie wojny krymskiej twierdza, na terenie której znajdował się wówczas Fort Główny i trzy wieże obronne, cerkiew i miasto garnizonowe, została spalona przez okolicznych mieszkańców.

Cegły z wysadzonych w powietrze murów twierdzy zostały użyte do budowy wielu fińskich budowli.

Dziś z twierdzy Bomarsund pozostały tylko ruiny, ale przyciągają też turystów z całego świata jako jedna z historycznych atrakcji wysp.

Niedaleko twierdzy znajduje się Muzeum Bomarsund.

Góra Geta

Góra Geta, która wznosi się 98 metrów nad poziomem morza, jest naturalnym punktem orientacyjnym Wysp Alandzkich. Oferuje wspaniały widok na Zatokę Botaniczną, okoliczne wyspy i dziewicze lasy. Na 300-metrowym szczycie góry znajduje się wieża widokowa oraz restauracja Soltuna. Nawet z małymi dziećmi bez problemu można spacerować „magiczną ścieżką”, która prowadzi w dół. Schodząc z góry można zwiedzić jaskinie Alandzkie, do których jednak trzeba będzie przejść 5 km.

Szlaki piesze na górze Geta, takie jak jaskinie, szlak średniowieczny, szlak trolli, dają możliwość podziwiania przyrody wysp i podziwiania szerokiej gamy ptaków.

Muzeum „Mariehamn w Miniaturze”

Muzeum „Mariehamn w Miniaturze”, znajdujące się w fińskiej miejscowości Mariehamn o tej samej nazwie, jest muzeum unikalnym, jednym z nielicznych tego typu w kraju. Muzeum zajmuje niewielką przestrzeń praktycznie w centrum miasta.

Ekspozycja muzeum, które nosi drugie imię Mariepark, zapoznaje zwiedzających z historią każdego domu w mieście od roku jego założenia w latach 1859-1920, a także z historią jego właścicieli. Wśród eksponatów można zobaczyć makiety zabytków miasta, wiele dokumentów i fotografii.

Rezerwat przyrody Ramsholmen

Rezerwat Przyrody Ramsholmen, położony około 4 km od fińskiego miasta Marienhamn, słynie z malowniczych łąk i lasów mieszanych. Terytorium rezerwatu jest niewielkie, ale bardzo zróżnicowane pod względem flory i fauny.

Ludzie często chodzą po parku miejscowi i turystów. Tutaj można zobaczyć szeroką gamę drzew: brzoza, sosna, świerk, dąb, klon i jesion. Fauna Sanktuarium Ramsholmen jest również bardzo zróżnicowana. Można tu spotkać wiewiórki, kuny i wiele niezwykłych ptaków. Latem goście rezerwatu zachwycają się kwiatami, wśród których głównym jest narodowy kwiat kraju – rododendron oraz kwitnące krzewy.

Najpopularniejsze atrakcje na Wyspach Alandzkich z opisami i zdjęciami na każdy gust. Wybierać najlepsze miejsca odwiedzić słynne miejsca Wysp Alandzkich na naszej stronie internetowej.

Wyspy Alandzkie to wspaniałe miejsce, gdzie dziewicza przyroda i zaawansowana technologia współistnieją w pokoju. Tutaj najszybszy na świecie internet i ogromna ilość grzybów i ryb, bankierzy jeżdżą tu na rowerach, a prawie każdy mieszkaniec ma swój własny jacht. Aland to niesamowita kraina pomarańczowych dróg, dziewiczych lasów i skalistych fiordów.

Wyspy Alandzkie

Kiedyś Alandy były najbardziej wysuniętą na zachód częścią Imperium Rosyjskiego, a teraz są autonomiczne w Finlandii. Mieszkańcy tych wysp mają własny rząd i parlament, własne obywatelstwo, własne znaczki pocztowe i nie mają w ogóle armii. Alandczycy uparcie odmawiają nauki fińskiego i mówią wyłącznie po szwedzku. Nawiasem mówiąc, część Wysp Alandzkich, których jest w sumie 6757, należy do Szwecji, a jedną z nich dzieli granica państwowa na dwie równe części, co jednak tubylcom wcale nie przeszkadza.

Mariehamn jest jedynym miastem i zarazem stolicą autonomii. Zamieszkuje go około 11 tysięcy osób, czyli nieco mniej niż połowa całej populacji archipelagu.

Jak się tam dostać

Dotarcie na Wyspy Alandzkie wcale nie jest trudne. Jeśli nie spieszysz się, skorzystaj z jednego z lokalnych promów Ålandstrafiken, kursujących regularnie między wyspami Aland i Turku. Istnieją dwie trasy: północna (kończy się w porcie Hummelvik na wyspie Aland, który znajduje się 40 km od stolicy wysp) i południowa (docelowym celem jest port Longnes, położony 35 km od Mariehamn). Zatrzymaj się również w samym porcie duże miasto Archipelag tworzą promy firm Viking Line i Silja Line, płynące z Helsinek i Turku do Sztokholmu lub na trasie Tallin - Sztokholm.

Podróż z Turku kosztuje około 500 rubli, z Helsinek - 1000 rubli na osobę.

Jeśli chcesz jak najszybciej dostać się do cudownej krainy, do Twojej dyspozycji są regularne loty: Helsinki (Vantaa) - Mariehamn. W takim przypadku spędzisz 55 minut w drodze i wydasz co najmniej 6000 rubli.

Na Wyspy Alandzkie można również popłynąć własnym jachtem. Na wyspach 17 marin jest specjalnie wyposażonych dla gości, w których możesz nie tylko opuścić swój statek, ale także skorzystać z różnych usług.

Gdzie się zatrzymać

Wyspy Alandzkie kochają turystów i starają się, aby ich pobyt był jak najbardziej komfortowy.

Po pierwsze, drzwi piętnastu hoteli są zawsze otwarte dla podróżnych, z których większość znajduje się na głównej wyspie archipelagu. Ceny pokoi zaczynają się od 20 € za noc.

Po drugie można wynająć domek nad morzem lub na skraju lasu. Domki podobnie jak hotele posiadają „gwiazdkę”, co znacznie ułatwia wybór. Średnia cena wynajmu to 600 euro tygodniowo. Z reguły sprzątanie i nowy komplet czystej bielizny są naliczane osobno. Bardzo często domki wyposażone są w saunę i mają miły bonus w postaci darmowej łódki lub darmowego szybkiego internetu.

Rezerwacji hoteli i domków należy dokonywać z wyprzedzeniem, zwłaszcza jeśli planujesz odwiedzić Wyspy Alandzkie w miesiącach letnich.

Więcej informacji na temat hoteli i domków na Wyspach Alandzkich można znaleźć na stronie http://www.visitaland.com.

Jak się poruszać

Zacznijmy od tego, że w stolicy autonomii transport publiczny Absolutnie wolny. Jednak najwygodniejszym i lubianym przez Alandczyków środkiem transportu jest rower (nawet bankierzy nie lekceważą go tutaj). Dla wygodnego poruszania się w przestrzeni i utrzymania formy najłatwiej jest wynająć dwukołowego przyjaciela - odległości na Wyspach Alandzkich nie są duże, a przyroda piękna. Można to zrobić bezpośrednio w hotelu, u właściciela domku lub w specjalnym punkcie wynajmu. Jeśli nie jesteś fanem jazdy na rowerze, to bezpośrednio na lotnisku lub port morski Możesz wypożyczyć samochód. Wynajem samochodów jest również oferowany przez niektóre hotele i kompleksy domków, oczywiście za opłatą.

W przypadku krajowych przepraw promowych opłata będzie pobierana tylko od osób podróżujących samochodem.

Gdzie zjeść

Większość wiosek i hoteli z domkami ma własne restauracje, które serwują bufety, których średni koszt to 8 euro. Jednak jedząc w ten sposób raczej nie będziesz w stanie docenić lokalna kuchnia... Pieką pyszny chleb, robią wspaniałe sery i gotują wspaniałe ryby, więc nie bądź zbyt leniwy, aby zajrzeć do jednej z 95 lokalnych restauracji rozsianych po zamieszkałych wyspach archipelagu i koniecznie spróbuj lokalnego deseru olandspannkaku.

Rzeczy do zrobienia

Wyspy Alandzkie to wspaniałe miejsce do wędkowania, rodzinnego i aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu.

Jest 650-metrowy tor gokartowy, małe zoo, wspaniałe piaszczyste plaże, park wodny, ciekawe muzea: Mariehamn Museum of Navigation, żaglówka Pommern, Muzeum Rybołówstwa i Łowiectwa. Na Wyspach Alandzkich można również zobaczyć średniowieczny zamek Kastelholm, rosyjską fortecę Bomarsund, najbardziej wysuniętą na zachód pocztę Imperium Rosyjskiego w Eckero i więzienie Vita Bjorn, zbudowane ponad dwieście lat temu.

Lokalni organizatorzy wycieczek oferują wiele wycieczek rowerowych, pieszych, wędkarskich i sportowych. Odwiedzający Wyspy Alandzkie mają okazję do opanowania pływania kajakiem, nurkowania lub wspinaczki skałkowej, jazdy na nartach i łyżwach oraz gry w golfa. Miłośnicy zakupów, spa, klubów i kasyn – nikt nie pozostanie bezczynny, każdy znajdzie coś dla siebie na Wyspach Alandzkich.